หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 249

ใบหน้าคมคายโน้มลงมากดจูบที่ข้างแก้มเนียน

“งีบซักหน่อยเถอะ เดี๋ยวอีกซักพักหมอกับพยาบาลจะเข้ามาตรวจเช็คอาการแล้วเปลี่ยนเสื้อให้”

แคโรพึมพำเสียงเบา “พี่รองค่ะ”

“ฟังฉัน” เขาเอ็ด

แต่ฉันเลิกที่เมินเฉยพร้อมเอ่ยเรียกชื่อเขาต่อ

“แซคคารี่...”

“อย่าทำแบบ...” ร่างสูงเอ่ยพลันชะงักไป

เสียงทุ้มนั่นมีทีท่าว่าจะเอ่ยเตือนฉันในคราแรก ทว่าดูเหมือนอีกฝ่ายคงจะนึกขึ้นได้ว่าความสัมพันธ์ของเราเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนแล้ว จึงทำได้เพียงกล้ำกลืนคำต่อว่าพวกนั้นลงไป และเปลี่ยนเป็นปลอบประโลมแทน “เป็นเด็กดี แล้วฟังฉันนะ”

ร่างเล็กหลับตาลงทันที และอาจจะเพราะเหนื่อยจากอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้น ทำให้ฉันหลับไปในอ้อมกอดของเขาในเวลาต่อมา

ลมหายใจอุ่น ๆ ของร่างสูงที่เป่ารดรินทำให้รู้สึกดี แซคคารี่ยังคงกอดฉันอยู่แบบนั้นไม่ไปไหน จนกระทั่งได้ยินเสียงบางอย่างที่ขึ้นจากด้านนอก

“คุณชิค” เสียงนั่นเรียกเขา

แขนแกร่งค่อย ๆ คลายร่างของฉันออกอย่างนุ่มนวล ก่อนจะเดินออกไป

แคโรยังไม่ได้หลับสนิท และสามารถได้ยินเสียงเรียกนั้น ทว่าไม่ได้เปิดเปลือกตาขึ้นมอง

นัยน์ตาคู่สวยยังคงหลับพริ้ม แต่หูกลับรับฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายนอก “ผลตรวจซีทีสแกนของคุณชอว์ออกมาแล้วครับ หลังของเธอได้รับบาดเจ็บร้ายแรง และคงไม่สามารถฟื้นตัวได้ในเร็ววันนี้แน่นอน”

แซคคารี่ถามเสียงเย็น “ยังมีอย่างอื่นอีกไหม?”

อย่างกับโดนเตียงดูดให้หลับไปเสียสนิท

เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นอีกคนหลับสนิทไปเสียแล้ว ทันใดนั้นฉันกลับรู้สึกสับสนขึ้นมา เมื่อกี้เป็นแค่ความฝันใช่ไหม?!

ฉันยังดึงสติไม่ได้ นี่มันเรื่องจริงหรือความฝันกัน

มือบางยกขึ้นปิดตาของตัวเองราวกับคนไม่ได้สติ แซคคารี่เริ่มขยับตัวตื่นเพราะการกระทำของฉัน ดวงตาคู่คมลืมขึ้นก่อนถามเสียงแหบพร่า “เธอตื่นแล้วเหรอ?”

ร่างสูงตื่นพร้อมทรงผมยุ่งเหยิงอย่างกับว่าอีกฝ่ายนอนอยู่ตรงนี้ตลอดคืนไม่ได้ลุกไปไหน

แต่เดี๋ยวก่อนนะ แล้วบทสนทนาที่ได้ยินก่อนหน้านี้ล่ะ...มันเป็นแค่สิ่งที่ฉันคิดไปเองใช่ไหม?!

ฉันลังเลพลันเอ่ยถาม “ก่อนหน้านี้มีหมอมาที่นี่หรือเปล่า?”