หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 271

อีกฝ่ายตอบกลับด้วยความว่องไว

แลนซ์: “ผมจะไปที่นั่นทันที”

มือเรียววางเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋า ก่อนเร่งเครื่องขับออกไปทันที เมื่อฉันมาถึง ก็เห็นว่ายารากำลังเมาได้ที่ ร่างของเธอโอนเอนอยู่บนโซฟาข้าง ๆ ราวกับไร้สติ และนั่นทำให้ร่างเล็ก ๆ นั่นดูบอบบางกว่าเดิม

เมื่อลอเรนเห็นฉัน เธอก็ยื่นแก้วเครื่องดื่มมาให้บ้าง แต่ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ

“ฉันเพิ่งกินยามา เพราะฉะนั้นขอบายดีกว่า แต่ยาราดื่มไปเยอะเลยเหรอ? ดูเหมือนว่าเธอจะเมาแล้วนะ”

เนื่องจากผับแห่งนี้มีชื่อเสียงและค่อนข้างใหญ่โต ทำให้เสียงที่ดนตรีที่ดังอยู่แล้วกังวานมากขึ้นอีก และถ้าหากมองไปตรงล็อบบี้ ก็จะเห็นคู่หนุ่มสาวยืนพลอดรักนัวเนียกันไม่ขาด

แคโรเคยได้ยินมาจากชัคเหมือนกันว่าที่นี่เองก็มีการขายบริการที่มากกว่านั่งดริ้งกันธรรมดา แถมยังได้ข่าวว่าเป็นผับที่บริการที่ทุดสุดในเมืองอู๋อีกด้วย—— พวกเขาเรื่องที่นี่ว่า ‘คลับของเจ้าหญิง’ —— ดูเหมือนพวกเขาจะให้บริการที่ถึงใจเฉพาะกับพวกไฮโซเงินถึงบนชั้นสาม ไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่ฉันก็ได้ยินว่าดิกสันมาหาความสนุกที่นี่บ่อย

ทว่าก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะนอนกับผู้หญิงพวกนั้นหรือเปล่า

ลอเรนดึงแขนของฉันเบา ๆ พลางยิ้มออกมา “เธอไม่ได้ดื่มเยอะเลย แต่เธอคงจะคออ่อน เพราะเมื่อกี้เธอดื่มไปแก้วเดียวแล้วก็ฟุบไปเลย”

แค่แก้วเดียวก็เมาแล้วเหรอ?

น่าเอ็นดูจริง ๆ จนอดไม่ได้ที่จะกลั้นเสียงขำไว้ พลันหันมาพูดกับลอเรนแทน “ฉันติดต่อพี่ชายเธอแล้วนะ เดี๋ยวอีกซักพักคงมาถึง”

ทว่าใบหน้าสวยของอีกฝ่ายกลับบึ้งตึงทันควัน

ฉันถามปนกังวล “เธอดูไม่ค่อยพอใจนะ”

ความสัมพันธ์ของเราสองคนดีขึ้นกว่าแต่ก่อน และสนิมกันมากขึ้นนับตั้งแต่วันที่ลอเรนช่วยชีวิตฉันไว้โดยไม่ห่วงความปลอดภัยของตัวเองเลย และฉันจะแคร์คนที่ช่วยเหลือตัวเองเสมอ

ลอเรนตอบปัด “ก็ไม่เชิง”

การที่ลอเรนไม่มีความสุขแบบนี้คงจะมีสาเหตุมาจากแลนซ์ตามเคย แต่มันก็ไม่ใช่เวลาจะมาถามเรื่องละเอียดอ่อนในที่แบบนี้

แคโรยื่นมือไปตบไหล่อีกฝ่ายพลางให้กำลังใจ ไม่นานแลนซ์ก็เดินเข้ามาในตัวคลับเฮ้าส์ ร่างสูงอยู่ในชุดเสื้อโค้ทสีเขียวเข้มสไตล์ผู้ดีอังกฤษ มันเหมาะกับเขาและขลับให้คนตรงหน้าดูหล่อเหลาสง่ากว่าเดิม

ขายาวก้าวไปประจันหน้ากับลอเรน คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแล้วจ้องมองหน้าของผู้เป็นน้องสาวเชิงไม่สบอารมณ์ แลนซ์จ้องอยู่แบบนั้นก่อนพูด “เลิกสร้างปัญหาซักที”

ได้ยินแบบนั้นใบหน้าของลอเรนก็ถอดสี

ฉันจึงรีบอธิบายทันที “ฉันเป็นคนโทรหาคุณเอง มันไม่ใช่ความผิดของลอเรน ถ้าฉันรู้ว่าเธอมาดื่มที่นี่ ฉันคงโทรตามเพื่อนคนอื่นแทน”

แลนซ์หลับตาลงสงบสติอารมณ์ ก่อนจะกลับไปเป็นชายหนุ่มผู้สุขุม

“พี่ชาย ปกติพี่ไม่เข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนไม่ใช่เหรอ? แม้กระทั่งเราสองคนที่โตมาด้วยกัน แต่พี่ก็ไม่เคยกอดหรืออุ้มฉัน——“

“ยารายังเด็ก” เล่นพูดตัดด้วยอารมณ์คลุกกรุ่น

ทว่าลอเรนยังไม่ยอมแพ้ “ตอนนั้นฉันก็ยังเด็กเหมือนกัน”

นัยน์ตาคู่คมหลุบลงมองยาราที่อยู่ในอ้อมแขนอีกครั้ง พลางเอ่ยเสียงนุ่ม “ยาราเรียกฉันว่าลุง ดังนั้นฉันควรดูแลเธอ”

ฉันยังจำที่ยาราเรียกแลนซ์ว่า ‘คุณลุง’ ได้ แต่ไม่รู้เลยว่าร่างสูงจะใช้คำ ๆ นี้มาเป็นข้ออ้างเพื่อปฏิเสธลอเรน

ลอเรนเงียบลงทันที แต่ไหนแต่ไรเธอก็ไม่เคยเถียงชนะแลนซ์ หญิงสาวจึงเลือกเงียบแทนคำตอบ และเมื่ออีกฝ่ายหมดข้อโต้แย้ง แลนซ์ก็อุ้มยาราเดินออกไปทันที

แคโรเบนสายตาไปยังท่าทีของลอเรนที่ดูหม่นหมองลง

ทว่าขณะที่กำลังจะเอ่ยปลอบเธอ กลับสังเกตเห็นเงาของใครบางคนบนชั้นสามเสียก่อน

พลันหัวใจด้วงน้อยก็กระตุกอีกครั้ง

ทำไมแซคคารี่ถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?