หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 52

วินาทีต่อมา ชลิตาก็หายใจเข้าลึกๆ พยายามห้ามความกลัวของตัวเอง มองชัชนันท์แล้วถามว่า:

"ทุกอย่างนี้แกเป็นคนวางแผนใช่ไหม? ผู้หญิงคนนั้น และผู้ชายคนนั้นแกตั้งใจหามาเพื่อมาใส่ร้ายฉัน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำที่พวกเขาพูดนั้นคืออะไร!"

"ชัชนันท์ เธอมีความแค้นอะไรกับฉัน ถึงได้ทำกับฉันแบบนี้? เพื่อทรัพย์สินของตระกูลแล้วเธอจะละทิ้งมโนธรรมจริงๆ เหรอ?"

"พ่อ แม่ พี่วิน พวกท่านอย่าไปเชื่อคำพูดของชัชนันท์เด็ดขาดเลยนะ นี่เป็นแผนที่มันสร้างขึ้นมา จงใจโยนความผิดทั้งหมดมาให้ฉัน"

ถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ยอมรับต่อไปอาจจะมีเปอร์เซ็นต์ในการรอดอยู่ แต่ว่าถ้ายอมรับไปเลย เธอต้องถูกพ่อบีบจนแหลกแน่ๆ

"จริงด้วย คุณจะไปเชื่อคำพูดของคนพวกนี้อย่างเดียวไม่ได้นะ มีเรื่องอีกมากมายที่ยังจำต้องพิสูจน์" หทัยเดินไปข้างกายของวันชัยด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น นั่งหันข้างไว้บนที่วางมือของเก้าอี้ มือทั้งสองจับแขนของเขาไว้แน่น

ชัชนันท์ไม่พูดอะไรตั้งแต่แรก เพียงแต่มองท่าทางไร้ยางอายของสองแม่ลูกนั้นอย่างเฉยชา

ถึงแม้ว่าความโกรธจะเต็มไปทั่วใจแล้วจนควบคุมไม่ได้ แต่เธอก็ยังรักษาท่าทางสง่างามของตัวเองที่ควรมี

หลักฐานแน่นชัดขนาดนี้ พ่อเองก็อยู่ในเหตุการณ์ ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องไปพูดอะไรและทำอะไรทั้งนั้น

วันชัยทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ก็เลยผลักหทัยออกไปแรงๆ ทีหนึ่ง จากนั้นก็ได้ลุกขึ้นยืนทันที ยกมือข้างหนึ่งที่สั่นแล้วชี้ไปที่สองแม่ลูกนั้น

"ไอ้ชั่วทั้งสอง ต่อหน้าหลักฐานขนาดนี้พวกแกยังกล้าเล่นลิ้น ยังกล้าโยนความผิดอีกเหรอ ฉันว่าพวกแกนี่คงไม่อยากมีชีวิตต่อแล้วใช่ไหม?"

"ชลิตา ไอลูกชั่ว เพื่อจัดการนันท์ แกกลับทิ้งความอยู่รอดของบริษัทโดยไม่สนใจ ทำไมฉันถึงเลี้ยงหายนะอย่างแกออกมาได้กันนะ!"

"แล้วก็แกหทัย ฉันเห็นปฏิกิริยาของแกเมื่อกี้แล้ว แกก็รู้ทุกอย่างอยู่แล้วใช่ไหม ไม่อย่างนั้นตอนที่แกดูกล้องวงจรปิดทำไมถึงได้ตะลึงขนาดนั้น? แกยังกล้าสมรู้ร่วมคิดกับมันอีก!ฉันจะหย่ากับแก!"

ถึงแม้จะรู้นิสัยของชลิตาและหทัยดี แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าพวกเธอจะทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้!

คนข้างเคียงที่เขารักและลูกสาวที่เขาเลี้ยงดูมาอย่างดี ทำไมถึงทำแบบนี้กับเขา?

