หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 75

นาทีนั้น หน้าจอขนาดใหญ่กลายเป็นจุดที่ทุกคนต่างจับจ้องให้ความสนใจทันที

วินาทีต่อมา หัวกะโหลกก็หายไป บนหน้าจอขนาดใหญ่มีวิดีโอยอมรับผิดของชลิตาตอนที่อยู่ในศูนย์กักกัน

ความจริงที่พาราวิหคถูกใส่ร้าย ถูกเปิดเผยออกมาอย่างประจักษ์ชัดแจ้ง

ทั้งงานโกลาหลวุ่นวายไปหมด

ชัชนันท์อึ้งตะลึงเล็กน้อย ในแววตาแฝงไปด้วยความเหลือเชื่อ

วิดีโอนี้โผล่ขึ้นมาที่นี่ได้ยังไง? สัญชาตญาณบอกกับเธอว่า คนที่ทำเรื่องทั้งหมดนี้กับคนที่ทำให้ชลิตาอยู่ในเทรนด์การค้นหายอดนิยมมาโดยตลอดคนนั้น เป็นคนคนเดียวกัน

ต้องเกลียดชังขนาดไหนกัน ถึงได้ทำกันถึงขั้นนี้?

หทัย แม่ของชลิตาสีหน้าซีดขาว แววตาเต็มไปด้วยความตกใจกลัว

ทั้งหมดทั้งมวลนี้สำหรับพวกเธอแล้ว เป็นดั่งไฟที่แผดเผาแต่งงานที่ให้แสงสว่างกับพวกเธอในวันนี้จนมอดไหม้จนไม่เหลือซาก

พวกเธอคิดไม่ถึงเลยสักนิด ว่าความลับอันดำมืดที่พวกเธอไม่อยากให้ใครรู้มากที่สุด จะปรากฏขึ้นมาที่งานแต่งงานแบบนี้

สีหน้าของมาวิน ภราดร ดวงพรและวันชัยมืดมนถึงขีดสุด

แทนไทกลับสงบนิ่งราวกับเป็นคนนอกที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรด้วย แววตานิ่งเฉยไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ

เขาหันมองหน้าของชัชนันท์อย่างเงียบๆ จากนั้นก็หันสายตามองไปยังหน้าจอขนาดใหญ่

"แสดงว่า คนที่สร้างข่าวลือว่าพาราวิหคมีปัญหาในตอนแรก ก็คือชลิตาเหรอ? ว่าแล้วทำไมฉันเห็นสีหน้าของคุณวันชัยถึงได้ดูไม่ดีอยู่ตลอดขนาดนั้น"

"เธอยังเป็นคนอยู่ไหม? พฤติกรรมแบบนี้มันน่าโมโหชะมัด ถ้าฉันเป็นคุณวันชัย ฉันจะตัดความสัมพันธ์ทิ้งไปในทันทีเลย!"

"ตระกูลวงศ์ดีประสิทธิ์แต่งงานรับคนแบบนี้เข้าไปในตระกูลได้ยังไงกันนะ? นี่มันเสื่อมเสียเกียรติชัดๆ ถ้าฉันเป็นมาวินฉันจะหย่าเลยทันที!"

ทุกคำทุกประโยคที่ดังเข้ามากระทบหู สำหรับชลิตาแล้วล้วนแต่เป็นมีดที่กำลังจ้วงแทงเข้ามาอย่างเลือดเย็น

ชัชนันท์!จะต้องเป็นฝีมือของชัชนันท์แน่ๆ!นอกจากมันแล้วก็จะเป็นใครอีกไม่ได้!

นังชั้นต่ำนี่!!!วันนี้เป็นวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอแท้ๆ แต่มันกลับทำเรื่องที่ไร้มนุษยธรรมแบบนี้!มันจะทำให้เธอคนนี้รู้สึกเกลียดขยะแขยงจนตายเลยใช่ไหม!!!

ชลิตารีบลุกขึ้นยืนทันที หันไปมองพนักงานพร้อมกับตะโกนสั่งเสียงดัง"ยังไม่รีบปิดอีก มัวแต่เหม่ออะไรอยู่?"

จากนั้นในงานกลับไม่มีพนักงานคนไหนเชื่อฟังเลยสักคน

ทั้งหมดทั้งมวลถ่ายทอดต่อไป

ชลิตาโมโหเกรี้ยวกราดแล้ว ยกกระโปรงวิ่งขึ้นไปบนเวทีอย่างรวดเร็ว ปิดแหล่งจ่ายไฟของหน้าจอลงทันที!

เธอในตอนนี้ดุร้ายเหี้ยมโหดถึงขีดสุด

คนข้างล่างเวทีต่างพากันซุบซิบนินทาเธออยู่ตลอดเวลา

วินาทีนั้น เธอกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนทันที

สายตาดูถูกดูแคลนของเหล่าผู้คน ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเหมือนกับเป็นหนูข้างถนน ไม่มีที่ให้หลบซ่อน

ไม่มีกะจิตกะใจจะไปสนใจอะไรมากมายแล้ว เธอหยิบไมโครโฟนขึ้นมาตรงๆ ก่อนจะพูดกับคนข้างล่างเวที"พวกคุณอย่าไปเชื่อนะ วิดีโอนี้มันตัดต่อ ใช้AIเปลี่ยนหน้า!!!"

