หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 355

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลีโอบอกว่าเราจะไปถึงภายในเจ็ดหรือแปดนาที ฉันตั้งความคาดหวังไว้และจู่ ๆ ต้องรีบพูดว่า “ระวัง”

“เอ่อ นายหญิงอยู่ข้าง ๆ ผมไว้”

หนึ่งนาทีต่อมา ก็มีเสียงปืนดังขึ้นจากด้านนอก ด้านนอกถนน รถถูกขูดเข้ากับหินภูเขาที่ตกลงมา ลีโอสั่งอย่างใจเย็น “ชนกับมันไปเลย”

เมื่อรถกำลังจะชนสิ่งกีดขวาง ลีโอก็ปกป้องฉันไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนา ฉันเอามือกุมท้องของฉันโดยไม่รู้ตัว

ฉันชนไหล่ของลีโอเนื่องจากแรงกระแทก ฉันอดทนต่อความเจ็บปวดและถามด้วยดวงตาสีแดง “พวกนายโอเคไหม?"

“ครับ นายหญิง คุณเป็นไรไหม?”

“ฉันไม่เป็นไร”

รถยังคงเคลื่อนตัวไปอย่างรวดเร็ว ทว่าไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งกีดขวางบนถนนจะเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน รถพลิกและกลิ้งไปมาอย่างรวดเร็ว ฉันถูกเหวี่ยงขึ้นและลงทันทีและถูกกระแทกในรถ

ฉันหายใจเข้าลึก ๆ และเรียกชื่อลีโอ

“ผมอยู่นี่”

หลังจากที่รถของฉันพลิกคว่ำไป สภาพแวดล้อมรอบ ๆ ก็เงียบลง เสียงปืนก็หายไป

ทันใดนั้นฉันก็รู้ว่า เอ็มมี่ทำสิ่งนี้โดยจงใจ!

เธอไม่ได้ต้องการชีวิตของฉัน แต่เธอแค่ต้องการทำร้ายฉันให้ทุกอย่างพังโดยมีจุดประสงค์!

ร่างกายของฉันเจ็บไปทั้งตัว พวกผู้ชายที่ตามมาข้างหลังรีบค้นหารถของฉัน ไม่นานมากพวกเขาก็พาฉันออกไปและพาฉันไปขึ้นรถคันอื่นแทน ผ่านกระจกมองหลัง ฉันสังเกตเห็นใบหน้าของฉันมีเลือดออก

ฉันหลับตาลงและอดทนต่อความเจ็บปวด ลีโอช่วยเอาผ้าพันแผลมาพันให้ฉัน เขาบอกฉันว่า “คนของเรากำลังไล่ตามพวกเขา”

“อืมม” ฉันตอบอย่างเงียบ ๆ

“นายคุ้นเคยกับครอบครัวฮูลไหม?”

ลีโอตอบว่า “ใช่ เราคุ้นเคยกับคนที่นั่นดี เราได้ร่วมมือกับครอบครัวฮูล”

“แจ้งเตือนครอบครัวฮูลในวันพรุ่งนี้”

ลีโอเตือนฉันว่า “นายหญิง นี่คือสิ่งที่เอ็มมี่กำลังทำอยู่”

ฉันลืมตาขึ้นและมองไปที่เขา “ทำไมล่ะ?”

ลีโออธิบายเบา ๆ ว่า “สิ่งที่นายหญิงได้รับความเดือดร้อนจากเอ็มมี่ควรได้รับการแก้ไขด้วยวิธีของเรา ไม่ใช่ด้วยวิธีที่เหมือนเด็ก แสดงอารมณ์ฉุนเฉียวและไปฟ้องผู้ปกครองแบบนั้น”

ฉันหัวเราะ

ลีโออุ้มฉันลงรถเข้าไปในโรงพยาบาล ฉันสั่งบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลัง “จับตัวเอ็มมี่ซะ!”

ผู้ชายของฉันก็เข้าไปรุม

เอ็มมี่ไม่เคยคาดหวังว่าฉันจะกล้าโอ้อวดขนาดนี้ เธอถูกผู้ชายของฉันควบคุมไว้และเธอตะโกนใส่ว่า “ปล่อยฉันไป! ไม่งั้นเธอจะได้เห็นดี!”

ฉันไม่สนใจเธอและพูดกับมาร์ตี้แทนว่า “รอฉันด้วย”

มาร์ตี้ลังเลที่จะพูด แต่ก็พยักหน้าให้ในไม่ช้า

ลีโอพาฉันไปที่แผนกฉุกเฉิน หมอบอกว่าฉันเกือบจะแท้งแต่โชคดีที่เด็กคนนี้ได้รับการช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ฉันจำเป็นต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ฉันคิดไว้แล้วว่ายังไงแซคคารี่ก็อยู่ในโรงพยาบาลนี้ ฉันจึงตกลงที่จะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล

ฉันนอนบนเตียงและพักผ่อนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น ฉันก็ให้ลีโอมาช่วยพยุงฉันขึ้น ที่ทางเดินเอ็มมี่ยังคงถูกควบคุมไว้อยู่

ในขณะเดียวกัน มาร์ตี้นั่งอยู่บนเก้าอี้นั่งตรงทางเดิน

ฉันถามอย่างเป็นห่วงว่า “แซคคารี่อยู่ที่ไหน?”

“เขาตื่นก่อนที่เธอจะมาถึง” มาร์ตี้ตอบ

ฉันมีลางสังหรณ์ที่ไม่น่าพอใจนัก ฉันถามอย่างร้อนรนใจว่า “แล้วเขาไปไหน?”