หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 307

มาร์ตี้ขยิบตาหนึ่งทีเชิงหยอกล้อ ทำให้อีกฝ่ายดูหล่อพราวเสน่ห์ ฉันหลับตาลงพร้อมกลั้นหายใจ

“อย่ามาขยิบตาให้ฉันนะ” เอ่ยเสียงเบา

เขาหัวเราะออกมาพลันถาม “ทำไมเหรอ?”

“ก็ตาของนายมันสวยเกินไปน่ะสิ”

ฉันตอบกลับไปแบบติดตลก ทว่าทันทีที่เอ่ยจบ บรรยากาศรอบตัวกลับอึมครึมขึ้นอีกครั้ง

แคโรลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะเห็นหน้าที่กระอักกระอ่วนของมาร์ตี้

“ฉันต้องไปแล้ว” เขากลืนน้ำลาย “เจอกันพรุ่งนี้นะทุกคน”

ร่างบางมองภาพเร่งรีบของเพื่อนชายแล้วหันไปถามคนรักด้านหลัง “จะรีบอะไรขนาดนั้น?”

ใบหน้าหล่อของแซคคารี่ยังคงเย็นชา และไม่ตอบอะไร

ร่างสูงเงียบปิดปากเงียบตลอดทางที่ขับรถกลับมาเมืองเอสปู ฉันโดนเขาเมินใส่โดยสมบูรณ์ แม้ว่าจะพยายามชวนคุยขนาดไหน

จนเริ่มรู้สึกเบื่อ และเลือกที่จะหันมองออกนอกหน้าต่างแทน

หิมะตกหนักที่ฟินแลนด์ในตอนนี้

ครั้งล่าสุดที่ฉันมาที่นี่ ก็เพื่อมาดูแสงเหนือ แต่โชคร้ายที่มันไม่ได้เกิดขึ้นได้ทุกครั้งดั่งใจคิด สุดท้ายแล้วก็ได้แต่หวังว่ารอบนี้จะได้เห็นมันบ้าง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา รถคันสวยก็มาถึงคฤหาสน์ของแซคคารี่ ร่างสูงจอดรถไว้ตรงหน้าประตู ก่อนจะเปิดประตูลงไปจัดการกระเป๋าที่ท้ายรถโดยไม่ได้สนใจฉันซักนิด

และพอเอาของลงมาเรียบร้อย อีกฝ่ายก็หมุนตัวเดินเข้าบ้านไปอย่างเงียบเชียบ อีกคนไม่ยอมพูดอะไรซักคำ และฉันก็ได้แต่เดินตามเขาเข้าไปทั้ง ๆ แบบนั้น

แคโรเริ่มมองออกว่าอีกคนกำลังโกรธ

ชั่วพริบตา แซคคารี่ก็เปิดประตูออกแล้วขว้าแขนดึงฉันเข้าไปด้วยใน

ร่างเล็กดิ้นตกใจพลันถาม “เป็นอะไรของคุณเนี่ย?”

แขนแกร่งกอดกระชับที่รอบเอวฉันแน่น “หืม? เธอคิดว่าตาของหมอนั่นสวยเหรอ?” ร่างสูงขบฟัน

ฉันตอบกลับไปตามจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ยังจบตันชนปลายไม่ถูก “แต่ดวงตาของเขามีเสน่ห์จริง ๆ นะ”

เขารัดอ้อมแขนแน่นขึ้นอีก จนฉันเริ่มเข้าใจในที่สุด ว่าเขากำลังออกอาการหึงหวง

พระเจ้าช่วย แซคคารี่หึงฉันกับมาร์ตี้จริง ๆ ด้วย!

หัวใจดวงน้อยสั่นไหวด้วยความสุข จนฉันตอบกลับอีกคนอย่างเอาใจ

“ตาของเขาสวยก็จริง แต่ฉันชอบตาของพี่รองมากกว่า ดวงตาของคุณนั้น ลุ่มลึกน่าค้นหายิ่งกว่าของใคร”