หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 546

ฉันไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเธออย่างไรดี! เธอเป็นสาวที่ฉลาด เธอควรจะรู้คำตอบดีหนิ

ฉันเดินออกจากห้องนอนพร้อมกับพิมพ์คำตอบของฉัน

[แคโรไลน์: เธอคิดว่าไงล่ะ?]

ฉันเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อเทนมออกมามาดื่ม ฉันคิดเเล้วจึงส่งคำถามไปหาเธอ

[แคโรไลน์: เธอเคยมีอะไรกับเเลนซ์มาก่อนหรือยัง?]

[ยารา: ไม่เคยเลย] ยาราตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

อีกครั้งกับคำว่า ‘ไม่เคย’ ผู้คนที่อยู่รอบข้างเเซคคารี่ต่างชอบใช้คำนี่กันจริง ๆ

[แคโรไลน์: เธออยากมีไหมล่ะ?] ฉันจิบนมหนึ่งอึกแล้วถามเธอไป

ฉันวางมือถือลงแล้วหยิบขนมปังออกมาพร้อมกับผักกาดเพื่อทำอาหารเช้าง่าย ๆ ทาน

ยาราหยุดตอบคำถามของฉัน เธอน่าจะกำลังครุ่นคิดอยู่ว่าเธอต้องการคำตอบของเธอให้เป็นใช่หรือไม่ใช่ อยู่ที่ปลายสาย ฉันหยิบตระกร้าไปที่สวนเพื่อเก็บดอกอาร์มาเนียน ตอนที่ฉันกลับมาถึงประตู ฉันพบว่าลีโอกำลังยืนรอฉันอยู่ที่นั่น

ฉันถามเขาอย่างสงสัย “พวกนายพักกันอยู่ที่ไหนเหรอ?”

“คุณชิคซื้อคฤหาสน์ข้าง ๆ ให้พวกเราเพื่อเป็นฐานควบคุมครับ จะมีคนคอยยืนคุ้มกันที่นั่นทุกคืน ผมเพิ่งมาถึงกะคุ้มกันของผมครับ”

“อ๋อ งั้นมากับฉันเลย ฉันกำลังหาซัมเมอร์อยู่”

ซัมเมอร์ดูกระวนกระวายใจตอนที่ฉันไปรับเธอที่บ้าน ฉันพาเธอไปเซ็นสัญญาร้านแล้วจึงถามเธอหลังจากที่เราเซ็นสัญญาเสร็จ “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เธอส่ายหัว “ไม่มีอะไรหรอก”

เนื่องจากเธอดูไม่อยากเล่าอะไร ฉันเลยไม่ได้ถามเธอต่อ

หลังจากที่เราเซ็นสัญญาเสร็จเเล้ว ซัมเมอร์ก็ไปหาชัคเพื่อที่จะคุยเรื่องการปรับปรุงภายในร้าน ในขณะเดียวกัน ฉันก็จัดการเรื่องของตระกูลชิค ตอนที่ฉันพร้อมที่จะไปเยี่ยมลูก ๆ ของฉัน โจชัวร์ก็ส่งข้อความมาหาฉัน

[โจชัวร์: เธออยู่ไหนน่ะ?]

[แคโรไลน์: เมืองอู๋]

[โจชัวร์: พี่รองอยู่ที่เมืองเอสนะ]

[แคโรไลน์: ใช่เเล้ว เขาบอกฉันเมื่อคืน]

[โจชัวร์: เขาจะไม่ถูกทำร้ายที่เมืองเอสเหรอ?]

ข้อความของโจชัวร์มีความรู้สึกน่าสงสัย

[แคโรไลน์: ทำไมเขาถึงจะได้รับบาดเจ็บล่ะ?] ฉันถามอย่างสงสัย

[แคโรไลน์: คุณอยู่ไหนคะ?] ฉันถามเขา

[แซคคารี่: ที่เมืองเอส ทำไมเหรอ?]

[แคโรไลน์: ฉันคิดถึงคุณจัง] ฉันตอบกลับไปพร้อมกับเก็บความกังวลในใจของฉัน

แซคคารี่ไม่ได้ตอบกลับมาอีกสักพัก เเละตอนที่ฉันคิดว่าคงจะไม่ตอบข้อความของฉันเเล้ว ทันใดนั้น เขาก็ส่งข้อความเสียงมาให้ฉัน

ฉันกดฟังเเล้วได้ยินเสียงทุ่มต่ำของเขา มันเหมือนกับว่าฝนกำลังตกอยู่ที่นั่น มันทำให้ฉันคิดถึงเขามากขึ้นไปอีก

[แซคคารี่: ที่รัก ผมก็คิดถึงคุณ เจอกันคืนนี้นะ]

ฉันมองไปที่ลีโออย่างร่าเริง “เขาบอกว่าเขาคิดถึงฉันด้วยแหละ”

ลีโอขำออกมา “คุณชิคแทบจะไม่เคยแสดงความรู้สึกของเขาเลยนะครับ”

[แคโรไลน์: คุณอยู่ตรงไหนคะ?] ฉันตอบข้อความของเขา

[แซคคารี่: เธออยู่ที่เมืองเอสเหรอ?] เขาถามอย่างอยากรู้

[แคโรไลน์: ใช่ค่ะ]