หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 482

ฉันเซเมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาพูด แต่ชายร่างสูงข้าง ๆ คอยประคองฉันไว้ ฉันพยายามสุดชีวิตเพื่อตั้งสติและรีบออกมาพร้อมกับลีโอ ลีโอไม่ยอมปิดประตูรถหลังจากที่เราเข้ามานั่งในรถ ฉันถามอย่างฉงน “ทำไมเรายังไม่ไปอีกล่ะ?”

ลีโอตอบ “คุณชิคกำลังเดินมา และเขาอยากจะไปโรงพยาบาลด้วยครับ นอกจากนั้น ผมคิดว่าเขาคงอยากไปโรงพยาบาลกับคุณ”

เสียงเล็กสั่ง “ปิดประตู!”

ลีโออึกอัก “นายท่าน ผม...”

ลีโอที่ครั้งหนึ่งเคยรับใช้แซคคารี่ มันเป็นอะไรที่เข้าใจได้หากเขาจะกลัวแซคคารี่ ฉันที่กำลังจะปิดประตูด้วยตัวเอง แต่กลับมีชายร่างสูงหยุดประตูนั่นไว้ด้วยมือหนาของเขา ฉันชะงักและถามขึ้น “คุณต้องการอะไร?”

แซคคารี่เมินฉันและเข้ามานั่งในรถด้วยท่าทียโส

ร่างบางถึงกับพูดไม่ออก “...”

เขาเมินใส่ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับเขากลับสู่สถานภาพของเขาตอนที่เขาชอบทำตัวเงียบไม่พูดไม่จา และนั่นมันทำให้ฉันรู้สึกรำคาญอย่างมาก!!

ฉันพูดเตือนเขา “นี่มันรถฉัน”

แซคคารี่พูดเข้าประเด็น “เธอไม่เป็นห่วงเพื่อนสนิทของเธอรึไง?”

ฉันพูดไม่ออกอีกครั้ง “...”

ฉันไม่สามารถเสียสละเวลาอันมีค่าของฉันไปกับเขาได้ ฉันรีบสั่งคนขับให้ออกรถ และเราก็มาถึงโรงพยาบาลในเวลาไม่นาน ฉันเห็นชาร์ลสยืนอยู่ด้านหน้าห้องผ่าตัดที่ฉันกำลังตามหา!

ตัวเขาเต็มไปด้วยเลือด และนั่นเป็นเลือดของซัมเมอร์!

ณ เวลานี้ ไม่มีใครสืบสวนหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังการโจมตี และทุกคนก็หวังว่าซัมเมอร์จะมีชีวิตรอดจากเหตุการณ์ครั้งนี้ อย่างไรก็ตาม เธอยังคงอยู่ในห้องผ่าตัดถึงแม้นี่จะเป็นเวลาดึกมากแล้ว และไม่น่าเชื่อว่าแซคคารี่จะยอมนอนอยู่ที่โรงพยาบาล

ซัมเมอร์ออกจากห้องผ่าตัดตอนเวลาตีสี่ ฉันรู้สึกสงสารที่เห็นตาเธอถูกปิดไว้ และแผลเป็นที่เกิดจากการระเบิดบนใบหน้าของเธอ น้ำตาฉันไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว และคอยเรียกชื่อซัมเมอร์อย่างแผ่วเบา เธอดูราวกับไม่มีชีวิตและไม่ตอบรับฉัน!

ชาร์ลสถามกับคุณหมอ “เธอเป็นอย่างไรบ้าง?”

“เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว และน่าจะฟื้นในวันพรุ่งนี้ รอยแผลเป็นบนใบหน้าเธอจะยังคงหลงเหลืออยู่ และมีก้อนกรวดมากมายฝังอยู่ที่ขาของเธอจากตอนที่เกิดการระเบิดขึ้น ขาของเธอเป็นรูจากการที่หมอเอาก้อนกรวดเหล่านั้นออก”

ฉันเข้าใจในสิ่งที่คุณหมอพูด ขาเธอมีรูและมีแผลเป็นบนใบหน้า

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นข่าวดีที่เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว

ร่างสูงสั่งลีโอ “ถอยไป”

ลีโอไม่กล้าแม้จะขยับตัว เขารู้สึกกระอักกระอ่วนราวกับติดอยู่ตรงกลางระหว่างฉันกับแซคคารี่ ถ้าเปรียบเทียบกัน เขาเชื่อฟังแซคคารี่มากกว่าฉัน!

หญิงสาวหมดคำพูด

ฉันตำหนิลีโอที่แอบทรยศ!!

ฉันเดินกลับไปที่ทางเข้าโรงพยาบาลคนเดียว และมีลีโอคอยดูแลที่ทางเข้า ฉันสั่งเขาให้พากลับบ้าน แต่เขากลับมองไปที่แซคคารี่ที่อยู่ข้างหลังฉันอย่างกังวล เขาพูดกับฉันอย่างแผ่วเบาด้วยท่าทางเหมือนกำลังจะร้องไห้ “นายท่าน ผมกลัวหัวหน้าจริง ๆ ครั้งนี้ได้โปรดคุณช่วยไม่เอาเรื่องผมได้ไหมครับ?”

เขาเรียกแซคคารี่ว่าหัวหน้า...

ฉันทนไม่ได้ที่จะทำให้มันเป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับเขา เมื่อฉันเห็นเขามีท่าทีเช่นนี้

“เอากุญแจรถมา” ฉันพูด

ลีโอส่งกุญแจรถให้ฉันอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ขณะที่แซคคารี่ไม่ได้มองมาที่เรา ฉันหยิบกุญแจมา และเจอรถในที่สุด