หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 728

ฉันส่ายหัว

“ไม่ขนาดนั้นค่ะ พวกเขาก็แค่ทะเลาะกันอยู่บ่อย ๆ! คู่รักคู่ไหนที่ไม่เถียงกันบ้างล่ะคะ? มันเป็นเรื่องธรรมดา คุณแม่ไม่ต้องเป็นกังวลไป” ฉันบอกคุณแม่

ฉันไม่อยากบอกความจริงกับท่าน ฉันกลัวว่าท่านจะเป็นห่วงพวกเขา

“โอเค บ่ายนี้แม่จะพาราฟกับเบลล่าไปฉีดวัคซีน” คุณแม่ฉันบอก

“หนูไปกับแม่ไม่ได้นะคะ” ฉันบอกท่าน “หนูมีธุระหลังจากนี้”

ตระกูลฮูลคงกำลังมองหาตัวการจากอุบัติเหตุของแกสตัน วิกฤตคงกำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้!

“ไม่ต้องเป็นห่วง แม่จะไปกับพ่อของลูก!” คุณแม่กล่าวและลูบไหล่ฉัน

ท่านพูดด้วยอารมณ์อ่อนไหว “ที่จริงแล้ว แม่ต้องขอบคุณเราทั้งคู่ พ่อของลูกกับแม่รู้สึกเหงามานานแล้ว เราโชคดีที่มีลูก ๆ และหลาน ๆ อยู่กับเรา”

“แม่พูดเรื่องอะไรกันคะ? แม่มีคุณพ่อ และคุณพ่อก็มีแม่ พ่อกับแม่เหงาได้ยังไงกัน? คุณแม่คะ ตอนที่หนูปกป้องตระกูลชอว์ด้วยตัวคนเดียวนั่นคือความโดดเดี่ยว ต้องขอบคุณที่วันเวลาเหล่านั้นได้ผ่านไปแล้ว ในตอนนี้หนูไม่เพียงมีแค่พ่อกับแม่ แต่หนูยังมีลูก ๆ อีกสองคน และหนูก็มีคนที่สำคัญที่สุดกับหนูอยู่เคียงข้าง” ฉันกล่าว

“ลูกรักแซคคารี่มากเลยสินะ” คุณแม่พูด

ใช่แล้ว ฉันรักแซคคารี่มาก เขาเป็นชายที่ดีที่ฉันได้เจอหลังจากอุปสรรคเหล่านั้น

“แม่ขอให้ลูก ๆใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยกันตลอดไปนะ!”

“แน่นอนค่ะ หนูกลับไปที่สำนักงานก่อนนะคะ”

หลังจากที่ฉันออกมาจากคฤหาสน์ชอว์ ฉันก็โทรหายารา เธอบอกฉันว่าไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ จากตระกูลฮูลเลย มันดูเหมือนมีคนอื่นกำลังพยายามระงับการระเบิดของปัญหานี้อยู่

คนแรกที่เข้ามาในหัวฉันคือแซคคารี่

ฉันส่งข้อความหามาร์ตี้ และถามเขาเรื่องนี้

[แคโรไลน์: แซคคารี่กำลังกดดันตระกูลฮูลอยู่หรือเปล่า?]

[มาร์ตี้: จะเป็นใครไปได้ล่ะ? จะมีใครอีกที่คอยแก้ปัญหาให้เธอ?]

[แคโรไลน์: อดีตนายท่านฮูลปล่อยฉันไปง่ายดายแบบนั้นเลยเหรอ?]

มาร์ตี้ตอบฉันอย่างดูแคลน

[มาร์ตี้: คนสุดท้ายที่เขากล้าต่อกรด้วยก็คือแซคคารี่ แซคคารี่ให้ความเคารพเขา ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าทำลายภาพลักษณ์นั้นต่อหน้าแซคคารี่ ปกติแล้วเขาจะเห็นดีเห็นงามกับอะไรก็ตามที่แซคคารี่กล่าว เขาจะทำให้เห็นว่าเขาเป็นคนมีความอดทน และมีความเข้าใจ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแซคคารี่ถึงเคารพเขา เพราะเขาไม่เคยทำให้แซคคารี่ผิดหวังมาก่อน ก็เหมือนกับเหตุการณ์นี้ แม้ภายนอกเขาจะบ่น และพูดถึงเธออยู่ในตอนนี้ เขาบอกว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของเธอ เขาบอกให้แซคคารี่ควบคุมเธอให้มากกว่านี้ เพื่อเธอจะได้ไม่ต้องช่วยคนนอกทำอะไรไร้สาระแบบนี้อีก]

อดีตนายท่านฮูลบอกว่าดิกสันเป็นคนนอก!

เดี๋ยวก่อนนะ มาร์ตี้บอกว่า ‘ตอนนี้’

แซคคารี่บอกว่าเขามีเวลาไม่มากนัก มันกลับกลายเป็นว่าเขาไปพบกับอดีตนายท่านฮูล!

ทั้ง ๆ ที่เขาไม่เคยบอกอะไรกับฉันเลย!

