หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 866

สายลมอ่อนพัดผ่านใบหน้าฉัน พร้อมกับสายฝนของฤดูร้อนที่ตกลงกระทบผิวของฉันในเวลาเดียวกัน ไหล่ของฉันรู้สึกเหน็บหนาว ทำให้ไม่สามารถตอบคำถามของซัมเมอร์ได้

เหตุผลก็เพราะว่าคำถามของเธอนั้นตรงเกินไป!

มันเป็นเรื่องจริงที่คงจะไม่มีใครยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องคนแปลกหน้า นอกจากว่าพวกเขาทำอย่างเต็มใจ

แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเพราะว่าฉันไม่ได้รู้จักลูคัสมาก่อนหน้านี้ ซึ่งจากการใช้ตรรกะที่สมเหตุสมผลมาคิดดูแล้ว เขาก็ไม่ควรจะช่วยชีวิตฉัน แต่เขาก็ทำมัน

ตอนที่ซัมเมอร์เห็นสีหน้าที่ลังเลของฉัน เธอก็ถามฉันว่าเราสองคนรู้จักกันหรือเปล่า ฉันรีบปฏิเสธทันที “ก่อนเหตุการณ์นั้น พวกเราไม่เคยเจอกันมาก่อนเลยนะ”

“ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมเขาถึงทำดีกับเธอจังเลยล่ะ?” ฉันก็รู้สึกสงสัยกับคำถามนั้นเหมือนกัน

ฉันตอบกลับไปตรง ๆ “เขาชอบคนอื่นแล้วน่ะ”

ดังนั้นฉันเลยไม่ใช่คนที่เขาชอบ

นอกจากนั้นแล้ว ฉันก็ไม่ใช่คนที่มีอารมณ์อ่อนไหวกับเรื่องต่าง ๆ

ซัมเมอร์ดูเหมือนจะเห็นเข้ากับบางอย่างน่าสนใจ เธอเลยรีบหันไปมองสิ่งนั้นอย่างต้ังใจ

เธอถาม “นั่นใช่เอฟวาเนสหรือเปล่า?”

ซัมเมอร์ยังคงไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเอฟวาเนส

ฉันหันตามเธอไปแล้วเห็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ เอฟวาเนสเดินเข้ามากับหนุ่มน้อยที่กำลังกางร่มให้เธอ ชายหนุ่มคนนั้นก็ยังได้ปรากฏตัวอยู่บนเวทีก่อนหน้านี้ด้วย!

เอฟวาเนสไปสนิทสนมกับหนุ่มน้อยที่แสนมีเส่นห์คนนั้นได้อย่างไรกัน?

ฉันแปลกใจมาก เอฟวาเนสเดินเข้ามาหาเราแล้ววางช่อดอกไม้ไว้บนโต๊ะก่อนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มกว้าง “เซน ขอบคุณนะคะที่พาฉันมาส่ง”

พวกเขาเดินกลับมาด้วยกันงั้นเหรอ?!

โชคดีที่ร้านน้ำชานั้นตั้งอยู่ใจกลางเมือง และไม่ไกลจากสถานที่จัดงานเลี้ยงมากนัก แต่พวกเขาก็น่าจะใช้เวลาเดินกลับมาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง?!

เซนพยักหน้าแล้วพูด “ไม่เป็นไรครับ”

เขาเป็นวัยรุ่น และถึงแม้ว่าเขาจะเป็นดาราดัง แต่เขาก็ยังแสดงความเก้ ๆ กัง ๆ เหมือนกับเด็กหนุ่มทั่วไปอยู่ดี

ฉันรีบถาม “อยากจะนั่งดื่มชาก่อนไหมคะ?”

เขาวางร่มลงแล้วนั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามพร้อมกับพูดขอบคุณฉันอย่างสุภาพ เอฟวาเนสเดินมานั่งลงข้าง ๆ ฉันแล้วถาม “ทำไมคุณสองคนถึงยังอยู่ที่นี่ล่ะคะ? กำลังคุยอะไรกันอยู่เหรอ? ฉันขอร่วมบทสนทนาด้วยได้ไหมคะ?”

ซัมเมอร์เทชาร้อนลงแก้วให้เซนแล้วอธิบาย “พวกเราแค่กำลังคุยเรื่องทั่วไปกันน่ะ ทำไมอยู่ดี ๆ เธอเดินกลับมาพร้อมกับเซนได้ล่ะ?”

เซนหยิบชาขึ้นไปจิบแล้วพูดอย่างสุภาพ “ขอบคุณครับ”

หนุ่มน้อยคนนี้ช่างถ่อมตัวเสียจริง

ซัมเมอร์กรอกตาแล้วถามกลับไป “เธอกำลังจะย้ำว่าฉันแก่แล้วงั้นเหรอ?”

“เขาอายุเท่ากับฉันนะคะ! ทำไมเขาถึงเป็นคนเชื่อฟัง แล้วฉันไม่ใช่ล่ะคะ? คุณลำเอียงนะ!”

ฉันถามด้วยรอยยิ้ม “มันไม่ดีที่พวกเราชื่นชมเขาเหรอ? เขาเป็นดาราที่เธอตกหลุมรักอย่างมาก! แต่เดี๋ยวนะ พวกเธอสองคนคุยอะไรกันระหว่างที่เดินกลับมา?”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เซนเป็นคนที่เงียบ แล้วก็อายที่จะถามคำถาม นอกจากนั้นแล้ว ฉันจะพูดหยอกล้อกับเขาไม่ได้หรอก จริงไหมล่ะคะ?!”

จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็พูดขึ้น “พวกเธอสองคนดูเข้ากันมากเลยนะ!”

“เราดูเข้ากันเหรอคะ? จริงเหรอ? ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ!”

“พวกเธอสองคนดูอ่อนเยาว์และงดงามท้ังคู่ เธอทำให้พวกเราดูเป็นคุณป้าแก่ไปเลยล่ะ อิจฉาจัง! แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันควรจะหยุดอิจฉาได้แล้วล่ะ!”

อยู่ดี ๆ เอฟวาเนสก็พูดกลับมา “เซนจะมีช่วงพูดคุยถ่ายทอดสดกับดาราคนอื่น ๆ ฉันอยากทำให้เขาดังจนติดอันดับคนที่ถูกค้นมากที่สุดในคืนนี้เลย! พวกคุณต้องช่วยฉันนะคะ!”

เซนก็เป็นคนที่ถูกค้นมากที่สุดอยู่แล้วนะ!

เขาติดอันดับก็เพราะฉัน!!

ฉันที่เป็นป้าแก่ ๆ ดันไปขอช่อดอกไม้จากเขาไงล่ะ!

ช่างเป็นเรื่องที่น่าอายเสียจริง!!