หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 548

เฮนรี่คงจะเข้าร่วมงานงานเลี้ยงอาหารค่ำที่แซคคารี่เข้าร่วมอย่างแน่นอน ฉันสงสัยว่าฉันจะเจอกับเชอริลไหมนะ เธอคอยปฏิบัติต่อฉันเหมือนคนในครอบครัวเสมอมา แถมเธอยังให้คำแนะนำกับฉันในตอนที่จำเป็นอีกด้วย

ระหว่างทางไปที่นั้น ฉันส่งข้อความไปหาเธอ

[แคโรไลน์: พี่เชอริล พี่เป็นอย่างไรบ้างคะ? พี่กับพี่เฮนรี่ช่วงนี้ทำอะไรเหรอ?]

พี่เชอริลตอบกลับมาด้วยอีโมจิหน้าตกใจ

[เชอริล: ฉันอยู่บ้านกับพี่เฮนรี่น่ะ เราจะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำด้วยกันในภายหลัง ทำไมจู่ ๆ เธอถึงคิดที่จะติดต่อมาหาฉันล่ะ? หรือว่าคืนนี้เธอจะมา… เเคโร เธออยู่ที่เมืองเอสเหรอ?]

พี่เชอริลนั้นฉลาด เธอเดาเหตุผลออกได้อย่างง่ายดาย

ฉันพิงหัวบนไหล่ของเเซคคารี่แล้วตอบข้อความเธอกลับไป

[แคโรไลน์: ใช่ค่ะ ฉันไม่แน่ใจว่างานเลี้ยงอาหารค่ำที่ไหน แซคคารี่ไม่ได้บอกอะไรฉันเลย เขาเเค่บอกฉันให้ไปเข้าร่วมงานกับเขา ฉันจะไปเยี่ยมพวกคุณทีหลังนะคะ]

พี่เชอริลอธิบาย

[เชอริล: ตระกูลฮูลจากต่างประเทศเพิ่งจะเริ่มสาขาธุรกิจของพวกเขาที่เมืองเอส เลยเชิญทุกตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองนี้ไปเข้าร่วมน่ะ]

ตระกูลฮูลจากต่างประเทศงั้นเหรอ? จะใช่ตระกูลของเอ็มมี่ ฮูลหรือเปล่านะ?!

ไม่สงสัยเลยว่าทำไมแซคคารี่ถึงมาที่เมืองเอส และไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมโจชัวร์ถึงหลอกฉันให้มาที่นี่!

อย่างไรก็ตาม ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาตั้งเเต่ต้นจนจบ!

ฉันหันไปมองด้านข้างของเเซคคารี่ เขาเป็นแบบนั้นมาตลอด เขาซ่อนทุกอย่างไว้ในใจของเขา และไม่ยอมสื่อสารกับฉัน

เขาแทบจะไม่อยากให้ตัวเองยุ่งยาก โดยการบอกฉันเรื่องงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ฉันกำลังจะไป

ฉันรู้ว่าเขาขาดตกบกพร่องเรื่องการสื่อสาร อย่างไรก็ตาม ฉันก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกไม่สบายใจกำลังก่อเกิดขึ้นในใจของฉัน ฉันรู้สึกว่ามันจะคอยมีเส้นแบ่งพวกเราสองคนจากกันตลอด

เวลาส่วนมาก ตัวตนของฉันอยู่จากภายนอกโลกของเขา! ไม่เพียงเเค่ฉันเท่านั้น ลูก ๆ ทั้งสองของเราด้วย

หลังจากที่เรามาถึงงานเเล้ว แซคคารี่เดินลงออกจากรถก่อน เเล้วเขาจึงเปิดประตูให้ฉัน ในส่วนของการใส่ใจในรายละเอียดนั้น เขาไม่ขาดตกบกพร่องเลย

ฉันแก้ไขให้เธอ “เรียกฉันว่าแคโรไลน์ก็พอแล้วล่ะ”

ซีซี่แก่กว่าฉัน มันจึงไม่เหมาะสมสำหรับเธอที่จะเรียกฉันว่าพี่สาวของเธอ และลอเรนก็แก่ว่าฉัน แต่เธอก็ชินที่จะเรียกฉันว่า ‘พี่แคโร’ ไปแล้ว

แต่ช่างน่าขันที่ยาราอายุน้อยกว่าฉันเเต่ก็คอยเรียกฉันว่าแคโรไลน์มาตลอด

ซีซี่ชะงักไปเล็กน้อย ข้าง ๆ เธอคือ ดิกสันที่หยุดฉากดราม่าเเล้วอธิบาย “พี่สะใภ้ของเธอกับฉันเราหย่ากันเเล้ว”

ฉันพูดไม่ออก แม้กระทั่งเขายังใช้คำว่า ‘พี่สะใภ้’

ฉันมองกลับไปที่เขาอย่างไม่รู้จะพูดอะไร

ยิ่งไปกว่านั้น ซีซี่ก็คงจะรู้เรื่องที่เราหย่ากันเมื่อสองปีก่อนเเล้วเเน่นอน การที่เธอเรียกฉันว่าพี่สะใภ้น่าจะเป็นการตั้งใจเเน่นอน!

มันดูเหมือนจะเป็นการปลอบใจดิกสัน