หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 233

ฉันไม่เข้าใจเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลในตอนนี้เลย และแซคคารี่ไม่ได้ติดต่อฉันตลอดทั้งวัน ทันใดนั้น ฉันรู้สึกหงุดหงิดจริง ๆ

เป็นเวลาเย็นแล้วเมื่อฉันกลับมาที่คอนโด ฝนตกยังคงหนักมาก ๆ ในเมืองถง ฉันกำลังเดินเข้าไปในห้องแล้วเพิ่งเห็นแซคคารี่ยืนอยู่หน้าหน้าต่างยาว ๆ บานนั้นที่อยู่ในห้องนอน

จากจุดนั้น เขาสามารถมองเห็นฉันจากนอกหน้าต่างที่กำลังเดินเข้าไปในย่านที่อยู่อาศัยของฉันเอง

เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวของฉันเดินเข้ามาในห้อง เขาก็เหลือบมองมาทางฉัน

การจ้องมองของเขาไร้ความรู้สึก ฉันเหวี่ยงตัวไม่สนใจเขาอย่างเย็นชาและไปที่ห้องนอน เขาเข้ามาทันทีหลังจากที่ฉันนอนลงบนเตียง

เมื่อเขารีบเดินมาจากนั้นศีรษะของเขาเกือบจะชนกับกรอบประตู ฉันลดสายตาลงไม่อยากมองเขา เขาถามฉันเบา ๆ ว่า “เบล เธอโกรธฉันอยู่หรือเปล่า?”

เขารู้จริง ๆ ว่าฉันโกรธ!

“ฉันไม่ได้โกรธ” ฉันตอบอย่างอื่น

“เธอกำลังโกรธ”

น้ำเสียงของเขามั่นใจอย่างไม่น่าเชื่อ

ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วถามว่า “เมื่อวานนี้ผู้หญิงที่อยู่ข้างล่างนั้นเป็นใคร?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซคคารี่ก็เงียบไปครู่หนึ่ง ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาและเห็นสีหน้าเย็นชาของเขา เช่นเดียวกับที่ฉันคิดว่าจะไม่ได้รับคำตอบจากเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “แม่ของผมเอง”

เมื่อพูดถึงแม่สายตาของเขาก็เย็นชา

ฉันสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้มาจากครอบครัวชิคอยู่แล้วเชียว เพราะชุดราตรีคล้ายกันเกินไปจากที่ฉันเคยเห็นตอนอยู่ครอบครัวเขา ฉันไม่ได้คาดหวังว่าการคาดเดาของฉันจะถูกจุด

“แล้วเมื่อวานคุณไปเที่ยวเมืองเอสมาใช่ไหม?” ฉันถาม

“เธอสงสัยในตัวฉันงั้นเหรอ?” เขาขมวดคิ้ว

สีหน้าของแซคคารี่เปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดชั่วขณะ เขานิ่งเงียบไปชั่ครู่หนึ่งก่อนที่จะอธิบาย

“เธอนัดเจอฉันที่เมืองถงเมื่อวานนี้ ฉัน…ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะตามฉันมาจากข้างหลัง หลังจากแยกทางกับเธอแล้ว”

แซคคารี่ลังเลระหว่างที่เล่าอยู่ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างนั้น!

แม่ของเขาต้องการหลาน ดังนั้นเธอจึงบำรุงเขาด้วยการใช้ยาปลุกเซ็กส์ ฉันเข้าใจทันทีว่าเธอคงพยายามจัดหาผู้หญิงคนอื่นให้เขาด้วย

เมื่อนึกถึงตอนนั้น ฉันรู้สึกหงุดหงิดเป็นพิเศษ ฉันอยากจะถามเขาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร อย่างไรก็ตาม นั่นจะทำให้ฉันดูขี้สงสัย ท้ายที่สุด เขาไม่ใช่คนผิดเพราะเขาซื่อสัตย์และมาหาฉันที่คอนโดเอง

ฉันก้มหัวลงด้วยความรู้สึกเศร้า เสียงเรียบของแซคคารี่ลอยเข้าหูฉัน

“โจชัวร์บอกฉันว่าผู้หญิงชอบคิดมาก”

เขากล่าวถึงโจชัวร์อีกครั้ง เป็นคำที่ “โจชัวร์พูด” กับเขาเสมอ

ฉันถามด้วยความรำคาญว่า “เขาบอกคุณหรือเปล่าว่าผู้หญิงชอบเสียสติ? พี่ ฉันไม่ต้องการให้คุณปฏิบัติต่อฉันอย่างเย็นชา”

บางทีอาจเป็นเพราะอารมณ์ของฉัน แซคคารี่มองมาที่ฉันและเตือนฉันเบา ๆ ว่า “เบล ได้โปรดทำตัวดี ๆ”

น้ำเสียงของเขาเย็นชาเกินไป จนดูเหมือนว่าเขาไม่มีความรู้สึกใด ๆ ให้ฉัน

ฉันหยุดและถามว่า “นายรักฉันไหม?”