หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 558

กว่าฉันกับแซคคารี่จะกลับมาถึงเมืองอู๋ก็ดึกมากแล้ว ขณะนั้น ลูก ๆ ทั้งสองก็หลับไปเรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันก็ยังคงพาแซคคารี่กลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลชอว์ ในเวลานั้นพ่อและแม่ของฉันก็ได้เข้านอนไปแล้ว ทว่า ฉันกลับเห็นเงาใครบางคนลาง ๆ อยู่ที่ห้องนั่งเล่น เขาก็คือแอนดรู

เขาอุ้มเจดไว้ในอ้อมแขน

เจดกำลังร้องเรียกหาแม่

ฉันรีบเดินเข้าไป และย่อตัวลงเพื่ออุ้มเจด ฉันถามแอนดรูด้วยเสียงประหลาดใจ “ทำไมเจดถึงอยู่ที่นี่? เธอยอมมอบลูกให้พี่เหรอ?”

ดวงตาของแอนดรูแดงก่ำ “เธอยังคงไม่ยอมให้อภัยฉัน ฉันโมโหและพูดออกไปว่าเด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฉัน จากนั้นเธอก็วางเจดลงตรงหน้าฉันและจากไป ในตอนนี้ฉันไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย ฉันไม่รู้วิธีดูแลเด็กและตอนนี้ทำได้เพียงแค่พาเธอกลับมา”

เจดเป็นลูกสาวที่เอเลนเสี่ยงชีวิตเพื่อคลอดเธอออกมา เธอไม่มีทางยกลูกให้กับแอนดรูนอกจากว่าจะมีบางสิ่งเกิดขึ้น!

ฉันคิดและวางแผนไว้ว่าจะโทรถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันรุ่งขึ้น

ฉันใช้เวลาเกือบครึ่งปีที่คอยไปเฝ้าเจดที่โรงพยาบาลทุกวัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงจำฉันได้ เธอเรียกฉันว่าคุณอาไม่หยุด เจ้าตัวน้อยนี้ช่างว่าง่าย มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะวางเธอลงหลังจากได้อุ้มเธอ

ฉันอุ้มเธออยู่สักพัก ก่อนจะอุ้มเธอไปไว้ในอ้อมแขนของแซคคารี่ ร่างสูงมองฉันอย่างเงียบ ๆ ก่อนจะแสดงสีหน้าสับสน

เขายื่นมือไปกอดเธอ เจดไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย เธอเอื้อมมือไปกอดคอเขา และกลิ้งไปมาในอ้อมแขนนั่น เป็นเคราะห์ดีที่เขาสามารถทำให้เจดสงบลงได้สำเร็จ

เมื่อเห็นเช่นนั้น ร่างเล็กหัวเราะก่อนจะหันไปถามแอนดรู “แล้วพี่มีแผนหรือยัง?”

“ฉันต้องไปตามหาเธอที่เมืองเอส”

แอนดรูใช้ความอดทนอย่างมากกับเอเลน

ทว่ามันเป็นสิ่งที่เขาควรจะทำ เพราะเขาเป็นคนที่ทำร้ายเอเลนตั้งแต่แรก

ไตที่ควินซี่เอาไป...

ฉันสงสัยว่าเธอรู้สึกดีหรือเปล่าตอนที่ใช้มัน

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แซคคารี่ขมวดคิ้ว “ห้องของเธออยู่ตรงไหน?”

ฉันถาม “คืนนี้คุณจะนอนที่นี่เหรอคะ?”

ห้องของฉัน... ในอดีตฉันเคยนอนกับดิกสันบนเตียงนั่น มันเป็นเหตุผลที่ทำไมฉันถึงไม่เคยค้างคืนที่คฤหาสน์ชอว์

แซคคารี่ฮึดฮัด และพูดขึ้น “คืนนี้ค้างที่นี่กันเถอะ”

ฉันรีบหาข้ออ้าง “แต่ฉันไม่มีเครื่องสำอางหรือครีมบำรุงผิวอยู่ที่นี่เลย ยิ่งไปกว่านั้น ฉันรู้สึกสบายกว่าที่บ้านของตัวเอง”

แซคคารี่ไม่พูดอะไร

ในท้ายที่สุดเขาก็พาฉันกลับมาที่บ้านของตัวเอง

ตอนอยู่ในรถ ดูเหมือนเขาจะพูดน้อยลงกว่าปกติ เขายังคงเงียบตอนที่กลับมาถึงบ้าน ฉันเดาว่าเขาคงรู้ว่าทำไมฉันถึงปฏิเสธเขา