หทัยและชลิตาได้ยิน ก็ตัวสั่นพร้อมกัน พวกเธอไม่มีใครเชื่อในหูของตัวเองเลย

"พ่อ พ่อจะทำแบบนี้กับแม่ไม่ได้นะ เรื่องยังสืบไม่ชัดเจนเลย เพียงแค่คำพูดของสองคนนี้พ่อก็จะด่วนสรุปแล้วเหรอ? ฉันถูกใส่ร้าย แม่เองก็ถูกใส่ร้าย" ชลิตาน้ำตาไหลไม่หยุด ร่างกายก็สั่นอย่างไม่รู้ตัว

ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองเหมือนถูกผลักลงไปในนรกเลย รอบๆ มืดจนมองอะไรไม่เห็น

การเดินเรื่องไม่ควรเป็นแบบนี้สิ เดิมทีตอนนี้สภาพที่น่าสงสารแบบนี้ต้องเป็นของชัชนันท์

หทัยน้ำตาไหลไม่หยุด พยุงตัวขึ้นมาจากโซฟาแล้วลุกขึ้นอย่างยากลำบาก หัวเหมือนถูกมีดกรีด "วันชัย ฉันอยู่กับคุณมานานหลายปีขนาดนี้ คลอดลูกสาวให้คุณ ช่วยคุณดูแลเรื่องในบ้าน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่มีผลงานอะไรแต่ก็ทำทุกอย่างแล้ว อย่าว่าแต่ฉันกับตาถูกใส่ร้ายเลย ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่คุณเองก็ไม่ควรทำแบบนี้"

"พูดตามสัตว์จริง ฉันไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นกับยัยตาเลยนะ" พูดจนสุดท้าย หทัยก็ร้องไห้จนพูดอะไรไม่ออกแล้ว

เธอรู้สึกได้ว่าวันชัยในตอนนี้จริงจังมากแค่ไหน และรู้ว่าถ้าครั้งนี้จัดการไม่ดี เขาก็จะหย่ากับเธอแน่ๆ ชีวิตคุณนายที่สบายขนาดนี้ จะให้เธออยากทิ้งไปง่ายๆ ได้ยังไง?

หลังจากแต่งงานกับวันชัย เธอก็เป็นคนที่มีความสนใจมากในฝั่งแม่ คนข้างกายเท่าไหร่กันที่อิจฉาเธอ? ถ้าเธอล้มลงไปจริงๆ คนพวกนั้นต่างรอดูเรื่องขายหน้าของเธออยู่

เธอไม่อยากกลายเป็นเรื่องตลกของคนอื่น ไม่เด็ดขาด!

ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก เธอก็ไม่มีทางไปเรียกเขามา ตอนนี้มาวินจะคิดเธอยังไง? จะเกลียดเธอ จะรังเกียจไหมนะ?

ยิ่งคิดเรื่องพวกนี้ ชลิตาก็ยิ่งน้อยใจ น้ำตาไหลออกมาแรงกว่าเดิม

"ชลิตา เธอรู้ไหมว่าถ้าไม่ใช่เพราะว่านันท์จัดการทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว การกระทำของเธอจะส่งร้ายแรงยังไงให้กับรัตนากรกุลกรุ๊ปพวกเรา?"

"บริษัทของพวกเราอาจจะล้มละลายเพราะความเห็นแก่ตัวของเธอ พอถึงเวลานั้น สังคมที่ฉันเป็นคนสร้างขึ้นมา ก็จะถูกทำลายพินาศ"

"เป็นลูกสาวเหมือนกัน เธอดูตัวเอง แล้วดูนันท์ พวกเธอนี่ต่างกันราวฟ้ากับดินจริงๆ เป็นภรรยา หทัยเธอกับแม่ของนันท์ก็ต่างกันราวฟ้ากับดินเหมือนกัน"

วันชัยมือข้างหนึ่งจับโซฟาไว้แน่น มืออีกข้างหนึ่งชี้ไปที่ชลิตาอย่างโกรธมาก สีหน้าแดงไปหมด เส้นเอ็นบนคอก็ผุดขึ้น

เขาในตอนนี้ ทำให้ชลิตาหวาดกลัวจนที่สุด และคำพูดของเขานั้นก็ได้ทำให้ชลิตารู้สึกว่าไม่ชอบใจ ชัชนันท์จัดการเสร็จหมดแล้ว? เธอมีความสามารถใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ?

หทัยก็เหมือนกัน คำพูดของวันชัยเหมือนกับน้ำแข็ง ที่เทอยู่บนหัวใจของเธอ ทำให้เธอเจ็บเจียนตาย

เธอเห็นว่าตัวเองดูถูกชัชนันท์เกินไป ตอนนี้รู้สึกว่าหน้าของตัวเองนั้นเจ็บจี๊ดเลย คิดไม่ถึงว่าพวกเธอสองแม่ลูกครั้งนี้จบแล้วจริงๆ

ได้ขุดหลุมฝังตัวเองซะแล้ว

แล้วชัชนันท์ล่ะ? ไม่เพียงแต่ไม่เป็นอะไรทั้งนั้น และยังได้พิสูจน์กับวันชัยในปัญหาที่พวกเธอเป็นคนสร้างขึ้นมา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว