ทั้งซัมเมอร์และฉันต่างจ่ายเงินไปมากเพื่อของขวัญเหล่านั้น แซคคารี่ตอบข้อความของบลูสันกลับไป “ไม่นะ”
ฉันถามอย่างแปลกใจ “ทำไมคุณถึงโกหกเขาล่ะคะ?”
“มันไม่ดีเหรอที่จะทำให้เขาหึงบ้าง?” แซคคารี่ถามกลับมาราวกับว่าเขาไม่สนใจถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้น
ฉันปิดหน้าของฉันแล้วถามเขา “ทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้เล่า?”
แซคคารี่วางมือถือลงแล้วสวมกอดฉัน ฉันดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดของเขาแล้วถาม “คุณจะไม่จัดการเรื่องของเขาเหรอคะ?”
ฉันหมายถึงลูคัสตอนที่ฉันพูดว่าเขา
แซคคารี่พอใจกับคำถาม “ใช่แล้ว”
ฉันอยากจะพูดแทนลูคัส แต่ฉันเข้าใจว่ามันจะยิ่งก่อปัญหาให้กับเขามากขึ้นไปอีกถ้าฉันพูดอะไรในตอนนี้ ฉันเลยถามเขาแทน “เขาจะตกอยู่ในอันตรายไหมคะ?”
จู่ ๆ แซคคารี่ก็จ้องมาที่ฉันด้วยสายตาที่นุ่มลึก
ฉันรีบอธิบาย “ฉันหมายถึงว่าเขาจะเป็นอันตรายกับเราไหมคะ? มันจะเกิดปัญหากับเราเยอะไหมถ้าจะต้องจัดการเขา?”
เสียงของแซคคารี่บางเบาราวกับขนนกตอนที่เขาพูด “ฉันไม่ใช่คนที่อยากจะจัดการกับเขาหรอก แต่เขาไปแตะต้องเงินของบลูสัน แล้วยังทำให้วอลเลซเจ็บตัว พวกเขาทั้งสองคนต้องมีความขุ่นเคืองให้กับลูคัสแน่นอน ฉันเป็นแค่คนที่ช่วยสนับสนุนแค่นั้นแหละ ฉันอยู่ฝั่งเดียวกับบลูสัน”
ลูคัสไม่ได้ทำอะไรให้แซคคารี่เจ็บตัว
แต่แซคคารี่ก็คงจะช่วยบลูสันแน่นอน ไม่ใช่ลูคัส
จู่ ๆ ฉันก็ตกลงสู่สถานการณ์ลำบาก
ฉันไม่อยากให้ลูคัสต้องเจ็บตัว
เพราะสุดท้ายแล้ว เขาก็ช่วยชีวิตฉันเอาไว้
และฉันก็ไม่อยากให้แซคคารี่มีความเกลียดชังต่อเขาเหมือนกัน
ฉันส่งเสียงในลำคอเป็นคำตอบ แล้วไม่ได้พูดอะไรต่อไป แต่ลึก ๆ ฉันก็แอบตัดสินใจจะตอบแทนเขาที่ช่วยชีวิตฉันไว้
แซคคารี่พูดกลับมาเบา ๆ ตอนที่เขาเห็นว่าฉันเงียบไป “ฉันอยากจะจัดงานแต่งอย่างเป็นทางการให้เธอ ถ้าเป็นช่วงปลายปีนี้ล่ะ?”
แซคคารี่อยากจะจัดงานแต่งงานตอนปลายปีนี้
ฉันตอบด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “แล้วแต่คุณเลยค่ะ”
เขาขมวดคิ้วแล้วถามกลับมา “เธอไม่ได้ตั้งตารอมันหรอกเหรอ?”
“ที่รัก เธอดูไม่ค่อยมีความสุขเลยนะ”
ฉันถึงกับพูดไม่ออก
ฉันไม่มีความสุขเพราะว่าฉันกังวล
ฉันกังวลว่าแทนแซคคารี่และลูคัส
มันเป็นเรื่องปกติที่ฉันจะเป็นห่วงแซคคารี่
เพราะเขาเป็นสามีของฉัน
และมันก็เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะเป็นห่วงลูคัสด้วย
เพราะฉันติดหนี้ชีวิตเขาไว้
ดูเหมือนว่าฉันจะพาตัวเองไปสู่สถานการณ์ที่ยากลำบากเข้าแล้ว
ฉันหาข้ออ้างและปฏิเสธ “บางทีประจำเดือนฉันน่าจะกำลังมาน่ะค่ะ มันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเราที่จะหงุดหงิดสองสามวัน แล้วฉันก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวอีกด้วย ฉันไม่รู้ตัวว่าฉันโมโหใส่คุณ ประจำเดือนฉันจะหมดพอดีตอนที่คุณกลับมาจากยุโรป”
“งั้นนอนพักเถอะนะที่รักของฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