หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 458

ผู้รักษาการณ์แห่งสนามรบ

หนังสือเล่มนั้นดูค่อนข้างเก่า

ฉันรับมันมา พลิกไปที่หน้าแรกและพบกับลายเซ็นของแซคคารี่บนนั้น บรรทัดล่างยังมีวันที่กำกับไว้

ต้นศตวรรษที่ 20

นี่เป็นหนังสือที่เขาเป็นเจ้าของตอนช่วงวัยรุ่น

มันยังมีที่คั่นหนังสือคั่นระหว่างหน้าเอาไว้ ฉันไม่ได้เปิดไปที่หน้านั้น แต่ส่งหนังสือให้ลีโอแทน “เก็บเอาไว้”

ฉันไม่แน่ใจว่าทำไมเวลถึงให้หนังสือเล่มนี้มา เขาบอกว่าฉันควรได้อ่านมัน ดังนั้นฉันก็จะอ่านมันเมื่อมีเวลาว่าง

ลีโอติดตามฉันกลับมาที่คฤหาสน์ชอว์ ไม่เพียงแต่พ่อกับแม่ของฉันที่อยู่ที่นั่น แอนดรูก็อยู่ด้วยเช่นกัน คุณแม่บอกว่าเขากลับมาเนื่องในวันตรุษจีน

ในที่สุดเขาก็ยอมรับว่าตระกูลชอว์คือ บ้านของเขา

คุณพ่อค่อนข้างประหลาดใจที่เห็นฉันกลับบ้าน “ทำไมจู่ ๆ ถึงมาที่เมืองอู๋ล่ะ? อีกสามวันก็ถึงวันเกิดลูกแล้ว แล้ววันนั้นก็เป็นวันก่อนตรุษจีน ลูกมีแผนที่ฉลองยังไง? แซคคารี่จะมาฉลองด้วยหรือเปล่า?”

ในสายตาของพ่อกับแม่ แซคคารี่คือลูกเขยและสามีในอนาคตของฉัน เขามีส่วนร่วมในทุกอย่างของฉัน

การนึกถึงความเหี้ยมโหดของชายผู้นั้นในวันนั้น มันทำให้หัวใจฉันเจ็บแปลบและรู้สึกเจ็บหน้าท้องลาง ๆ ฉันโกหก “ค่ะ เราวางแผนกันว่าจะไปฉลองวันตรุษจีนที่ฟินแลนด์ ถึงตอนนั้น หนูก็คงไม่ได้อยู่ฉลองกับพ่อแม่”

ฉันไม่ต้องการให้พวกท่านรับรู้เหตุการณ์ระหว่างฉันกับแซคคารี่ในช่วงวันตรุษจีน ฉันอยากให้พวกท่านฉลองตรุษจีนอย่างมีความสุข

แม่ถามขึ้นอย่างสงสัย “แล้วหลังจากฉลองเสร็จ ลูกจะกลับมาตอนไหนล่ะ?”

ถ้าฉันกลับมาบ้านตัวคนเดียว แม่จะต้องเป็นห่วงแน่ ๆ แต่ว่าแซคคารี่... ฉันไม่สามารถพาลูกเขยมาเจอพวกท่านได้อีกแล้ว

ถึงตอนนั้น พวกท่านคงจะเป็นห่วงฉันมากกว่านี้

เสียงเล็กโกหกขึ้นอีกครั้ง “ช่วงนี้หนูยุ่งมาก ตระกูลชิคมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องไปจัดการ เดี๋ยวหนูจะกลับมาหาหลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะคะ”

แอนดรูที่นั่งอยู่บนโซฟาเอ่ยถามขึ้นทันที “แล้วเธอจะแต่งงานเมื่อไหร่? ฉันจะได้วางแผนเก็บเงินไว้ให้เธอ!”

เขาถามขึ้นก่อนที่พ่อกับแม่จะหันมามองฉันพร้อมกัน

ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกปิดเรื่องนั้น “อาจเป็นปีหน้า ขึ้นอยู่กับตารางงานของพวกเรา ช่วงนี้แซคคารี่เขายุ่งมาก”

ลีโอช่วยพยุงฉันเข้ามาในรถ ฉันถามหายาแก้ปวด มันใช้เวลาสักพักก่อนอาการเจ็บจะทุเลาลง

มือเล็กปาดเหงื่อบนหน้าผากก่อนจะขำ “อาการเจ็บปวดแบบนี้มันแย่ยิ่งกว่าตายซะอีก”

ทัคเกอร์บอกว่ามดลูกของฉันได้รับความเสียหาย

มันเป็นเพราะแซคคารี่เตะฉัน

ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ

เขาไม่รู้ว่าฉันคือ คนที่อยู่ในสมรภูมิ

ทว่าบาดแผลจากการแทงนั่นมันมาจากเขา

ฉันเหลือบมองที่ด้านข้างและเห็นหนังสือที่ทัคเกอร์มอบให้ ฉันหยิบที่คั่นหนังสือออก ก่อนจะนิ่งชะงักไป

มีตัวหนังสือเขียนเอาไว้สองบรรทัด

“ฉันไม่เคยรักใครมาก่อน และเธอก็คือคนแรก ฉันกลัวว่าจะไม่ดีพอ และทำให้เธอคิดว่าความรักมันก็เท่านั้น”