หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 11

ตอนที่ 11หนีไปให้ใกล้

ทาวัตก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เห็นท่าทางอ้อนวอนของวรินทร เขากลับไม่แข็งใจที่จะแกล้งเขาต่อ

ในใจรู้สึกวุ่นวาย เขาปล่อยมือที่โอมเอววรินทร แล้วยื่นมือไปลากเน็คไท“ฉันให้เวลานายสามวัน เอาผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน”

พูดจบก็หันตัวกลับขึ้นรถไป ปล่อยให้วรินทรกอดเสื้อโค้ตยืนงุนงงอยู่ มองรถแล่นผ่านไปอย่างไว

เธอไม่ได้สังเกตว่าข้างหลังเธอนั้น ครองขวัญเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดไปแล้ว

เดิมทีครองขวัญแทบจะไม่ใส่ใจลูกนอกสมรสอย่างวรินทร ดังนั้น แม้วรินทรจะเห็นเธอมีอะไรกับคนอื่น แต่เธอก็ไม่ใส่ใจ

แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ กลับทำให้เธอต้องให้ความสำคัญกับวรินทรมากขึ้น

นึกไม่ถึงว่าวรินทรกับทาวัตสนิทกันขนาดนี้ ถึงแม้วรินทรรับปากกับเธอแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องนั้นออกไป แต่ก็ไม่แน่ว่าเรื่องนี้จะถูกสื่อไปถึงทาวัตรึเปล่า

ถ้าทาวัตรู้เข้า งานแต่งของพวกเขาต้องพังแน่! พ่อต้องตีเธอให้ตาย!

ไม่ได้ เธอจะปล่อยให้เรื่องให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้....

วรินทรหอบเสื้อโค้ตของทาวัตเดินกลับห้องนอนตนเองอย่างงุนงง นั่งอยู่บนเตียง เธอคิดถึงคำพูดที่ทาวัตพูดกับเธอเมื่อกี้ เวลาแค่สามวัน เธอจะไปหาผู้หญิงคนนั้นได้ที่ไหน ?

คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ หรือไม่ก็พาแม่หนีไปไกลๆซะเลยนิ ?

แต่ถ้าหนีออกไปจากที่นี่ เธอก็ยังต้องรักษาแม่ ! เธอจะไปเอาเงินที่ไหน...

ใช่ซิ ไปยืมเงินจากคนนั้นลองดู ถ้าเป็นเขา... ยังไงก็ต้องให้เธอยืมเงินแน่ๆ....คิดอยู่ วรินทรก็เอนตัวลงบนเตียง หลับสนิทไป ทั้งๆที่ยังกอดเสื้อโค้ตนั้นอยู่