หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 614

“แซคคารี่ก็อยู่ที่ฟินแลนด์ ทำไมเธอไม่ตามฉันมาที่ฟินแลนด์ด้วยล่ะ?”

ข้อเสนอของยารานั้นน่าสนใจ ทว่าราฟยังไม่กลับมาเลย

ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังรับข้อเสนอของเธอ

ฉันคิดถึงแซคคารี่ แม้เขาเพิ่งจะจากไปได้เพียงสองวัน

ยารากับฉันไม่ได้พาคนไปด้วยมากนัก มาร์ตี้กับเอสันจะมารับพวกเราตอนที่ไปถึง ดังนั้นพวกเราจึงตัดสินใจบินไปกันแค่สองคน ฉันต้องบอกบอดี้การ์ดของฉันอยู่สักพักก่อนที่ในที่สุดพวกเขาก็ยอมปล่อยเราไป คิดซะว่านั่นเป็นวันหยุดสั้น ๆ ของพวกเขา!

ยารากับฉันจองเที่ยวบินตอนเที่ยง ก่อนที่พวกเราจะขึ้นเครื่อง ยาราก็ส่งข้อความหาแลนซ์

[ยารา: ฉันต้องกลับไปสักพักนะคะ]

ฉันเหล่มองโทรศัพท์ของเธอ ขณะที่เธอกำลังส่งข้อความและถามขึ้น “แค่นั้นเองเหรอ? ธรรมดาแบบนี้เลย?”

เธอมองฉันด้วยสายตาว่างเปล่า “แล้วฉันควรพูดอะไรอีก?”

ฉันหยิบโทรศัพท์มา และช่วยเธอเรียบเรียงข้อความ

[ยารา: ฉันต้องกลับไปทำธุระเรื่องงาน ถ้าถึงแล้ว ฉันจะโทรหา ในตอนนั้นคุณคงจะตื่นพอดี ฝันดีค่ะแลนซ์ ไว้คุยกันพรุ่งนี้นะคะ]

ทันทีที่ยาราเห็นข้อความนั่น เธอรีบเสริม “ฉันไม่เคยเรียกเขาว่าแลนซ์”

ฉันคืนโทรศัพท์ให้ยารา ยาราคิดสักพักก่อนจะแก้แลนซ์เป็นลุงเกร็ก และเธอก็เพิ่ม “ฉันจะคิดถึงคุณ” ไว้ในตอนท้ายของประโยค

เมื่อฉันเห็น ฉันก็แซวเธอ “เธอก็รู้วิธีพูดหวาน ๆ นี่นา”

ยารายิ้ม “อย่างน้อยฉันก็รู้แนวทาง”

หลังจากนั้น ยาราก็วางโทรศัพท์ลง ฉันโอบไหล่ และแนะนำเธอ “ยาราน้อย ผู้หญิงที่มีมารยาสักเล็กน้อย มักจะมีชีวิตที่ดี!”

ฉันมักจะจีบหยอกเย้าเสมอหากฉันอยู่ใกล้ ๆ แซคคารี่ โดยเฉพาะตอนที่ฉันทำความผิดมา

แซคคารี่ถามอย่างแผ่วเบา “นายแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะล้อฉัน?”

มาร์ตี้เงียบทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

แซคคารี่ถือกระเป๋าเดินทางให้ฉัน และถือกระเป๋าสะพายให้ด้วยเช่นกัน เอสันดูประหลาดใจ

“พี่รองรู้ว่าต้องทำอะไรจริง ๆ นะเนี่ย มานี่ยารา ฉันจะช่วยเธอเอง... เดี๋ยวก่อนนะ เธอไม่มีกระเป๋าเดินทางนี่ ถ้างั้น ฉันจะช่วยถือกระเป๋าให้เธอเอง เธอคือคนโปรดของกลุ่มเรา”

ยาราเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำงานในกลุ่มของพวกเขา ดังนั้นเธอจึงเป็นคนโปรดในกลุ่ม ฉันยิ้มและเห็นด้วย “ใช่เลย ยาราเป็นคนโปรดของกลุ่ม แย่จังที่ฉันมีแค่แซคคารี่เพียงคนเดียว”

ด้วยกลุ่มสังคมของแซคคารี่ ฉันมีเพียงเขาที่อยู่กับฉัน ก่อนหน้านี้โจชัวร์เคยย้ำกับฉันว่าหากมีแซคคารี่อยู่ใกล้ ๆ เขาก็จะกลายเป็นพี่สามของฉัน

บางครั้งฉันก็แทรกตัวเข้าไปในกลุ่มของพวกเขา ทว่าฉันรู้สึกเหมือนฉันไม่ค่อยเข้ากับกลุ่มของพวกเขาเท่าไหร่นัก

“น้องสาวคนรอง เธอคิดผิดแล้ว เธอได้พี่รองของพวกเราไปแล้ว ทำไมถึงยังอยากเป็นคนโปรดของกลุ่มอีกล่ะ? แค่มีพี่รองก็เหมือนมีโลกทั้งใบแล้ว!”