"วิดีโอจริงขนาดนี้จะเป็นของปลอมได้ยังไง? คุณปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์ ฉันไปถามสักหน่อยเดี๋ยวก็รู้แล้วว่าจริงหรือปลอม"ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดขึ้นมา

ชลิตาพูดอะไรไม่ออกทันที

วันชัยรู้สึกอับอายขายขี้หน้าสุดๆ ลุกขึ้นด้วยใบหน้าดำมืด ก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็ว

ชัชนันท์พอเห็นแบบนี้ ก็รีบลุกขึ้นตามออกไปทันที

หทัยวิ่งตามออกไปเช่นเดียวกัน

พอเห็นท่าทางของวันชัยแล้ว ความกลัวในใจของชลิตาก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

เพื่อนสาวลูกคุณหนูทั้งห้าคนของเธอเหล่านั้น ต่างคนต่างก็สีหน้าช็อกตกใจ เป็นกังวล แต่จริงๆแล้วภายในใจกลับรู้สึกดีใจสุดๆ

มีเพียงแค่มารีญาคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึกโมโหจากใจจริง จ้องเขม็งอยู่ตรงตำแหน่งที่ชัชนันท์จากไปพร้อมกับกัดฟันกรอดๆอยู่ตลอดเวลา"เลวทรามต่ำช้าจริงๆ ถึงได้หลอกลวงน้องสาวของตัวเองได้ลงคอแบบนี้"

แทนไทหันมองมารีญาอย่างเย็นชาหนึ่งที จากนั้นก็ลุกขึ้น ออกจากห้องโถงงานเลี้ยงไปอย่างรวดเร็ว

มาวินรู้สึกว่าหน้าของตัวเองแทบจะถูกกดแล้วเสียดสีไปกับพื้น ไฟโกรธแผดเผาอยู่ภายในใจ

ตรงประตูลิฟต์ ชัชนันท์กำลังดึงมือของวันชัยเอาไว้ มองใบหน้าที่เยือกเย็นของเขาอย่างหอบกระเส่า"พ่อ อย่าโกรธเลยนะ"

"นันท์ เป็นฝีมือของลูกเหรอ?"วันชัยขมวดคิ้วแน่น

ชัชนันท์ส่ายหัว"ไม่ใช่ค่ะ......ก่อนหน้านี้พ่อก็บอกเอาไว้ชัดเจนว่าอย่าสาวไส้ให้กากิน แล้วหนูจะกล้าทรยศหักหลังเจตนารมณ์ของพ่อได้ยังไงกันล่ะคะ?"

"ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว พ่อเชื่อลูก"วันชัยตบลงที่หลังมือของชัชนันท์เบาๆพร้อมกับพูดขึ้น

"ต้องการให้นันท์ไปตรวจสอบไหม ว่าเป็นฝีมือของใคร?"ชัชนันท์พูดถาม

"ช่างเถอะ พ่อไม่อยากจะไปเสียแรงกับลูกทรพีนั่นอีกแล้ว ถ้าจะตรวจสอบ ก็ให้ตระกูลวงศ์ดีประสิทธิ์ตรวจสอบเองแล้วกัน"วันชัยโบกมืออย่างหมดหนทาง

"วันชัย ทำไมไม่ว่าชัชนันท์จะพูดอะไรคุณต้องเชื่อไปทั้งหมดด้วย?"หทัยสีหน้าดำมืด มองวันชัยพร้อมกับพูดขึ้น

"ผมไม่ใช่สามีของคุณ คุณช่วยระมัดระวังคำพูดด้วย ที่ผมเชื่อนันท์ นั่นก็เพราะว่านันท์คุ้มค่าที่จะเชื่อ"วันชัยพูดดุด่าออกมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

"แต่ว่าเรื่องในวันนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของชัชนันท์นะคะ ไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร?"หทัยโมโหเพราะรู้สึกไม่ยุติธรรม ในใจแทบอยากจะเข้าไปฉีกกระชากชัชนันท์ให้ขาดเป็นชิ้นๆ

"นิสัยแบบนั้นของเธอ ไปก้าวก่ายคนตั้งมากตั้งมาย การที่จะถูกคนกระทำแบบนี้ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร อีกอย่าง ต่อให้เป็นนันท์ นั่นก็เป็นสิ่งที่ตัวเธอสมควรจะได้รับแล้ว!"

วันชัยดุด่าออกมาอีกครั้ง เส้นเลือดที่ลำคอปูดนูนออกมา

ประโยคเดียว อบอุ่นเข้ามาถึงส่วนลึกภายในใจของชัชนันท์ทันที

จากนั้น วันชัยเดินเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว ก่อนจะปิดประตูลง

ชัชนันท์เตรียมที่จะตามเข้าไปทันที

แต่ว่า หทัยกลับดึงข้อมือของเธอเอาไว้"ชัชนันท์ รอเดี๋ยว"

ในตอนนี้ ประตูลิฟต์ปิดลง

ชัชนันท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย มองไปยังหทัยอย่างนิ่งเฉย"คุณป้ายังมีเรื่องอะไรอีกคะ?"

"เพี๊ยะ......"

หทัยไม่พูดพร่ำทำเพลง ยกมือขึ้นมา ตบลงไปที่หน้าของชัชนันท์อย่างเที่ยงตรงหนึ่งที