หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 865

“คนเราทำผิดพลาดกันได้” เขาพูดต่อหลังจากที่หยุดไปสักพัก

“คุณกำลังปกป้องเธอเหรอคะ?” ฉันถามกลับไปตอนที่เริ่มเข้าใจความหมายแฝงของเขา

“ไม่เลย ฉันก็แค่อธิบายให้มันยุติธรรมน่ะ”

ฉันไม่คุ้นชินกับวิตนีย์สักเท่าไหร่ แต่เธอรังแกยารา

โชคดีที่แลนซ์ช่วยเธอจากสถานการณ์นั้นได้

ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ชอบวิตนีย์ที่เธอจงใจแกล้งยารา แต่เธอก็เป็นดาราอยู่ในสังกัดของแซคคารี่ ฉันเลยไม่ได้ใส่ใจจะพูดอะไรเกี่ยวกับเธออีก และโจชัวร์ยังบอกว่าเธอไม่ใช่คนไม่ดีอะไร

ถึงอย่างนั้น เธอก็อาจจะไม่ใช่คนนิสัยแย่ แค่ทำอะไรไม่คิด

มันมีความแตกต่างพอสมควรระหว่างทำอะไรไม่คิดกับนิสัยไม่ดี

แต่วิตนีย์กับยาราเป็นสมาชิกในบริษัทของแซคคารี่ทั้งคู่ สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับปัญหาของพวกเขาน่าจะเป็นแซคคารี่

โชคดีที่พวกเธอไม่กล้ามีปากเสียงกันต่อหน้าแซคคารี่

แซคคารี่ครุ่นคิดเป็นเวลานาน ตอนที่เรากำลังจะไปถึงร้านน้ำชา จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้น “สัญญาของวิตนีย์กำลังจะหมดลง ฉันจะบอกโจชัวร์ให้ไม่ต้องต่อสัญญาเธอ เพราะว่าเธอก่อปัญหาขึ้นในครั้งนี้”

การที่ทำแบบนั้น แซคคารี่กำลังอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้กับยารา

ระหว่างยารากับวิตนีย์ เขาเลือกคนที่มาก่อน

ความสำคัญของยารานั้นแสดงให้เห็นในตัวของมันเอง

เพราะสุดท้ายแล้ว แซคคารี่ก็ยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อส่งยาราเข้าไปในชั้นเรียนของตระกูลชิค

เขาถึงกับให้เครื่องมือตามตัวไว้เพื่อคอยปกป้องเธอ

มันเป็นเวลาค่อนข้างดึกตอนที่เราไปถึงร้านน้ำชา ฉันเปิดประตูเข้าไปเห็นซัมเมอร์กับบลูสันกำลังนั่งจิบน้ำชาตรงข้ามกันอยู่อย่างเพลิดเพลิน

ซัมเมอร์มีสีหน้าที่สงบมาก เธอรีบลุกขึ้นตอนที่เธอเห็นพวกเราเดินเข้ามาแล้วพูดกับแซคคารี่ “เราจะปล่อยให้พวกคุณคุยกันนะคะ”

ซัมเมอร์พาฉันออกไปจากร้านน้ำชา หลังจากที่เธอพูดแบบนั้น แล้วพวกเราก็นั่งลงใต้ร่มคันใหญ่ภายใต้สายฝนพรำ ๆ มันค่อนข้างหนาวตอนช่วงสิ้นเดือนพฤษภาคม ซัมเมอร์เลยเปิดไฟให้อบอุ่นแล้วชงชาให้ฉัน

ชายหนุ่มสองคนคุยกันเป็นเวลานาน ในขณะที่เราทั้งคู่ก็ซุบซิบกันอยู่นอกร้าน

“ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ” ฉันปฏิเสธ

“ทำไมเธอถึงคิดว่าเขาจะไม่แก้แค้นล่ะ?” ซัมเมอร์ถาม

“ฉันเจอลูคัสหลายครั้งแล้ว เขาพูดด้วยตัวเองว่าเขาจะไม่แก้แค้นใคร แล้วเขาก็ยังช่วยชีวิตฉันไว้หนึ่งครั้งเมื่อนานมาแล้วด้วย ฉันจะไปสงสัยคนที่เคยช่วยชีวิตฉันไว้ไม่ได้หรอก”

ฉันไม่ควรจะรู้สึกหวาดระแวงต่อคนที่เคยยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยฉันไว้ มันไม่เกี่ยวอะไรกับความใจดีหรือความหลงใหล เพราะมันก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์

ฉันจะไปสงสัยคนที่เคยช่วยชีวิตฉันเอาไว้ได้อย่างไร? มันจะไม่ทำให้ฉันกลายเป็นพวกที่ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณคนอื่นงั้นเหรอ?

“ก็นะ สิ่งที่มีค่าที่สุดคือชีวิตของคน แถมเขายังเต็มใจที่จะเสียสละมันเพื่อเธออีก... เขาชอบเธอหรือเปล่านะ?” ซัมเมอร์เห็นด้วยกับฉันแล้วถาม

คำพูดของซัมเมอร์ทำให้ฉันชะงัก!

“อย่าพูดจาไร้สาระสิ” ฉันหยุดเธออย่างรวดเร็ว

“ถ้าไม่ใช่แบบนั้น แล้วทำไมเขาถึงยอมช่วยชีวิตเธอล่ะ?”