หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 27

เมื่อสบตากับสายตาที่มืดมิดและเย็นชาของฟู่ซีเสิน แผ่นหลังของจ้าวฉี่ฉิงก็มีเหงื่อเย็นๆผุดออกมาทันที

เธอเพิ่งรู้ตัวว่าปากพล่อยออกไป

“อ่า คุณจ้าวมีธุระต่อใช่ไหม” ฉินฟั่งหาทางออกให้ช่วยจ้าวฉี่ฉิง

“ใช่ ประธานฟู่กับคุณฉินคุยกันไปก่อน ฉันต้องไปแล้ว” หลังจากพูดแบบนั้น จ่าวฉี่ฉิงก็ลุกขึ้น ไม่สนใจสายตาอันร้อนแรงที่อยู่ข้างหลังเธอ

เมื่อมาถึงลานจอดรถ จ้าวฉี่ฉิงกำลังจะสตาร์ทรถ แต่ประตูก็ถูกเปิดออกในทันใด

เธอมองไปที่ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย “มีอะไรหรือเปล่า”

“มาคุยกันหน่อย” เสียงทุ้มของฟู่ซีเสินแฝงไปด้วยความอบอุ่น

จ้าวฉี่ฉิงเงียบไปครู่หนึ่ง และพูดเบาๆ “โอเค”

ทั้งสองนั่งในรถต่างรอให้อีกฝ่ายพูดก่อน และบรรยากาศที่น่าอึดอัดก็ดำเนินไปเป็นเวลากว่าสิบนาที

“คุณ”

“ผม”

ทั้งสองมองหน้ากัน จ้าวฉี่ฉิงละสายตาออกไปก่อน ใบหน้าของเธอแดงก่ำโดยที่เธอไม่รู้ตัว “คุณพูดก่อน”

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ฟู่ซีเสินก็ถามว่า “คุณต้องการจัดการกับเรื่องอุบัติเหตุรถยนต์ยังไง”

“ฉันแค่ต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉัน เรื่องอื่นฉันไม่สนใจ”

จ้าวฉี่ฉิงไม่ได้ตั้งใจจะติดตามเรื่องอุบัติเหตุ สิ่งเดียวที่เธอต้องการก็คือความบริสุทธิ์

“ถ้าคุณต้องการค่าชดเชย ผมสามารถทำให้คุณพอใจได้” ฟู่ซีเสินกล่าวความคิดที่แท้จริงของเขา

จ้าวฉี่ฉิงผงะไปครู่หนึ่ง และหันไปมองฟู่ซีเสิน “ประธานฟู่ฟู่ใส่ใจคุณอานจริงๆ”

ริมฝีปากของเธอเผยรอยยิ้มเศร้าออกมา เธอคิดว่าฟู่ซีเสินทำเพื่อจะคืนความยุติธรรมให้เธอ แต่เธอคิดมากเกินไป เขาเพิ่งทำเพื่อเป็นการชดใช้ให้อานหนิง

“ไม่ใช่” ฟู่ซีเสินปฏิเสธความคิดของจ้าวฉี่ฉิงตรงๆ “ผมแค่คิดถึงคุณ มันไม่เกี่ยวอะไรกับอานหนิง”

“ประธานฟู่ต้องการชดเชยที่เมื่อก่อนเย็นชาใส่ฉันหรอคะ” จ้าวฉี่ฉิงเม้มริมฝีปากของเธอ

ถ้าเป็นเช่นนั้นเธอก็ยังสามารถยอมรับได้เล็กน้อย

“ไม่ต้องการเหรอ” ฟู่ซีเสินถามจ้าวฉี่ฉิงกลับ

ที่จริงสิ่งที่ฟู่ซีเสินต้องการชดเชยก็คือ ยอมทำธุรกิจร่วมกันระหว่างเซิ่งฮุ่ยและเทียนจิ่ง

