หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 26

เมื่อเข้าใจความหมายแฝงในคำพูดของฟู่ซีเสิน จ้าวฉี่ฉิงจึงยิ้มเล็กน้อยและพูด “บริษัทเซิ่งฮุ่ยร่วมทำธุรกิจกับเทียนจิ่งกรุ๊ปก็เพื่อให้ได้ผลประโยชน์ร่วมกัน พวกเราจะลงทุนในราคาที่สูงเท่านั้น ถึงจะได้ผลตอบแทนที่เราสมควรได้รับ”

ฟู่ซีเสินพอใจกับการแสดงออกของจ้าวฉี่ฉิงมาก

มันสามารถมองเห็นความจริงใจต่อการร่วมธุรกิจในครั้งนี้ของเซิ่งฮุ่ยได้

แต่เขาไม่อยากให้จ้าวฉี่ฉิงผ่านมันไปได้ง่ายๆ

“ผมซาบซึ้งในความคิดของประธานจ้าวมาก แต่ประธานจ้าว ผมไม่จำเป็นต้องร่วมทำธุรกิจกับเทียนจิ่ง"

ใบหน้าของจ้าวฉี่ฉิงเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ยินคำพูดนั้น

เขาพูดถูก

มีหลายบริษัทที่ต้องการร่วมธุรกิจกับเทียนจิ่งกรุ๊ป แถมยังมีข้อเสนอที่ดีกว่า ฟู่ซีเสินไม่จำเป็นต้องร่วมธุรกิจกับเซิ่งฮุ่ย

“ประธานฟู่ คุณต้องเชื่อว่าด้วยความสามารถของเซิ่งฮุ่ยจะต้องสามารถสร้างผลกำไรให้เทียนจิ่งได้เพียงพออย่างแน่นอน”

จ้าวฉี่ฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ค่อยๆพูดออกไป

“คุณคิดว่าผมสนใจกำไรเล็กๆน้อยๆไหม”

ดวงตาเกียจคร้านของฟู่ซีเสินกวาดไปทั่วใบหน้าของจ้าวฉี่ฉิงจนเธอตัวสั่น

จ้าวฉี่ฉิงสัมผัสได้ถึงความกดดันที่ถูกส่งมาจากฟู่ซีเสิน หมายความว่าไม่เต็มใจทำธุรกิจกับเซิ่งฮุ่ยหรือเปล่า

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ฟู่ซีเสินไม่เต็มใจทำธุรกิจกับเธอ

“คุณฟู่ คุณพูดมาตรงๆเถอะค่ะ ถ้ามีอะไรไม่เหมาะสมก็พูดออกมาได้เลย” จ้าวฉี่ฉิงก็ขี้เกียจพูดอ้อมค้อมกับเขา เธอจึงพูดออกมาอย่างเปิดอก

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมตาของฟู่ซีเสิน เขาผลักสัญญากลับไปตรงหน้าจ้าวฉี่ฉิง “สัญญายังแย่ไปหน่อย ถ้าคุณแก้เสร็จแล้ว ผมจะลองคิดเรื่องร่วมธุรกิจดูอีกที”

จ้าวฉี่ฉิงเลิกคิ้วขึ้น ในเมื่อเขาพูดแบบนี้ก็แสดงว่ายังมีหวัง

เธอหยิบสัญญาขึ้นมากอด และยืนขึ้นอย่างมั่นใจ “ไม่ต้องห่วง คุณฟู่ ฉันจะให้สัญญาที่น่าพอใจแก่คุณอย่างแน่นอน”

พูดจบเธอก็หันหลังเดินออกไป

เมื่อมองส่งจ้าวฉี่ฉิงออกไปแล้ว ผู้ช่วยเว่ยก็ถามผลลัพธ์ “ท่านประธาน เราจำเป็นต้องหาบริษัทอื่นอีกไหม”

ฟู่ซีเสินเหลือบมองผู้ช่วยเว่ยนิดๆ ผู้ช่วยเว่ยก็รีบปิดปากทันที

เขามีเซลล์สมองไหม รู้ๆอยู่ว่าประธานฟู่กำลังให้โอกาสคุณจ้าวอยู่ ยังกล้าถามไม่กลัวตาย โชคดีที่ประธานฟู่ไม่ได้ว่าอะไร อามิตตาพุทธ!

...

“คุณจ้าว เรื่องสัญญาร่วมธุรกิจเป็นยังไงบ้าง” จ้าวฉี่ฉิงถูกห้อมล้อมไปด้วยพนักงานทันทีที่เธอกลับมาที่บริษัท

จ้าวฉี่ฉิงหยิบสัญญาที่โดนตีคืนมา และพูดอย่างแผ่วเบา “ใกล้แล้วล่ะ”

เป็นแค่คำสองคำ แต่ในสายตาของคนกลุ่มหนึ่ง พวกเขากลับมีความคิดเห็นที่ต่างกัน

ผู้จัดการเฉินกล่าวอย่างตื่นเต้น “ประธานฟู่คงเห็นความจริงใจของเราแล้วแน่นอน”

และก็บางคนพูดเสียดสีผู้จัดการเฉิน “เธอหมายความว่ามันกำลังจะจบลงแล้วต่างหาก”

เธอไม่อยากฟังเสียงทะเลาะข้างนอก ตู้เซี่ยถงจึงช่วยจ้าวฉี่ฉิงปิดประตูห้องทำงานให้

“เซี่ยถง เอาสัญญาไปให้พวกเขาแก้ไขหน่อย”

