หลังจากหย่าแล้ว อดีตภรรยาของผมหวานขึ้นมาก นิยาย บท 99

ฟู่ซีเสินรู้สึกว่าการกระทำทั้งหมดของจ้าวฉี่ฉิงเป็นความตั้งใจ และการกระทำที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ทำให้เขาคิดไปไกล

การควบคุมตนเองที่เขาภาคภูมิใจ หายไปในทันทีเมื่ออยู่ต่อหน้าจ้าวฉี่ฉิง เสียงของเขาแหบแห้งและเย้ายวน

“สวย”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของฟู่ซีเสิน จ้าวฉี่ฉิงก็จงใจเข้าไปใกล้เขาและพูดเบา ๆ “แล้วเมื่อเทียบกับผู้หญิงคนอื่นล่ะ？”

จ้าวฉี่ฉิงอยู่ใกล้ฟู่ซีเสินมากเสียจนเขาได้ยินเสียงลมหายใจของเธอ

ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้สังเกตว่าการหายใจของเขาถี่ขึ้น และอุณหภูมิก็สูงขึ้นด้วย

วิธีการของจ้าวฉี่ฉิง ทำให้ฟู่ซีเสินไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เขายื่นมือออกไปจับไหล่ของจ้าวฉี่ฉิง

จากนั้นก็จูบริมฝีปากบาง ๆ ทำให้จ้าวฉี่ฉิงไม่มีโอกาสที่จะตอบสนอง

เมื่อถูกจูบอย่างดุเดือด หัวใจของจ้าวฉี่ฉิงก็เต้นแรง และสัญญาที่อยู่ในมือของเธอก็ตกลงไปที่พื้น

จ้าวฉี่ฉิงเบิกตากว้างและทุบแขนของฟู่ซีเสิน แต่เขาไม่สนใจใด ๆ

เธอรู้สึกเจ็บริมฝีปากและรู้สึกตัวในทันที จากนั้นก็ทุบฟู่ซีเสินอย่างแรง

เธอกัดริมฝีปากของฟู่ซีเสินในลักษณะเดียวกัน เพื่อให้เขาหยุด

ฟู่ซีเสินหยุดการกระทำทั้งหมดของเขา และเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของจ้าวฉี่ฉิง เขาก็แทบอยากจะให้เธออยู่เคียงข้างเขาตลอดไป

“ขอ ขอโทษครับ ผมขอตัวก่อนนะ”

เมื่อสัมผัสริมฝีปากที่ถูกฟู่ซีเสินกัด จ้าวฉี่ฉิงก็ไม่กล้ามองหน้าเขา เธอจึงหยิบกระเป๋าของตัวเองและสัญญา จากนั้นก็ออกไปอย่างรวดเร็ว

มือที่ว่างเปล่า ทำให้ฟู่ซีเสินกลับมารู้สึกตัว

ริมฝีปากที่เย้ายวนและเต็มไปด้วยเสน่ห์ของจ้าวฉี่ฉิงปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา ทำให้เขาคิดถึงสัมผัสที่นุ่มนวล

จ้าวฉี่ฉิงกลับไปที่บริษัทและตรงไปที่ไดโนเสาร์ เธอใช้มือทุบมัน แล้วพูดด้วยเสียงอู้อี้

“เป็นความผิดของเจ้า ไม่เข้มแข็งพอเอาเสียเลย”

จ้าวฉี่ฉิงส่ายหัว และพยายามจะเอาความคิดที่ยุ่งเหยิงเหล่านั้นออกไป

ตู้เซี่ยถงเดินเข้าไปส่งเอกสารในห้องทำงาน และเห็นสีหน้าที่งุนงงของจ้าวฉี่ฉิง

“ประธานจ้าว คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ？”

จ้าวฉี่ฉิงรีบนั่งตัวตรง เธอแสร้งทำเป็นสงบเสงี่ยมและเอามือลูบผมของตัวเอง จากนั้นก็พูดเบา ๆ

“เปล่า เอกสารอะไร？”

“นี่เป็นรายละเอียดโครงการของบริษัทค่ะ”

ตู้เซี่ยถงต้องการส่งเอกสารให้จ้าวฉี่ฉิง แต่เมื่อเห็นท่าทีของอีกฝ่าย เธอก็เปลี่ยนใจทันที

“ฉันวางเอกสารไว้บนโต๊ะของคุณนะคะ”

ในขณะที่เธอพูด เธอก็มองไปที่จ้าวฉี่ฉิง “ประธานจ้าว ทำไมปากของคุณถึงบวม？”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จ้าวฉี่ฉิงก็ตื่นตระหนกอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหาข้อแก้ตัว