เมื่อตระหนักว่าเธออาจไม่เข้าใจ ฟู่ซีเสินจึงพูดอีกครั้ง “ผมสามารถตอบตกลงร่วมธุรกิจระหว่างเซิ่งฮุ่ยและเทียนจิ่งได้”

“ประธานฟู่ ในเมื่อคุณต้องการจะชดเชยให้ฉัน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยมันไป ฉันจะส่งสัญญาให้คุณทีหลัง”

ผลประโยชน์ลอยมาถึงที่ อย่าปล่อยให้หลุดมือ

“โอเค ผมจะรอคุณ” หลังจากนั้น ฟู่ซีเสินก็มองไปที่จ้าวฉี่ฉิงด้วยความสนใจอย่างมาก

“มีอะไรอีกหรือเปล่าคะประธานฟู่”

ในเมื่อได้รับการตอบรับร่วมธุรกิจแล้ว จ้าวฉี่ฉิงก็ต้องการที่จะกลับไปที่บริษัทเพื่อกระตุ้นให้พนักงานของบริษัทเร่งความเร็ว

“จะตั้งตารอพบคุณอีกครั้งหน้านะครับ”

เมื่อเผชิญหน้ากับฟู่ซีเสินในรูปแบบนี้ จ้าวฉี่ฉิงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

เมื่อเธอกลับมารู้สึกตัว ฟู่ซีเสินก็ไปไกลแล้ว

แต่เรื่องที่ประธานฟู่ตัดสินใจ เขาจะขัดได้ยังไง

ผู้ช่วยเว่ยถอนหายใจเล็กน้อย และพูด “ครับ ผมจะรีบรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นทันที และส่งให้คุณ"

“อืม เรื่องสัญญา คุณไปแจ้งอีกฝ่ายรู้หน่อย และให้เธอมาแก้ที่บริษัทเรา”

ผู้ช่วยเว่ยรู้ว่าเธอที่ฟู่ซีเสินพูดคือใคร

“ครับ” หลังจากพูดจบ ผู้ช่วยเว่ยก็เริ่มจัดการกับเรื่องนี้ต่อไป

บริษัทเซิ่งฮุ่ย ในห้องทำงานของจ้าวฉี่ฉิงมีเสียงไม่พอใจดังออกมาเป็นครั้งคราว

“ฉิงฉิง เธอไม่เห็นฉันเป็นเพื่อนใช่ไหม ทำงานใหญ่ขนาดนี้กับฟู่ซีเสิน แต่ไม่บอกฉันสักคำ” ซินมั่วนั่งลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย

“ตอนนี้ก็รู้แล้วไม่ใช่หรอ” จ้าวฉี่ฉิงนวดขมับของเธออย่างหมดคำจะพูด

เพราะกลัวอย่างนี้ เธอถึงไม่พูด

“ฉันรู้เรื่องนี้จากคนอื่น แต่เธอไม่ได้บอกฉันตั้งแต่แรก” ซินมั่วสะบัดหน้างอนใส่

“ฟู่ซีเสินใช้การร่วมธุรกิจครั้งนี้เพื่อเป็นการชดเชยเรื่องอุบัติเหตุ”

ปฏิเสธไม่ได้ว่าฟู่ซีเสินเป็นคู่ค้าที่แข็งแกร่ง

ซินมั่วเริ่มตึงเครียดขึ้น ความต้องการเอาบริษัทกลับคืนมาของจ้าวฉี่ฉิงนั้นมากเกินไป ผลจะกลับตาลปัตรได้ง่าย

ฟู่ซีเสินเป็นคนอันตราย มีผลประโยชน์มหาศาล แต่ก็มีอันตรายสูงเช่นกัน

“อย่ากังวล ฉันรู้ว่าเธอกังวลเรื่องอะไร ฟู่ซีเสินกับฉันเป็นแค่คู่ค้ากัน เธอกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะทำงานแล้ว”

จ้าวฉี่ฉิงพูดพลางลุกขึ้นผลักซิวมั่วออกไป แล้วปิดประตู