หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 16

ตอนที่ 16 วรินทรเป็นผู้หญิง

นอกจากว่า...

“วรินทรเป็นผู้หญิง ?!”

ครองขวัญและคุณนายอรัญญาพูดขึ้นพร้อมกัน แล้วรีบเอามือปิดปากไว้ ครองขวัญรีบหยิบมือถือออกมากดปุ่มบันทึกเสียงบันทึกบทสนทนาในห้องทั้งหมดเอาไว้ รอให้พยาบาลจะออกมาจากห้อง ก็ค่อยๆถอยออกจากประตูห้องผู้ป่วย

สองคนเดินไปถึงมุมบันได คุณนายอรัญญาใช้สองมือจับไหล่ของครองขวัญ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตีใจที่ซ่อนไม่ได้ “ขวัญ ลูกได้ยินแล้วใช่ไหม ? วรินทรท้อง คิดไม่ถึงเลยวรินทรจะเป็นผู้หญิง !”

หลายปีมานี้ เธอพะวงใจกับเรื่องที่ทมยันตีมีลูกชายเพียงคนเดียวให้บ้านพูลสวัสดิ์มาโดยตลอด แต่ตอนนี้กลับให้เธอได้พบเจอว่า นี่เป็นแค่การหลอกลวงมาตลอด

วรินทรไม่ใช่ผู้ชาย !

คิดไม่ถึงเลยเธอปลอมตัวเป็นผู้ชายหลอกลวงบ้านพูลสวัสดิ์มาตลอด

ถ้าชยุตรู้เรื่องนี้ วรินทรจะยังอยู่ในบ้านพูลสวัสดิ์ได้อีกเหรอ อีกทั้งทมยันตีก็ตายไปแล้ว ถ้าไล่วรินทรออกจากบ้านไปตอนนี้ สมบัติทั้งหมดของบ้านพูลสวัสดิ์ก็จะตกเป็นของเธอและครองขวัญหมด

ครองขวัญและแม่คิดแผนให้ดีแล้วก็กลับบ้าน

เดิมชยุตอยู่ที่บริษัท หลังได้รับโทรศัพท์ของโรงพยาบาล ก็ได้ข่าวที่ทมยันตีกระโดดตึกตาย เขาไม่มีความรู้สึกอะไรกับทมยันตีมาตลอด แต่ยังไงทมยันตีก็คลอดลูกชายให้เขา เขาไม่สามารถทำนิ่งเฉยๆไปได้

ฉะนั้นเขาเลยกลับบ้าน สั่งให้คนไปจัดการเรื่องงานศพของทมยันตี พอคุณนายอรัญญาเดินเข้ามาก็ได้ยินชยุตให้คนไปจัดการงานศพของทมยันตีอยู่

เธอส่งสายตาให้ครองขวัญทันที ครองขวัญรับทราบและรีบพูดขึ้น “พ่อค่ะ หนูรู้ว่าพ่อเป็นคนมีน้ำใจ แต่คนอย่างทมยันตี ไม่คู่คารให้พ่อต้องไปช่วยจัดงานศพให้จริงๆ”

ชยุตรู้มาโดยตลอดว่าสองแม่ลูกนี้ไม่ชอบทมยันตี แต่คนก็ตายไปแล้วยังจะมาคิดเรื่องแบบนี้อีกทำไม“เด็กๆจะไปเข้าใจอะไร ถ้าว่างก็ไปเชื่อมความสัมพันธ์กับทาวัตซิ”

ครองขวัญแบะปาก แต่ก็ไม่ตอบโต้ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นกดปุ่มเปิดเสียง“พ่อค่ะ งั้นลองทนฟังเสียงนี้ก่อนค่อยพูดเถอะ”

จากนั้นชยุตก็ได้ยินบทสนทนาของวรินทรคุยกับพยาบาล

เมื่อเสียงคำว่า“ท้อง”ดังออกมาจากมือถือ บรรยากาศทั้งบ้านก็นิ่งลง

ชยุตตกใจยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เขาคิดว่าตัวเองฟังผิดไป แต่นั่นเป็นเสียงของวรินทรชัดๆ !

สรุปแล้วเรื่องนี้มันเป็นยังไงกัน ?

วรินทรท้องเหรอ ?

