หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 842

ลูคัสไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธ เขาหัวเราะเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะและพูดว่า “ผมของคุณนุ่มมากเลย”

“ค่ะ ฉันดูแลมันเป็นประจำ”

“ผมนั้นสำคัญกับผู้หญิงมาก มันทำหน้าที่เป็นน้ำตาลไอซิ่งบนเค้กสำหรับรูปลักษณ์ คุณผู้หญิง คุณอยากตัดให้เหนือเอวคุณหน่อยไหมครับ?”

ฉันถามเขา “สั้นแค่ไหนคะ?”

“ผมจะตัดความยาวออกประมาณหนึ่งฝ่ามือ”

หนึ่งฝ่ามือนั้นไม่ได้ยาวมาก มันค่อนข้างสั้นเลยทีเดียว

“เอาออกเพิ่มอีกประมาณครึ่งฝ่ามือค่ะ”

หลังจากนั้นเราทั้งคู่ก็ตกอยู่ในความเงียบ ฉันเหม่อมองไปยังกองไฟ ในขณะที่ลูคัสตัดผมข้างหลังฉันอย่างเงียบ ๆ

หลังผ่านไปพักใหญ่ ฉันก็ถามเขา “ดูเหมือนคุณจะรู้ทุกอย่างเลยนะคะ”

“ครับ ผมทำงานมาหลากหลายอาชีพ”

เขาเคยกล่าวถึงมันมาก่อน

พวกเขาพูดเสมอว่าเนบิวลามีบุคลิกที่เป็นอันตราย และจะฟาดฟันโดยไม่คำนึงว่าเขาจะถูกหรือผิด นั่นคือเหตุผลที่พวกเขารวมตัวกันเพื่อถอดตำแหน่งของเขา และกำจัดเขาออกไป อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาคือลูคัส มอร์ ชายผู้สง่างามและสุภาพ

ฉันคิดว่าบางทีเนบิวลาอาจเรียนรู้ที่จะทำชีวิตของเขาให้มีค่าหลังจากได้รับโอกาสครั้งที่สอง ทว่า ทุกคนมีอคติต่อเขาโดยอิงจากอดีตของเขา

ฉันถามแผ่วเบา “ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้างคะ?”

เขาถามกลับเบา ๆ “คุณผู้หญิง คุณสนใจในตัวผมเหรอ?”

ฉันสั่นหัว “แค่ถามน่ะค่ะ”

จากนั้นพวกเราก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง

ในตอนนั้นเอง ผู้ช่วยแยร์ก็ส่งข้อความมาหาฉัน

ท้องฟ้ายามราตรีของซีเรียสงบสุข บริเวณโดยรอบเป็นที่ราบโล่งกว้างทั้งหมด แสงสลัวจากไฟที่ส่องลงมาบนใบหน้าของเขาทำให้เขาดูโดดเดี่ยวยิ่งนัก

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันรู้สึกว่าชายคนนี้ช่างโดดเดี่ยว โดดเดี่ยวเหลือเกิน

ฉันรำพัน ทำไมอยู่ ๆ ฉันถึงแคร์เขากันนะ? ฉันถอนใจและหลับตาลง

ในคืนนั้นฉันหลับสนิท ถึงอย่างนั้นฉันก็ได้ยินเสียงระฆังดังขึ้นข้างฉัน เสียงนั่นทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย

“แคโร ฉันช่างโชคดีเหลือเกิน”

ฝันนี่มันอะไรกัน?

“แคโร เมื่อเก้าปีที่แล้ว เมื่อฉันได้ยินว่าพ่อแม่ของเธอจากไปด้วยอุบัติเหตุ ฉันก็ตัดสินใจทิ้งทรัพย์สมบัติและอิทธิพลเพื่อไปอยู่กับเธอที่เมืองอู๋ ในตอนนั้นเธอเพิ่งจะอายุสิบสี่ปี ซึ่งเป็นวัยที่เธองดงามราวกับบุปฝา ฉันอยากละทิ้งการใช้ชีวิตระหว่างความเป็นและความตายไว้เบื้องหลัง และกลับไปยังเมืองอู๋เพื่อเติบโตไปกับเธออย่างสงบสุข ฉันอยากเป็นชายในใจเธอ ฉันอยากเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ ที่จริงแล้วฉันได้วางแผนทุกอย่างสำหรับอนาคตไว้แล้ว อนาคตของเรา”

นั่นมันเสียงอะไรกัน? คำพูดเหล่านั้นหมายถึงใคร?