หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 616

“มันเป็นเรื่องด่วน ส่งมือถือให้แซคคารี่หน่อย”

ได้ยินดังนั้น ฉันจึงรีบส่งมือถือกลับไปให้เขา และภายในไม่กี่วินาที สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นมืดมนทันที เขาจอดรถอย่างรวดเร็ว

“ตามเอสันกลับไปที่เอสโปก่อน” เขาสั่งเสียงต่ำ

รถยนต์ที่ตามหลังเรามาหยุดลงด้วยเหมือนกัน ฉันอยากถามแซคคารี่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม ฉันเลยรีบเปิดประตูและลงจากรถอย่างเร่งรีบ

ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินไปยังรถที่จอดด้านหลังเรา แซคคารี่เรียกฉัน

“ที่รัก” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนเเละนุ่มนวล

ฉันก้มลงไปมองชายหนุ่มในรถ ใบหน้าของเขาแสดงความรู้สึกโกรธและกังวลเล็กน้อย ฉันเลยถามเขาอย่างเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”

“ฉันขอโทษนะ ฉันพาเธอกลับบ้านไม่ได้”

บ้าน… บ้านของเขาที่เอสโป สำหรับแซคคารี่เเล้ว คฤหาสน์ที่เอสโปคือบ้านของเขา การให้เขามาลงหลักปักฐานที่เมืองอู๋ดูเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมกับเขา

ฉันยังคงเงียบอยู่ตลอดเวลาตอนที่เอสันขับรถพาฉันกลับไปที่เอสโป ฉันคิดว่าฉันควรจะทำตามหัวใจของแซคคารี่ เพื่อย้ายมาอยู่ด้วยกันที่เอสโป

ด้วยเหตุนั้นเเล้ว เราทั้งสองคนจะได้ไม่ต้องคอยแยกจากกันอีก

แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม ฐานของตระกูลชิคยังคงตั้งอยู่ที่เมืองของฉัน ฉันไม่อาจทิ้งความรับผิดชอบของฉันมาง่าย ๆ แถมแลนซ์ก็แนะนำให้ฉันดูแลตระกูลชิคเอาไว้

นั่นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง ฉันต้องดูแลตระกูลชิคไว้อย่างเหนียวเเน่น ฉันไม่สามารถใช้ทัศนคติเดียวกันกับตอนที่ฉันใช้ดูแลชอว์ คอปปอเรชั่น แบบเมื่อก่อนได้

ด้วยอำนาจทั้งหมดในมือของฉัน ฉันจะมีการสนับสนุนที่แข็งแกร่งถึงเเม้ว่าฉันจะถูกคุกคามก็ตาม

ฉันถอนหายใจออกมา ยาราได้ยินดังนั้นจึงถามขึ้น “เธอโอเคหรือเปล่า?”

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันเเค่นึกถึงเรื่องบางอย่างในอดีตน่ะ”

ฉันถามออกไปอย่างกังวล “เอสัน ทำไมแซคคารี่ถึงต้องไปกับมาร์ตี้? พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า?”

ตอนที่เอสันได้ยินคำถามของฉัน เขาก็ตอบกับมาด้วยเสียงอันหมองหม่น “มันเป็นปัญหาที่ซับซ้อน ฉันไม่สามารถบอกเธอได้ เพราะสุดท้ายเเล้วเธอก็ยังไม่ได้แต่งกับพี่รอง ฉันเลยไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลอะไรเกี่ยวกับธุรกิจและเรื่องส่วนตัวของเราได้”

เรื่องที่ถูกเปิดเผยไม่ได้…

ยาราสนใจขึ้นมา “แปลกแบบไหนล่ะ?”

“สองปีก่อน หลังจากที่ร้านน้ำชาน้องแมวปิดตัวลง ก็มีร้านอาหารเอเชียเปิดขึ้น เจ้าของร้านเป็นเด็กสาวคนหนึ่ง สองสามวันก่อนฉันเจอเธอเเละบอกเธอว่าอยากจะขอซื้อร้าน เเต่เธอรีบปฏิเสธฉันอย่างเย็นชาทันที เธอบอกกับฉันว่าเธอไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ในตอนนั้นมันเหมือนกับว่าเธอจะปฏิเสธไม่ว่าฉันจะเสนออะไรก็ตาม” ฉันอธิบาย

“แต่ตอนที่ฉันบอกเธอว่าเรากำลังมีแผนจะเปิดร้านน้ำชาน้องแมวอีกครั้ง ท่าทางของเธอก็เปลี่ยนไปเลย เธอตกลงขายร้านให้เราในราคาที่เธอเสนอ ไม่เพียงเเค่นั้นนะ เธอยังเต็มใจจะทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟด้วย เธอถึงกับออกค่าตกแต่งร้านใหม่เองเลยนะ เเล้วก็ซื้อพวกเฟอร์นิเจอร์กับของตกแต่งคุณภาพดีด้วย”

แอนนีโมนียังไม่ได้ขอค่าตกแต่งจากฉัน แล้วฉันก็ลืมเตือนเธอเกี่ยวกับมัน

ยาราเห็นด้วย “เธอดูเป็นคนแปลก ๆ จริงด้วยแหะ”

ฉันพยักหน้าและพูดต่อ “เธอเป็นเด็กสาวที่สวยนะ ตอนที่เธอยิ้ม เขี้ยวน่ารัก ๆ จะโพล่ออกมาด้วย เธอก็เป็นเหมือนกับชื่อของเธอเลยแหละ”

ยาราถาม “เธอชื่อว่าอะไรเหรอ?”

“แอนนีโมนี ซิก แอนนีโมนีที่เหมือนกับลูกสาวของสายลม”

เเละด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากที่ฉันพูดเสร็จ จู่ ๆ รถก็หยุดลงทันที!