“ถ้าเธอพูดชื่อดิกสันอีกครั้ง ฉันจะฆ่ามัน” ร่างสูงหายใจรดหน้าฉัน เขาพูดขึ้นอย่างนุ่มนวลด้วยน้ำเสียงข่มขู่!
ฉันรู้ว่าแซคคารี่หมายความตามที่พูด เขาที่ทำอะไรฉันไม่ได้จึงไปลงที่ดิกสันแทน และนั่นก็เพียงพอที่จะข่มขู่ฉัน!
ฉันเลิกพูดชื่อดิกสัน ทว่าฉันกลับรู้สึกเขินกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้ ฉันเหล่มองเขาและพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย “ปล่อยฉันได้แล้ว!”
มันช่างยากเหลือเกินที่ต้องออกมาจากอ้อมแขนของแซคคารี่ แต่ฉันต้องทำ ร่างสูงที่ไม่ได้ฟังฉันเลยแม้แต่น้อย วางฉันลงบนโซฟา
ฉันรู้สึกมึนหัวจึงหายใจเข้าลึก ๆ และถามเขา “คุณต้องการอะไร?”
แซคคารี่เมินฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย ท่าทีที่เย็นชาทำให้เขาดูเหมือนฆาตกรที่โหดเหี้ยม และไม่แยแสต่อสิ่งใด!!
ฉันพลิกตัวและลุกขึ้นนั่ง เขาขู่ฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ก็ลองขยับตัวดูอีกรอบสิ”
ทำไมฉันต้องเชื่อฟังเขาด้วย?!
ฉันลุกขึ้นพยายามเดินออกไปจากประตู ในขณะที่แซคคารี่โอบเอวฉันไว้แน่น
ฉันกลัวการที่ต้องอยู่แนบชิดกับเขาแบบนี้เหลือเกิน!
ฉันจะปฏิเสธเขาได้ยังไง?!
แซคคารี่หยิบเนกไทสีดำบนโซฟามามัดมือฉันไว้ ฉันอยากจะเรียกลีโอเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ก็ต้องถอดใจเมื่อนึกถึงท่าทีหวาดกลัวของเขาตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับแซคคารี่
แซคคารี่ต้องการอะไรกันเนี่ย?!
ลีโอและเหล่าคนที่เหลือยังคงรักษาการณ์อยู่ที่ด้านนอกของทางเข้าคฤหาสน์!
ฉันกังวลจนหน้าซีด ร่างสูงนั่งลงทันที และคลายเนกไทที่มัดมือฉันไว้ออก เสียงทุ้มสั่งอย่างนุ่มนวล “เบล ช่วยทายาที่แผลฉันให้หน่อย”
เขาอยากให้ฉันช่วยทายาที่แผลให้เขาเนี่ยนะ?!
ฉันยกโทษให้ดิกสันมาหลายครั้งในอดีต!
ทำไมฉันจะไม่สามารถให้โอกาสแซคคารี่ได้กันล่ะ?
ยิ่งไปกว่านั้น หัวใจฉันก็เต็มไปด้วยความคิดถึงเขา!
ทว่า ร่างกายของฉัน...
ร่างกายของฉันกลายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวง!
ฉันไม่สามารถรวบรวมความกล้าได้อีกแล้ว!
ร่างสูงเลิกคิ้วและถามขึ้น “ถ้างั้น เธออยากไปจากฉันเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