แซคคารี่เป็นคนที่รอบคอบอยู่เสมอ เขาช่วยฉันไว้มากมายแต่ไม่เคยอยากได้หน้าเลย

ฉันที่รู้สึกซาบซึ้งใจ จึงไม่ได้ตอบอะไรมาร์ตี้กลับไป ไม่นานหลังจากนั้น โจชัวร์ก็ส่งข้อความมาหาฉัน

[โจชัวร์: ฉันหาวิธีติดต่อท๊องก์ไม่เจอ]

[แคโรไลน์: งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ]

[โจชัวร์: เขาดูเป็นชายที่ลึกลับ]

โจชัวร์ดูเหมือนเขากำลังท้อแท้

ดูเหมือนท๊องก์จะหยุดอัพเดตโปรไฟล์สาธารณะของเขา เขาดูเป็นคนขี้เกียจ บุคลิกของเขาช่างดูไร้กังวล

[แคโรไลน์: ไม่ต้องกังวลไป ฉันไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้นค่ะ]

[โจชัวร์: ฉันก็แค่ผิดหวัง]

โจชัวร์รู้สึกผิดหวังเพียงเพราะเรื่องนั้น

ฉันเข้าระบบบัญชีผู้ใช้ออนไลน์ของฉัน และค้นหาโปรไฟล์ของท่านเคนเนดี้ เขายังคงอัพเดตโปรไฟล์ของเขาด้วยวิดีโอสั้น ๆ เกี่ยวกับฉันและแซคคารี่ ไม่เพียงแค่นั้น ไอเดียของเขาส่วนใหญ่ก็มาจากท๊องก์

จิ๊ ๆ เขาช่างมีการกระทำที่น่าไม่อายเสียจริง

ฉันออกมาจากแอปพลิเคชั่นนั้น และส่งข้อความหายารา

[แคโรไลน์: บ่ายนี้เธอว่างหรือเปล่า? ถ้าเธอว่าง ไปโรงพยาบาลเพื่อฉีดวัคซีนให้เด็ก ๆ ทั้งสองเป็นเพื่อนฉันที]

ยาราตอบข้อความฉันด้วยอารมณ์เศร้าโศก

[ยารา: ฉันกำลังกลับไปเมืองถง]

ฉันสงสัย

หลังวางสาย ฉันก็ส่งข้อความหาซัมเมอร์ เธอบอกว่าเธอต้องถามบลูสันก่อน ไม่กี่นาทีต่อมา เธอก็ส่งข้อความตอบรับ

[แคโรไลน์: เจอกันคืนนี้นะ]

ในตอนนั้น ฉันคิดว่าโจชัวร์จะชวนเพียงคนสนิท ทว่าตอนที่ซัมเมอร์กับฉันไปถึงเราก็เจอกับเอ็มมี่และมีอา!

ฉันถามโจชัวร์ และคำราม “ทำไมพวกเขาอยู่ที่นี่?”

โจชัวร์รีบพูด “ไม่ใช่ฉันนะ มาร์ตี้พาพวกเขามา ฉะนั้นมันไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันไม่ได้เชิญพวกเขามา”

มาร์ตี้มีใบหน้าที่ขื่นขมขณะที่อธิบาย “เอ็มมี่ยืนกรานว่าเธออยากตามมาด้วย ฉันทำให้เธอจากไปไม่ได้ ก็เลยต้องยอมตกลง ฉันไม่คิดว่าเธอจะพาคนอื่นมาด้วย!”

ก่อนที่ปิกนิกจะเริ่ม ฉันก็ต้องการจะจบเรื่องนี้ทันที และก็เป็นโจชัวร์ที่มาเกลี้ยกล่อมฉัน “พี่รองตกลงที่จะมาด้วย เรามาประนีประนอมกันก่อนดีไหม?”

เมื่อเอ็มมี่ได้ยินบทสนทนาของพวกเรา เธอก็ไม่ได้โกรธอะไร เธอเพียงยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ และมองไปที่ลีโอที่ยืนอยู่ด้านหลังฉันไม่วางตา

เนื่องด้วยเธอไม่ได้มาหาเรื่อง ฉันจึงยอมประนีประนอม

ถึงอย่างนั้น การกระทำของเธอก็น่าตกตะลึง!

หากเป็นเอ็มมี่ที่อารมณ์ร้ายคนก่อนคงจะโมโหอาละวาดไปแล้ว

ฉันเตือนมีอา “รู้สถานะของเธอด้วยล่ะ ไม่อย่างนั้นฉันจะลากเธอออกไป”

มีอาโกรธและรับไม่ได้

“ฉันไม่รู้ว่าเธอสองคนจะอยู่ที่นี่ ฉันก็ไม่ได้อยากอยู่ที่นี่เหมือนกัน! ทำอย่างที่เธอต้องการได้เลย ชาร์ลสกำลังรอฉันอยู่ที่บ้าน”

หลังจากที่เธอพูดเช่นนั้น เธอก็รีบหันหลังและเดินออกไป ผู้หญิงนี่มักหัวแข็งเช่นนี้ตลอดเลยงั้นเหรอ?!

ไม่เพียงแค่ฉันที่ประหลาดใจ แต่โจชัวร์ก็ประหลาดใจเช่นกัน!

เขาถามฉัน “ทำไมเธออารมณ์เสียง่ายขนาดนี้?”

ฉันตอบ “เธอจะทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ยังไงเธอก็ไม่น่าคบหาอยู่แล้ว”

“เอาล่ะ ไปภูเขากันก่อนเถอะ” โจชัวร์พูด

ซัมเมอร์กับฉันนั่งรถคันเดียวกัน ทุกคนมาถึงแล้วยกเว้นแซคคารี่กับบลูสัน แซคคารี่ยังคงอยู่ที่เมืองถง ดังนั้นเขาคงใช้เวลาสักสองสามชั่วโมงกว่าจะมาถึงพวกเรา ขณะเดียวกัน บลูสันก็มีเหตุด่วน เขาจึงบอกให้ซัมเมอร์ล่วงหน้าไปก่อน เมื่อซัมเมอร์ไปถึงเธอจะส่งตำแหน่งที่ตั้งไปให้เขา

ภายในรถ จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็พูดกับฉัน “แคโร เมื่อวานนี้ พวกเราเกือบจะ... ฉันต้องการผ่าตัดซ่อมแซมเยื่อพรหมจารีของฉันโดยเร็วที่สุด”