หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 561

แซคคารี่เป็น ‘คนเดียวของชีวิต’...

‘หนึ่งเดียวในชีวิต’ ของฉัน...

และดิกสันก็ ‘ให้ความรักแก่คุณไปตลอดชีวิต’...

เทียบกับแซคคารี่ คำพูดของเราก็เป็นเพียงแค่เรื่องตลก

ฉันนั่งเฝ้าลูก ๆ อยู่สักพัก ทันใดนั้นยาราก็โทรมา

เธอบอกว่าโจชัวร์เมา และไปทะเลาะกับใครบางคนที่บาร์!

เมื่อฉันไปถึงที่นั่น ฉันก็เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำของโจชัวร์ ในขณะที่ยาราที่นั่งอยู่ข้างเขากำลังจิบน้ำผลไม้ ราวกับเธอไม่รับรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ฉันถามอย่างนุ่มนวล “พี่สาม เกิดอะไรขึ้น?”

“พวกเราบังเอิญไปเจอกับไอ้เลวที่พูดว่าพี่สี่ก็เป็นได้แค่หุ่นเชิด ฉันทนไม่ไหวเลยไปมีเรื่องกับมัน อย่ามองแค่รอยช้ำบนหน้าฉันล่ะ สภาพมันก็ไม่ได้ดีไปกว่าฉันหรอก ป่านนี้คงกลับบ้านไปร้องไห้แล้ว”

ฉันนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่พี่สี่หรือเอสัน ที่ถูกบังคับให้แต่งงาน

เขาเป็นแค่หุ่นเชิดจริง ๆ นั่นแหละ

ฉันเดินเข้าไปเทเหล้าจากแก้วเพื่อช่วยโจชัวร์ล้างแผล และบ่นเขาต่อ “พี่สาม พี่แก่เกินกว่าจะไปหาเรื่องใครแล้วนะ!”

โจชัวร์อ้างปากค้าง ก่อนจะทำหน้าบูด “โอ๊ย”

ยาราส่งเสียง “ทนหน่อย”

“ฮึ่ม สาวน้อย เธอคิดว่าตอนนี้เธอดีเลิศนักเหรอที่ได้แต่งงาน และมีใครบางคนยอมให้เธอใช้เงินของเขา? อย่าได้คิดเชียวล่ะว่าฉันจะไม่เคียดแค้นเธอ”

โจชัวร์ทำตัวราวกับเป็นเด็ก

ยาราตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัว “นั่นมันก็แล้วแต่คุณ ใครสั่งให้คุณไปหาเรื่องมอริสกัน ไปหาว่าเขาเหมือนผู้หญิง? แล้วเขาจะไปต่อยใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่คุณ? ฉันเข้าไปห้ามคุณไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วที่สำคัญนะ ฉันไม่ได้ใช้เงินของแลนซ์!”

ฉันถามยารา “ใครคือมอริส?”

“เพื่อนของเอ็มมี่กับเอฟวาเนส เป็นเพราะแซคคารี่กับเอสัน พวกเขาเลยแทบจะไม่คุยกับพวกเราเลย ที่จริงแล้วพวกเขาคงเกลียดเราด้วยซ้ำ”

เมื่อได้ยินฉันพูดถึงเรื่องที่สายเกินแก้ โจชัวร์หันกลับมาและถามขึ้น “ยาราน้อย เธอนอนกับแลนซ์หรือยัง?”

ยาราเทน้ำผลไม้ใส่เขาทันที โจชัวร์ชะงักไปด้วยความตกตะลึง ทันใดนั้นเสียงเหน็บแนมก็ดังขึ้น “โถ โถ โถ คนที่ไม่มีใครเอาเปียกหมดเลย!”

ฉันหันไปมองและได้พบกับใบหน้าที่งดงาม ทว่า มันก็ยังคงมีความแตกต่างระหว่างมาร์ตี้กับวอลเลซ

อย่างไรก็ตามมันก็เป็นเพียงความแตกต่างเพียงน้อยนิด

ไม่มีใครด้อยไปกว่าใคร

นั่นเป็นเพราะมาร์ตี้คือ บุคคลตัวอย่างของความยั่วยวนโดยธรรมชาติ

ในขณะเดียวกัน วอลเลซก็เย้ายวนด้วยเสน่ห์ของวัยรุ่น

ไม่สามารถเปรียบเทียบพวกเขาได้เลย

เมื่อเห็นคนตรงหน้า อารมณ์ของโจชัวร์ก็ระเบิดทันที เขาพยายามจะลุกขึ้นและเหวี่ยงหมัดออกไป ฉันรีบเข้าไปดึงเขาไว้และห้ามปราม “ทำไมพี่ถึงอารมณ์เสียง่ายแบบนี้ จะมีเรื่องกันเพียงเพราะเรื่องเล็ก ๆ แค่นี้เหรอ? เขาอาจพูดเพราะอิจฉาพี่ก็ได้”