ล้อเล่นอะไรเนี่ย !

วรินทรเป็นลูกชายคนเดียวของบ้านพูลสวัสดิ์เนี่ยนะ จะท้องได้ยังไง !

“พ่อคะ ความจริงแล้ววรินทรหลอกพ่อมาตลอด เธอปลอมตัวเป็นผู้ชาย ที่เป็นสิ่งที่หนูกับแม่ได้ยินกบหูตัวเองที่โรงพยาบาล ไม่มีเรื่องโกหกแม้แต่น้อยเลย ”

ครองขวัญพูดจบ คุณนายอรัญญาก็พูดใส่ไฟเพิ่ม“ที่รัก คุณยังมองไม่ออกอีกเหรอ ? นี่เป็นบ่วงที่นางสารเลวทมยันตีสร้างไว้ เพื่อจะหลอกเอามรดกของบ้านพูลสวัสดิ์เรา ”

“แม้กระทั่งแม่ป่วยหนักขนาดนั้น คุณก็ไม่เคยไปเยี่ยมแม่เลยซักครั้ง !”วรินทรระบายความโกรธแค้นตลอดสิบแปดปีที่ผ่านมาออกมา เธอเกลียดชยุต เกลียดทุกคนในบ้านพูลสวัสดิ์ “ถ้าคุณให้แค่ความรักซักนิด เราสองแม่ลูกก็คงไม่เป็นแบบวันนี้หรอก...” วรินทรตาแดงก่ำ ทั้งตัวสั่นไม่หยุด

แต่ชยุตไม่เพียงแต่ไม่สำนึกผิด กลับยิ่งโกรธมากขึ้นกว่าเดิม !“นี่เธอยังจะมาโทษฉันอีกเหรอ ? ในสายตาแกฉันยังเป็นพ่อแกอยู่ไหม ฉันสั่งให้แกคุกเข่าลง !”

“ทำไมฉันต้องคุกเขาให้คุณ ?เหอ !”วรินทรหัวเราะอย่างเยือกเย็น“หลายปีนี้คุณเคยทำหน้าที่พ่อหรือยัง ? แม้แต่ลูกของตัวเองเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงยังไม่รู้เลย พูดออกมาไม่อายคนอื่นหัวเราะเยาะ เหรอ”

“แก !”ชยุตโกรธจนมือทั้งสองข้างสั่นไปหมด หน้าบิดไปมา“อกตัญญู ! แกมันอกตัญญู หยิบแส้มาซิ วันนี้ฉันจะตีแกให้ตาย..”

ครองขวัญรออยู่ข้างๆมาตั้งนาน เลยรีบหยิบแส้ส่งให้

วรินทรเห็นแส้ในมือของชยุต ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เธออยากจะวิ่งหนี แต่ข้างหลังมีคนรับใช้ล้อมเธอไว้ เธอไม่มีทางหนีเลย

แส้ฟาดไปในอากาศ พร้อมเสียงดังก้อง ตีลงไปที่ตัวเธออย่างแรงๆ

วรินทรนอนกลิ้งบนพื้น ชุดผู้ป่วยบางๆนั้นผ่าเป็นรอยๆ ผิวที่อ่อนนุ่มนั้นถูกตีเป็นแผลเปิดออกมาให้เห็น

รอยแผลที่เกิดขึ้นบนตัวเธอ รวมไปถึงเสียงแส้ฟาดในบ้านพูลสวัสดิ์ ล้วนแสดงให้เห็นถึงความโหดร้ายของเจ้าของแส้นั้น

วรินทรใช้มือปิดหน้าตัวเอง พยายามขดตัวเล็กให้มากที่สุด อดทนอดกลั้นแส้ที่ฟาดลงมาที่ตัวเธอ

เธอเจ็บปวดมาก ถึงแม้ว่าร่างกายจะเจ็บ แต่ก็เทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดในใจ ทุกครั้งที่ชยุตฟาดแส้ลง ก็เหมือนกับฟาดลงหัวใจเธอ และค่อยๆตัดความสัมพันธ์ของเธอและบ้านพูลสวัสดิ์

ในตอนนั้นวรินทรจึงรู้ว่า บ้านพูลสวัสดิ์ไม่เคยรักเธอเลยแม้แต่น้อย