หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 641

ฉันไม่สามารถปฏิเสธดิกสันที่ดูเหมือนลูกหมาน้อยตัวโตนี้ได้ ฉันพูดเกลี้ยกล่อม “ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ!”

ดิกสันเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ ในตอนที่เขาออกมา ฉันก็ต้องประหลาดใจ ผู้ช่วยของฉันซื้อชุดไปรเวทมาให้เขา มันเป็นเสื้อสเวตเตอร์สีขาวสไตล์เกาหลี เขาดูหล่อเหลามากขึ้นเมื่อสวมมัน!

ฉันละสายตาออกมาและเอ่ย “ไปกันเถอะ”

ฉันเดินนำทางออกมา โดยมีดิกสันเดินตามมาอย่างใกล้ชิด ในขณะที่ผู้ช่วยของฉันคอยรักษาการณ์อยู่ด้านหลังดิกสัน!

ฝนตกอย่างหนักข้างนอกนั่น ชัคถือร่มให้ดิกสัน ในขณะที่ฉันถือร่มด้วยตัวเอง ในตอนที่ดิกสันพยายามจะถือร่มให้ฉัน ฉันจึงพูดกับเขา

“คุณช่วยทำตัวดี ๆ ได้ไหม?”

ดิกสันทำตัวดี และพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง!

ฉันถือร่มและเดินนำทางมา ในขณะที่ชัคและดิกสันเดินตามมาข้างหลัง ฉันไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดิน ในตอนที่ผ่านทางเข้าของตัวอาคาร!

ฉันเดินผ่านชายร่างสูง และพยายามเดินไปที่รถของผู้ช่วย จู่ ๆ แซคคารี่ก็หันมาและเรียกชื่อฉันด้วยเสียงทุ้ม “เบล”

เขาได้ความทรงจำกลับมาแล้วเหรอ?!

ฉันเงยหน้ามอง และเห็นความเย็นชาในสายตาเขา

“โจชัวร์บอกให้คุณเรียกฉันแบบนั้นเหรอคะ?”

อยู่ ๆ ฉันก็มีความสุข ในตอนที่ฉันกำลังจะพูดอะไรออกมา ดิกสันก็รีบส่งเสียงอธิบาย “คุณจำคนผิดแล้วครับ เธอคือแคโร”

ดิกสันยืนอยู่หน้าฉัน และแสดงความเป็นเจ้าของออกมา แซคคารี่ขมวดคิ้ว และเอ่ยถาม “คุณคือ?”

“ผมคือ... ดะ ดะ ดิกสัน สามีของแคโร”

เขาลังเลตอนพูดชื่อของตัวเอง มันไม่ใช่ว่าจำได้ แต่เป็นเพราะว่าฉันคอยเรียกเขาว่าดิกสัน

ดูเหมือนฉันจะผลักทุกอย่างไปให้แลนซ์!

ดิกสันพยักหน้าอย่างว่าง่ายและเข้าไปนั่งในรถ ในตอนที่ฉันกำลังจะขับรถออกไป จู่ ๆ แซคคารี่ก็เรียกฉัน “คุณชอว์”

ฉันหันกลับไปและถาม “นี่มันอะไรกันคะ?”

“มาร์ตี้ขอให้ฉันมารับเธอ”

ฉันพูดไม่ออก ทำไมมาร์ตี้ถึงให้แซคคารี่มารับฉัน? ยิ่งไปกว่านั้นแซคคารี่เชื่อฟังมาร์ตี้ด้วยเหรอ? อีกอย่างฉันก็ได้ “ปฏิเสธ” มาร์ตี้ไปอย่างชัดเจนแล้วตอนที่คุยโทรศัพท์!

ฉันถูกเติมเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ!

ฉันมองไปที่ดิกสันที่ตอนนี้อยู่ในรถแล้ว จากนั้นก็มองไปที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ ภายใต้ร่มสีดำคันใหญ่ และเอ่ยถาม “มาร์ตี้ตามหาฉันทำไมกันคะ?”