หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 869

ฉันยอมรับมันไม่ได้ตอนที่เขาเรียกฉันว่าที่รัก!

ฉันหอมแก้มเขาแล้วพูด “ฝันดีค่ะ”

แซคคารี่ออกเดินทางไปแล้วตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เขาทิ้งโน๊ตบอกที่อยู่ของเขาไว้ แล้วบอกให้ฉันดูแลตัวเอง

ฉันชอบนิสัยนี้ของเขา

ฉันวางแผ่นโน๊ตลงแล้วลุกขึ้น จากนั้นฉันก็ทานยาต้านมะเร็งของฉัน จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

[นี่ใช่ลูกสาวของนาตาเลียหรือเปล่า?]

มันเป็นข้อความจากปู่ของฉัน!

ในที่สุดเขาก็ตอบข้อความฉันหลังจากที่ผ่านมานานหลายปี!

ฉันคิดว่า...ข้อความนั้นได้หายกับสายลมไปแล้ว!

ฉับรีบตอบ [ใช่ค่ะ]

ฉันนั่งอยู่ข้างเตียงแล้วรอคอย เขาตอบกลับมา [ฉันดูมือถือทุก ๆ สองอาทิตย์ เลยเพิ่งจะเห็นข้อความของหนูน่ะ หนูคือแคโรใช่ไหม? แม่ของหนูเสียชีวิตแล้วใช่หรือเปล่า?]

ฉันนั่งอยู่ในห้องเป็นเวลานานก่อนจะตอบเขา [แม่ของหนูเสียชีวิตไปเนื่องจากไตของเธอทำงานล้มเหลวค่ะ... มันเป็นเพราะหนูทั้งหมด เธอบริจาคไตของเธอให้หนูเมื่อหลายปีก่อน หนูคือคนที่ทำให้เกิดเรื่อง…]

คำพูดหลายคำกัดกินฉัน

ฉันไม่สามารถพูดมันออกไปได้

คุณปู่ตอบกลับมาอย่างสงบ [ปู่ก็พอเดาไว้บ้างแล้วล่ะ ถ้าเกิดเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอก็คงไม่ขอให้หลานติดต่อปู่มาหรอก]

แม่ของฉันไม่ได้ติดต่อเขามานานหลังจากที่หนีออกจากครอบครัวหลายปีก่อน คุณปู่ดูจะสงบกับการจากไปของเธอ เนื่องจากเขาคิดเรื่องนี้ไว้ก่อนเแล้ว

ฉันตอบ [แม่ขอให้หนูติดต่อคุณค่ะ]

[แคโร เรามาเจอกันตอนที่หลานว่างเถอะนะ!]

[ได้เลยค่ะ หนูจะไปเยี่ยมคุณปู่เร็ว ๆ นี้นะคะ]

หลังจากนั้นสักพัก คุณปู่ก็ตอบฉันมาอีกครั้ง [เหตุผลที่ไตของแม่หลานล้มเหลวมันไม่ใช่เพราะหลานหรอกนะ มันมาจากพันธุกรรมของเธอเอง ไตของเธอล้มเหลวมาก่อนตอนที่เธอยังเด็กอยู่ เธอเลยผ่าตัดเปลี่ยนไต ซึ่งคุณย่าของหลานเป็นคนมอบมันให้แม่ของหลาน แต่คุณย่าของหลาน...เธอจากไปตอนที่เธอยังอายุยังน้อยอยู่ ดังนั้นปู่จึงคิดมาตลอดว่า...ปู่ไม่รู้ว่าเธอมีลูกเลย!]

คำพูดของคุณปู่…

พันธุกรรมครอบครัวงั้นเหรอ?!

คุณย่าก็ยังอายุน้อยอยู่ตอนที่เธอจากไป

“มันมีทั้งดีและไม่ดีน่ะ พี่ไม่อยากทำคีโมต่อแล้ว เพราะพี่รู้สึกว่ามันเสียเวลาและไม่มีประโยชน์ พี่อยากจะใช้เวลากับเจดให้มากขึ้นเลยน่าจะต้องพักกับเธอต่อในเวลานี้น่ะ”

“ได้เลยค่ะ พี่อยู่ที่นี่เท่าที่พี่ต้องการได้เลยนะคะ”

เอเลนมองมาที่ฉันอย่างห่วงใย “เธอดูซีดลงนะ เป็นอะไรหรือเปล่า?”

“คุณสโตนคะ แม่ของฉันเสียไปเพราะไตล้มเหลว แล้วตอนนี้คุณก็... ปัญหาไตของฉันนั้นส่งต่อมาจากแม่ของฉัน ไม่ช้าหรือเร็ว ฉันก็จะ… ฉันรู้สึกได้แล้วว่าตอนนี้คุณรู้สึกยังไง”

เอเลนตกใจ “เธอรู้ได้ยังไง…”

“มันเป็นความจริงค่ะ”

ฉันรู้สึกสิ้นหวังและคิดว่ายาต้านมะเร็งของฉันนั้นไม่มีประโยชน์ และในตอนที่ฉันกำลังจะยอมแพ้ จู่ ๆ ชัคก็โทรมาหาฉัน “ท่านประธานชอว์ครับ คุณสั่งทัคเกอร์ให้เฝ้าดูลูคัสเมื่อไม่นานมานี้ แล้วทัคเกอร์ก็บอกเรื่องนี้กับผม ผมเพิ่งจะจับตาดูเขาแล้ว เห็นว่าเขาเพิ่งจะเดินทางออกจากเมืองอู๋เพื่อไปยุโรปครับ”

แซคคารี่ก็จากเมืองอู๋ไปเหมือนกัน

ลูคัสตามเขาแล้วออกจากเมืองอู๋ด้วย!

แล้วบลูสันล่ะ?!

พวกเขาจะไปจัดการลูคัสหรือเปล่านะ?