หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 483

ฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถก่อนจะขับออกมาจากโรงพยาบาล

ฉันโล่งใจที่ในที่สุดก็หนีแซคคารี่พ้น

ฉันไม่ได้กลับไปที่คอนโดในเมือง ทว่าฉันขับรถกลับมาที่คฤหาสน์บนภูเขาพร้อมกับพระอาทิตย์ที่เริ่มฉายแสงแห่งรุ่งอรุณ โดยมีขบวนรถของลีโอขับตามมาติด ๆ!

กว่าจะมาถึงคฤหาสน์บนยอดเขาพระอาทิตย์ก็ขึ้นไปแล้ว ฉันจอดรถไว้ที่ประตูทางเข้าก่อนจะเดินเข้ามาในบริเวณคฤหาสน์ ทว่าใจฉันแทบหยุดเต้นในทันทีที่เห็นเฮลิคอปเตอร์มาจอดอยู่ที่บริเวณสนามหญ้า ฉันถามลีโอที่เดินตามมาข้างหลัง “นี่มันของใคร?”

ลีโอตอบ “ผมไม่ทราบครับ”

ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน และเจ็บแปล๊บหน้าอกเมื่อได้เห็นชายร่างสูงนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทีที่ผ่อนคลาย ร่างบางพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด “ทำไมคุณน่ารำคาญแบบนี้เนี่ย”

เขารู้ที่อยู่ของฉัน!!

เขามาถึงที่คฤหาสน์ด้วยเฮลิคอปเตอร์

แซคคารี่เหล่มองฉันและพูดขึ้น “เธอนี่หยาบคายจังนะ”

ณ เวลานั้น เขาเริ่มจะเทศนาฉันด้วยน้ำเสียงของผู้ใหญ่

ฉันที่เริ่มหงุดหงิดเต็มทนพูดขึ้น ขณะยืนอยู่ตรงทางเข้า “คุณคือคนที่บอกเลิกฉัน และฉันก็ยอมรับมันไปแล้ว แล้วคุณยังจะต้องการอะไรอีก?”

ร่างสูงเหล่มองก่อนพูดขึ้น “โจชัวร์ไม่ได้อธิบายให้เธอฟังหรอกเหรอ?”

โจชัวร์ไม่ได้อธิบายอะไร แต่มันเกี่ยวอะไรกันกับเรื่องนี้?!

หญิงสาวกำลังจะอ้าปากตอบ ในขณะที่แซคคารี่ลุกขึ้นและเดินเข้ามาหาเธอ ร่างเล็กตกอยู่ในภวังค์และจ้องมองแซคคารี่ เธอมองใบหน้าอันหล่อเหลานั่นค่อย ๆ ใกล้เข้ามา

เธอหันหน้าหนีและพูดขึ้นด้วยถ้อยคำที่ทำร้ายจิตใจ “เมื่อนานมาแล้ว ดิกสันก็อธิบายเหตุผลของเขาให้ฉันฟังเหมือนกัน แล้วคุณเห็นฉันยกโทษให้เขาหรือเปล่าล่ะ?”

แซคคารี่ไม่สนใจในคำพูดของฉัน เขากุมหน้าฉันไว้ด้วยด้วยมือหนา และบังคับให้ฉันมองใบหน้าอันไร้ที่ติของเขา!

ฉันได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นแรงขึ้น จนกระทั่งมันแทบจะหลุดออกมาจากอก แซคคารี่อมยิ้มและถามฉัน “เธอต้องการจะเลิกกับฉันจริง ๆ เหรอ? แต่แววตาของเธอมันกลับบ่งบอกถึงความรักที่เธอมีให้ฉัน...”

ฉันประหลาดใจอย่างมาก!!

ท่าทีที่เขาแสดงออกมาดูมีความเย่อหยิ่งอยู่เล็ก ๆ

โจชัวร์สอนอะไรเขางั้นเหรอ?

หรือเขากำลังลองทำบางสิ่งที่เขาเพิ่งได้เรียนรู้มากับฉัน?

ฉันไม่ได้ขอโทษและยังคงโกหกต่อไป แม้จะรู้ว่าการโกหกนั่นมันทำร้ายเขา “ฉันไม่ได้โกหกคุณ ฉันเลือกดิกสัน ก็เพราะดิกสันคือคนที่มาดูแลฉันตอนที่คุณหายตัวไป! ถามลีโอสิเขาไม่โกหกคุณอยู่แล้ว นอกจากนั้น คิดว่าทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่กันล่ะ? คุณก็รู้ว่าคฤหาสน์ส่วนตัวของดิกสันอยู่ด้านล่างนี่เอง ฉันอยู่ที่นี่ก็เพราะเขา!! ทำไมคุณถึงไม่เข้าใจสักที?”

แซคคารี่เรียกฉันอย่างอ่อนโยน “ที่รัก”

เขาช่างอ่อนโยนและมีเสน่ห์ สิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เขาไม่ได้สนใจมันด้วยซ้ำ มันน่าหงุดหงิดนักที่อารมณ์เขาไม่เคยสั่นไหวเลย!!

ฉันถอนใจอย่างผิดหวัง “คะ?”

“ถ้าเธอพูดชื่อดิกสันอีกครั้ง ฉันจะไปฆ่ามัน”