จ้าวฉี่ฉิงได้ทำเครื่องหมายในจุดที่จำเป็นต้องแก้ไขแล้ว ตอนที่เธออยู่ในห้องประชุมของเทียนจิ่ง เธอสังเกตเห็นท่าทางของฟู่ซีเสินที่หยุดชะงักตอนอ่านสัญญา

หากไม่มีอะไรผิดพลาด ความผิดพลาดที่ฟู่ซีเสินพูดถึงน่าจะอยู่ตรงนั้น

หลังจากส่งสัญญาให้ตู้เซี่ยถงแล้ว จ้าวฉี่ฉิงก็คิดถึงเรื่องที่จะร่วมธุรกิจกับฉินฟั่งขึ้นมา

ในเมื่อเฉียงเวยกรุ๊ปยกเลิกทำธุรกิจกับฉินฟั่งเอง จะมาหาว่าเธอแย่งธุรกิจนี้มาไม่ได้

“เซี่ยถง เธอหาเบอร์ของฉินฟั่งให้ฉันด้วย”

ฉินฟั่งซึ่งถูกปฏิเสธจะไม่มีทางติดต่อหาเฉียงเวยกรุ๊ปอย่างแน่นอน

และในขณะนี้เซิ่งฮุ่ยต้องการโอกาส จ้าวฉี่ฉิงยิ้มอย่างสดใส และอดไม่ได้ที่จะขอบคุณฟู่ซีเสิน

ถ้าเธอไม่ได้แต่งงานเข้าคฤหาสน์ตระกูลฟู่ เธอคงไม่รู้ตัวตนที่ซ่อนอยู่ของฉินฟั่ง และยิ่งไม่มีโอกาสกลับมาต้านกระแสลมแบบนี้

ผู้หญิงคนนี้เหมือนฟู่ซีเสิน!

“คุณจ้าวมีวิสัยทัศน์จริงๆ ผมจะแจ้งรายละเอียดเกี่ยวกับการร่วมธุรกิจโดยละเอียดให้ทราบอีกที เมมเบอร์ส่วนตัวผมไว้นะ”

ฉินฟั่งกดโทรเข้าเบอร์จ้าวฉี่ฉิง

จ้าวฉี่ฉิงเลิกคิ้วและบันทึกไว้

“ในเมื่อคุณฉินไม่ต้องการคุยเรื่องงานตอนนี้ งั้นฉันขอกลับก่อน” จ้าวฉี่ฉิงกำลังจะยืนขึ้น ทันใดนั้นก็มีมือหนึ่งยื่นออกมา และกดเธอลง

ฉินฟั่งยิ้ม และดูปฏิกิริยาของทั้งสอง ฟู่ซีเสินไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังจริงๆ

“คุณฟู่” แม้ว่าฉินฟั่งจะเป็นเพื่อนของเขา แต่จ้าวฉี่ฉิงยังคงรู้สึกเหมือนถูกจับได้ ดังนั้นจึงมีความรู้สึกผิดอยู่ในน้ำเสียง

“ประธานจ้าว บังเอิญจริงๆ” ฟู่ซีเซินพูด และนั่งลงข้างๆเธอ

เธอมองไปที่ชายที่นั่งข้างๆ และขยับออกห่างจากเขาเล็กน้อยโดยไม่ได้ตั้งใจ

ฟู่ซีเสินรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยของจ้าวฉี่ฉิง เขาหยิบกาแฟตรงหน้าขึ้นมาจิบและพูด “ขมไปหน่อย”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของทั้งสอง ฉินฟั่งก็กระแอมแล้วพูด “ฟู่ซีเซิน ฉันไม่ได้ยากจนจนขนาดไม่มีปัญญาซื้อกาแฟแค่แก้วเดียวนะ”

ฉินฟั่งเยาะเย้ยพฤติกรรมของฟู่ซีเสิน แต่กลับทำให้จ้าวฉี่ฉิงหน้าแดง

“ไม่เป็นไร ฉันยังไม่ได้ดื่มเลย”

จ้าวฉี่ฉิงรีบอธิบาย

ตำแหน่งของถ้วยกาแฟดูอึดอัดมาก มันอยู่ตรงกลางระหว่างทั้งสองคน ไม่แปลกที่ฟู่ซีเสินจะคิดว่ามันเป็นของเขาเอง

“คุณจ้าว คุณไม่ต้องระมัดระวังมากขนาดนี้ก็ได้ เราเพิ่งจะหย่ากันไม่นานมานี้เอง” ฟู่ซีเซินพูดเบาๆ

คำว่าการหย่ากระตุ้นจ้าวฉี่ฉิงเล็กน้อย เธอเลิกคิ้วขึ้นและพูด “นั่นเป็นอดีตไปแล้ว และคุณฟู่ก็กำลังเตรียมจะหมั้นอยู่”

ทุกคนตกอยู่ในบรรยากาศอึมครึมทันทีแค่เพราะประโยคเดียว ฉินฟั่งที่ดื่มกาแฟอยู่แทบจะระเบิดออกมา “ฟู่ซีเสิน มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ทำฉันไม่รู้”

ฟู่ซีเสินเม้มปาก มองจ้าวฉี่ฉิงอย่างไม่อาจเดาความหมายได้