หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 42

ผ่านไปประมาณห้านาที ชัชนันท์ก็หาที่อยู่IPจริงๆของอีกฝ่ายสำเร็จ ตำแหน่งตั้งอยู่ที่ศึกษาจันทร์ห้อง106ตึก8ใจกลางเมืองสินธุ

"ครืดๆๆ----"

ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของชัชนันท์ก็สั่นขึ้นมา

เมื่อเห็นหน้าจอแสดงชื่อ "คุณป้าวารี" ชัชนันท์ก็รีบกดรับสาย

"นันท์ ป้าเห็นข่าวแล้วนะ ตอนนี้แกอยากให้ป้าช่วยอะไรไหม? ป้ารู้ว่าเรื่องพวกนั้นไม่ใช่เรื่องจริง" น้ำเสียงของคนปลายสายนุ่มนวลและเป็นมิตร

"เรื่องเล็กน้อยค่ะ ไม่ถึงขั้นต้องให้ภรรยาหัวหน้าอัยการอย่างคุณป้าออกโรงเองหรอก"ชัชนันท์เอ่ยพูดยิ้มๆ

"ขอแค่เป็นเรื่องของนันท์ไม่ว่าเรื่องไหนก็ไม่ใช่เรื่องเล็กๆทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะได้นันท์ช่วยป้าไว้ตอนอยู่ที่ประเทศYล่ะก็ ป่านนี้ป้าคงได้ไปเจอยมบาลแล้ว ไม่ต้องเสียเวลามาพูดเรื่องไร้สาระกับป้า บอกมาว่าอยากให้ป้าทำอะไร? แกต้องมอบหมายหน้าที่ให้ป้า ไม่อย่างนั้นป้าก็จะไม่วางสาย"

ท่าทีของวารีดื้อไม่มีใครเกิน

ชัชนันท์ค้ำหน้าผากอย่างหมดปัญญา "งั้นคุณป้าก็ช่วยส่งคนไปตามจับตัวคนสร้างข่าวลือให้หน่อยแล้วกันค่ะ นันท์ตรวจสอบที่อยู่IPจริงๆของอีกฝ่ายเจอแล้ว"

ในเมื่ออยากจะช่วย งั้นเธอก็คงไม่กล้าปฏิเสธ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้ลดภาระลงด้วย

"ได้ๆๆ เดี๋ยวป้าสั่งคนไปจัดการให้"

"ขอบคุณค่ะคุณป้าวารี งั้นเดี๋ยวนันท์ส่งข้อมูลที่อยู่ให้"ชัชนันท์ตอบกลับพร้อมยิ้มตาหยี น้ำเสียงยังนุ่มนวลเหมือนเคย

"แกคือผู้มีพระคุณของป้า ป้าสมควรทำอะไรเพื่อแกอยู่แล้ว อีกอย่างแกก็หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้ ต่อให้แกไม่เคยช่วยป้า ขอแค่ป้ารู้จักแกป้าก็พร้อมที่จะช่วยแกอยู่ดี พอดีป้าชอบคนหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูน่ะ เอาล่ะป้าคงต้องวางแล้ว ไว้วันไหนเคลียร์ทุกอย่างเสร็จเราไปดื่มกาแฟกัน"

"ได้ค่ะ"ชัชนันท์ตอบกลับยิ้มๆ

หลังจากวางสาย ชัชนันท์ก็ส่งที่อยู่ของอีกฝ่ายให้วารี

จากนั้นก็ทิ้งตัวนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วล่ะก็ขอแค่จับตัวคนสร้างข่าวลือได้ ให้พวกเขาเปิดปากพูดความจริง พอถึงตอนนั้นค่อยพาฝ่ายควบคุมคุณภาพไปที่พาราวิหค แล้วออกแถลงการณ์ว่าทุกอย่างปกติดีไม่ได้มีปัญหา วิกฤติทุกอย่างก็จะได้รับการแก้ไข

ตอนนี้เธอกังวลอยู่อย่างเดียว กลัวว่าจะจับตัวคนสร้างข่าวลือมาไม่ได้ง่ายๆน่ะสิ ความระมัดระวังภัยของพวกแฮ็กเกอร์ก็ค่อนข้างสูง หลายๆคนเลือกที่จะอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง เพราะต้องการหลบหลีกจากกฎหมาย

ชัชนันท์ทำได้เพียงอธิษฐานให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น อย่าให้เกิดปัญหาใดๆเลย

นอนเอนตัวอยู่สักพัก ชัชนันท์ก็หยิบโทรศัพท์พร้อมกับลุกขึ้น แล้วกดเปิดทวิตเตอร์

ตอนนี้ข่าวเกี่ยวกับพาราวิหคหายไปแล้ว อันดับการค้นหาในตอนนี้ ล้วนแล้วแต่เกี่ยวกับข่าวเสียหายของดาราดังๆ

#อันอันสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ ภาพลักษณ์เทพธิดาพังทลายในพริบตา#กำลังเป็นที่นิยม

#ชนาธิปหิ้วสาวขึ้นโรงแรม#กำลังเป็นที่นิยม

#ภาพยืนยันการเดทของออสการ์#กำลังเป็นที่นิยม

#สายฝนยาเสพติด#กำลังเป็นที่นิยม

อันดับความร้อนแรงของแต่ละหัวข้อทำเอาทวิตเตอร์แทบแตก ชาวเน็ตต่างให้ความสนใจตั้งแต่เรื่องเล็กไปจนถึงเรื่องใหญ่

เธอคิดอยากจัดการดาราพวกนี้มาสักพักแล้ว เพราะเป็นคู่แข่งของXเอนเตอร์เทนเมนท์ ทีมของพวกเขาเคยสร้างข่าวลือไม่ดีมาเยอะให้พวกเธอเหมือนกัน

ถึงขั้นที่ว่าเกือบทำให้ดาราในสังกัดของเธอต้องลาออกจากวงการ บางคนก็ถูกเฟคนิวส์ใส่ว่าชอบเพศเดียวกัน เกือบถูกแบนออกจากวงการ

ตอนแรกก็ว่าจะหาโอกาสที่เหมาะสมจัดการนอกรอบ ตอนนี้พอมาเจอสถานการณ์ตรงหน้าเธอจึงทำได้เพียงผลักคนพวกนี้ออกมาบังกระสุนไปก่อน

"Xเอนเตอร์เทนเมนท์? ไป......"

ยังไม่ทันที่คมสันจะได้พูดจบ โทรศัพท์ก็ถูกแย่งไปจากมือ แล้วสายก็ถูกตัด

เขามองไปยังคนคนนั้นด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์ เมื่อเห็นว่าเป็นใบหน้าเรียบนิ่งดุดันของแทนไท ท่าทีของเขาก็อ่อนลงในชั่วพริบตา "อะไรกันแทน? ทำไมนายมาแย่งโทรศัพท์ฉันไปอย่างนี้?"

"นายห้ามแตะต้องXเอนเตอร์เทนเมนท์"แทนไทใช้น้ำเสียงเด็ดขาด ไม่เหลือช่องทางให้คัดค้าน

"ห้าม? ทำไมล่ะ?"คมสันเกิดความสงสัย Xเอนเตอร์เทนเมนท์เกี่ยวอะไรกับเขา?!

"ก็เพราะว่าเจ้าของบริษัทเป็นเมียของฉันน่ะสิ"แทนไทเอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่ง พูดจบก็จุดบุหรี่อย่างคล่องมือ แล้วยกขึ้นสูบด้วยท่วงท่าสง่า จากนั้นก็ทอดสายตามองอาคารบ้านเรือนที่มีไฟประดับระยิบระยับข้างล่างตึก

จิตรินกับกรรณที่กำลังโอบเอวสาวสวยพร้อมถือแก้วเหล้าในมือ เหมือนเพิ่งได้รู้ข่าวใหญ่ รีบเบนสายตามาที่พวกเขาสองคนทันที

คมสันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ช็อกจนเบิกตาอ้าปากค้าง "อะไรนะ? เจ้าของXเอนเตอร์เทนเมนท์คือเมียของนาย?! ชัชนันท์......คุณนันท์......ที่แท้ก็เป็นคนเดียวกันนี่เอง เพราะงั้นทุกคนถึงเรียกเธอว่าคุณนันท์สินะ?"

"......."

แทนไทไม่ได้ตอบรับ เพียงแค่สูบบุหรี่เงียบๆ พร้อมกับเหลือบตามองอย่างนึกรำคาญ

"โอเค ฉันรู้แล้ว งั้นฉัน......ฉันไม่ทำแล้วก็ได้ หลังจากนี้บริษัทฉันคงต้องญาติดีกับXเอนเตอร์เทนเมนท์สินะ"พูดจบ คมสันก็ลูบหัวอย่างทำอะไรไม่ได้

"......."

"ในเมื่อเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วงั้นหลังจากนี้ฉันจะไม่เพ่งเล็งบริษัทพี่สะใภ้แล้วเหมือนกัน"

"แปลว่าก่อนหน้านี้เพ่งเล็งบ่อย?"พูดจบ คิ้วคมของแทนไทก็กระตุก สายตาเย็นยะเยือกทอดมองมายังคมสัน