“เมื่อกี้ไม่ทันระวัง เลยเผลอไปกัดปากตัวเอง”

“อ้อ” แม้ว่าจะไม่เข้าใจ แต่ตู้เซี่ยถงก็ไม่อยากจะซักไซ้ เธอจึงวางเอกสารไว้บนโต๊ะ แล้วเดินออกไป

เมื่อเห็นว่าตู้เซี่ยถงออกไปแล้ว เธอก็ตบหน้าตัวเองและกลับไปทำงานต่อ

หลังจากอ่านเอกสารทั้งหมดอย่างละเอียดแล้ว จ้าวฉี่ฉิงก็ไปถึงกองถ่ายช้ากว่าที่ทั้งสองคนนัดกันไว้

“ประธานจ้าว？” เมื่อผู้กำกับเห็นจ้าวฉี่ฉิงยืนอยู่ด้านนอกกองถ่าย เขาก็รู้สึกดีใจ

หลังจากนั้นเธอก็ถูกผู้กำกับดึงเข้าไปในสถานที่ถ่ายทำด้วยท่าทางที่สับสน

เพียงแต่ทำไมฟู่ซีเสินถึงมาอยู่ที่นี่ได้？

เธอเห็นเขายืนอยู่ตรงหน้าเครื่องบันทึกวิดีโอ และมองไปที่หน้าจออย่างเฉยเมย

“ผู้กำกับ นี่คือ？” จ้าวฉี่ฉิงต้องการให้เขาอธิบายสถานการณ์ให้เธอฟัง

“ต้องขอบคุณคุณ เมื่อได้ยินว่าคุณลงทุนเกี่ยวกับละคร ประธานฟู่ของเทียนจิ่งจึงสนใจทีมผลิตของเราเช่นกัน และต้องการที่จะร่วมลงทุนด้วย”

“ผมจำได้ เพียงแต่ไม่รู้เรื่องนักแสดง และไม่ค่อยเข้าใจ”

เห็นได้ชัดว่าฟู่ซีเสินไม่ได้เห็นหรงเยี่ยนอยู่ในสายตาของเขา

ในขณะที่หรงเยี่ยนกำลังจะพูดแทนจ้าวฉี่ฉิง เขาก็ถูกผู้กำกับดึงออกไปคุยเรื่องบทละคร

ในเวลานี้ มีเพียงจ้าวฉี่ฉิงและฟู่ซีเสินเท่านั้นที่อยู่ที่นี่

“คุณสนใจละครเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย？”

จ้าวฉี่ฉิงพยายามพูดคุยกับฟู่ซีเสินด้วยน้ำเสียงปกติ

“ผมเห็นว่าคุณมีความตั้งใจกับละครเรื่องนี้มาก ผมก็เลยเริ่มสนใจ”

จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกเหมือนว่าฟู่ซีเสินไม่ได้พูดถึงละครเรื่องนี้ แต่เป็นเรื่องอื่น

“ผู้กำกับถามฉันว่าคุณอยากจะร่วมลงทุนด้วยไหม？”

จ้าวฉี่ฉิงไม่เห็นด้วยกับผู้กำกับ และในขณะที่พูด เธอก็กลอกตา

“ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเขาคิดยังไงถึงขอให้ฉันมาโน้มน้าวคุณ ฉันพูดแล้วคุณจะตอบตกลงงั้นเหรอ？จริง ๆ เลย”

จ้าวฉี่ฉิงไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มและแววตาที่ดูหลงใหลของฟู่ซีเสิน

จนกระทั่งเธอระบายความโกรธออกมา และตระหนักได้ว่าฟู่ซีเสินยังอยู่ที่นี่ เธอหัวเราะเยาะ “คุณคิดว่าไง？”

คำพูดของเธอเมื่อกี้ไร้สาระมาก จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนโง่เขลา

“ได้ยินคุณพูดแล้วกระปรี้กระเปร่า ไว้ผมจะพิจารณาเรื่องนี้อย่างจริงจัง” จ้าวฉี่ฉิงรู้สึกประหลาดใจกับคำตอบของฟู่ซีเสิน

เพื่อหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ จ้าวฉี่ฉิงจึงยื่นมือออกไปขัดจังหวะไม่ให้ฟู่ซีเสินพูด

“พูดจาน่าเกลียด ฉันไม่ได้ขอร้องให้คุณมาลงทุน ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้น คุณจะมาโทษฉันไม่ได้นะ”

เมื่อมองไปที่ดวงตากลมโตของจ้าวฉี่ฉิง ฟู่ซีเสินก็หัวเราะและตกลงตามคำขอของเธอ

“โอเค ผมจะจำสิ่งที่คุณพูดไว้ และจะรับผิดชอบแทนคุณเอง”