หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 500

แซคคารี่แทบจะไม่เคยเรียกฉันด้วยชื่อของฉัน มันเป็นสิ่งที่หาได้ยากที่เขาจะสอบสวนฉันด้วยท่าทางแบบนั้น ไม่ว่าฉันจะทำอะไรผิดในอดีต เขาก็ไม่เคยที่จะโทษฉันเลย เขามอบภาพลวงตาที่ว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่ไม่มีความรู้สึก

อย่างไรก็ตาม ฉันลืมมันไปว่าเขาก็ยังคงเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง

มนุษย์คนหนึ่งต้องมีความรู้สึกอย่างความสุข ความโกรธ และความกังวล

ฉันสัมผัสได้ถึงความเศร้าจากใจของเขา จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกสงสารเขาขึ้นมาและลืมเกี่ยวกับสภาพร่างกายของฉันไป ฉันยื่นแขนของฉันออกไปเพื่อที่จะสวมกอดเขา อย่างไรก็ตาม ตอนที่ฉันกำลังจะยื่นแขนออกไปนั้น แซคคารี่ก็หันกลับไปที่ยังจุดที่เขานั่งอยู่ตอนแรก เขาหยิบพู่กันขึ้นและคัดตัวอักษรของเขาต่อ

ริมฝีปากของฉันขยับ ฉันอยากจะพูดบางอย่างขึ้นเพื่อทำลายคามเงียบระหว่างเรา ก่อนที่จะฉันจะทำแบบนั้น แซคคารี่ก็เริ่มพูดอะไรขึ้นมาก่อน “เธอเสี่ยงชีวิตของเธอเพื่อมาหาลูก ๆ ของเธอ ฉันไม่มีสิทธิ์จะเก็บพวกเขาไว้ ถ้าหากเธออยากเจอพวกเขา ก็ไปติดต่อเลขาเเยร์ซะ”

เขาคืนลูก ๆให้กับฉันอย่างง่ายดาย!!

ไม่ว่าความสัมพันธ์ของเราจะเป็นอย่างไร ชายที่อยู่ตรงหน้าของฉันคนนี้ไม่เคยให้ทุกอย่างให้เป็นเรื่องยากสำหรับฉันเลย

แซคคารี่กลับคืนสู่ชายที่สูงส่งและทรงพลัง มันเหมือนราวกับว่าฉากตอนที่เขาสอบสวนฉันมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ความรู้สึกสูญเสียปั่นป่วนและท่วมท้นหัวใจของฉัน ฉันรู้สึกหลงทาง

ในจุดนั้น ฉันควรที่จะรีบตรงไปหาลูก ๆ ของฉัน อย่างไรก็ตาม ขาท้ังสองข้างของฉันก็ฝังรากลึกบนพื้นห้อง และฉันก็ขยับตัวไปไหนไม่ได้

แซคคารี่หลี่ตาและมองมาที่ฉัน เสียงของเขาเย็นยะเยือกยิ่งกว่าน้ำแข็งในตอนที่เขาถามฉัน “ยังมีอะไรอีกไหม?”

ฉันสะดุ้งและส่ายหัว “แค่นั้นค่ะ”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เชิญออกไปได้แล้ว” เขาตอบ

แซคคารี่สั่งให้ฉันออกไป

ถึงจุดนั้น เขาเริ่มที่จะออกคำสั่งให้ฉันออกไป

ฉันลากฝีเท้าที่หนักอึ้งของฉันและหันกลับออกจากห้องทำงาน ฉันเดินลงไปข้างล่างอย่างยากเย็น และเปิดประตูคฤหาสน์ออก ใบหน้าของฉันจู่ ๆ ก็ซีดเผือด

ผู้หญิงคนหนึ่งยืนรออยู่ที่หน้าประตู

ฉันถามอย่างแผ่วเบา “คุณชิค ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้คะ?”

โนเอลสวมชุดเดรสที่มีเสื้อคลุมขนมิงค์ทับอยู่ ข้างในเธอเป็นชุดคลุมสีดำ มันเหมาะกับสรีระของเธออย่างพอดีและทำให้เธอดูผอมเพรียว เธอยังใส่กำไลมรกตอยู่บนข้อมือเรียวขาวของเธอ

โนเอลเป็นสาวสวย เธอดูเหมือนกับพวกผู้หญิงสง่างามและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาที่เติบโตมาในคฤหาสน์โบราณกลางน้ำ

นิสัยใจคอของเธอทำให้ฉันรู้สึกอิจฉา ความทุ่มเทต่อความรักของเธอทำให้ฉันเคารพเธอ

โนเอลยิ้มอย่างบางเบาและพูดว่า “คุณชอว์ ฉันมาที่นี่เพื่อมาหาแซคค่ะ”

แซคคารี่ไม่เคยมีความรู้สึกให้กับเธอเลย

ฉันไม่รู้จะปลอบโยนเธออย่างไร เพราะท้ายที่สุดแล้ว ฉันก็คือคู่แข่งของเธอ

โนเอลสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดกับฉันว่า “ที่จริงแล้ว ตอนที่แซคคารี่อุ้มคุณอยู่ที่หน้าโบสถ์ในวันนั้น ฉันก็ได้เข้าใจความรู้สึกของเขาแล้ว ในความเข้าใจของฉันต่อเขา นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาเต็มใจที่จะเอาตัวเขามาในจุดที่ต่ำกว่าและโน้มลงไปอุ้มหญิงสาวขึ้นมา! ตอนนั้นฉันก็รู้แล้วว่าฉันคือคนที่แพ้ ฉันสูญเสียเขาไปอย่างสิ้นเชิง แต่ฉันก็คงยังไม่อยากยอมรับว่าฉันแพ้ในก้นบึ้งของหัวใจฉัน!”

ฉันกลัวที่จะคุยกับโนเอลมาโดยตลอด เธอคอยพูดเกี่ยวกับความลุ่มหลงที่เธอมีต่อแซคคารี่เสมอ

ทำไมเธอถึงต้องการจะบอกเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟังกันนะ?!

หรือจะเป็นเพราะว่าเธออยากได้รับการอนุญาตจากฉัน?

หรือแม้กระทั่งจะขอให้แบ่งผู้ชายของฉันกับเธอ?

ผู้ชายของฉัน…

เดี๋ยวก่อนนะ แซคคารี่และฉันยังอยู่ในช่วงที่เราเลิกลากันอยู่

นั่นก็แปลว่าแซคคารี่นั้นไม่มีเจ้าของน่ะซิ