หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 615

กับเเซคคารี่ ฉันเป็นเจ้าของโลกทั้งใบ

แซคคารี่เป็นโลกทั้งใบของพวกเขา เขาเป็นดั่งกระดูกสันหลัง เป็นความไว้วางใจ และเป็นความเชื่อของกลุ่ม

และเขาก็เป็นโลกทั้งใบของฉันด้วย

“ใช่แล้วล่ะ กับเเซคคารี่ ฉันเป็นเจ้าของโลกทั้งใบ”

แซคคารี่กุมมือฉันไว้อย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เราเดินตามหลังมาร์ตี้และคนอื่น ๆ บางทีที่เขากุมมือฉันอาจเป็นเพราะว่าเขาประทับใจกับคำพูดของฉัน

ในตอนที่เราเดินตามหลังพวกเขาอยู่ ฉันแอบเห็นว่าสายตาของมาร์ตี้จับจ้องไปที่ยาราอย่างใกล้ชิด อาจเป็นเพราะเขายังรู้สึกไม่อยากยอมเเพ้ แต่เขาก็รู้ระยะห่างของเขาดี

มันเหมือนกับตอนที่เขาอยู่กับตระกูลฮูล เขาเข้าใจว่าเขายืนอยู่ตรงจุดไหนของตระกูล นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงถอนตัว และหยุดความพยายามของเขากับตระกูล

มันเป็นเเบบเดียวกับเอสัน

พวกเขาทั้งคู่เป็นลูกนอกสมรส

พวกเขาไม่มีโอกาสจะได้อะไรตั้งเเต่ที่พวกเขาเกิดมาเเล้ว ปัญหาเรื่องสายเลือดในครอบครัวนั้นเหมือนกับความยุ่งเหยิงที่หนักใจคนทุกคน

มันเหมือนกับเเซคคารี่ตอนที่พ่อของฉันรู้ว่าเขาเป็น… เขาทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อเอาตระกูลชิคกลับคืนมาจากแซคคารี่ และมอบมันให้กับฉัน

ถึงแม้ว่าเขาจะเลี้ยงดูแซคคารี่ราวกับลูกชายของเขามามากกว่าสิบปี และถึงแม้ว่าแซคคารี่จะเป็นคนที่ติดตามเขาอย่างใกล้ชิดที่สุด เขากลับคิดว่าคนแปลกหน้าอย่างฉันสำคัญกว่า!

ในความเป็นจริงเเล้ว มันเป็นเรื่องยากที่จะต่อสู้กับโชคชะตา ต่อให้พยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถทำอะไรได้

มาร์ตี้น่าจะเริ่มรู้ตัวว่าเขาจ้องยารานานเกินไปเเล้ว เขาเลยสะกิดไหล่ของเอสันและถาม “เอสัน ผู้หญิงต้องทำอะไรถึงทำให้นายใจเต้นได้?”

เอสันหยุดฝีเท้าของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงที่กำลังนึกถึงบางอย่าง “ตอนที่เธอใส่เสื้อของฉัน”

มาร์ตี้ถามต่อ “คุณซิกเคยใส่เสื้อของนายมาก่อนไหม?”

ได้ยินแบบนั้น เอสันก็ไม่ได้มีความรู้สึกอยากตอบมาร์ตี้อีกต่อไป

ฉันเหลือบตามองไปทางแซคคารี่ และเห็นว่าหูของเขาแดงขึ้นเล็กน้อย

มีครั้งหนึ่งที่ฉันสวมเสื้อของเขายืนอยู่ที่ระเบียง ในขณะที่ฉันมองไปที่เขาจากชั้นบน ภายใต้แสงแดดนั้น เขาหยีตามองขึ้นมาที่ฉันจากสนามหญ้า บางทีในตอนนั้น ใจของเขาน่าจะเต้นเเรงมากด้วยความรัก!

ยกเว้นเเต่เขาไม่เคยแสดงความรู้สึกอะไรออกมา ตอนที่ฉันนึกถึงเหตุการ์ณตอนนั้น ฉันก็รู้สึกมีความสุขอย่างไร้เหตุผล

แซคคารี่ไม่ได้ตอบคำถามของฉันกลับมา “นั่งดี ๆ หน่อย” เขาสั่ง

ฉันหน้างอขึ้นมาตอนที่ฉันได้ยินเเบบนั้น ฉันปฏิเสธที่จะปล่อยเขาออกและกอดเขาต่อไป! เเซคคารี่ดูมีความสุข ตอนที่เห็นฉันไม่เต็มใจจะปล่อยเขา อย่างไรก็ตามเขาก็เป็นคนที่ไว้ตัวมาตลอด ฉันได้ยินคำพูดหวาน ๆ ของเขาก็เเค่ในช่วงเวลาที่พิเศษเท่านั้น ฉันไม่เคยจะบังคับให้เขาพูดเองได้เลย

สายตาแสนนุ่มลึกของเเซคคารี่นั้นเหมือนกับน้ำวนที่ดึงดูดความสนใจของฉัน เพราะท้ายที่สุดเเล้ว เขาก็เป็นชายหนุ่มที่ชาญฉลาด เขาจ้องกลับมาที่ฉันเป็นเวลานาน แล้วจึงพูดออกมาด้วยท่าทีสุขุมว่า “เธอรู้ใจของฉันอยู่เเล้วหนิ”

ฉันหัวเราะออกมา “ความรักของคุณมันสงบเสงี่ยมเกินไปนี่คะ”

ฉันปล่อยแซคคารี่ออก และเขาก็ทำเป็นไม่ได้ยินคำพูดของฉัน เขาสตาร์ทรถแล้วขับแซงหน้ามาร์ตี้ออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน มือถือเเซคคารี่ก็ดังขึ้น เขาหยิบมือถือแล้วส่งมาให้ฉันทันทีที่เขาเห็นชื่อคนโทรเข้า ฉันรับมือถือมาและเห็นว่าเป็นชื่อของมาร์ตี้

ฉันกดรับและถามออกไป “นายโทรมาทำไม?”

เสียงของมาร์ตี้ดังขึ้นจากปลายสาย “แซคคารี่อยู่ไหน?”

ฉันตอบ “เขาอยู่นี่ ทำไมเหรอ?”