หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 73

บทที่ 73 จิตใจต่ำช้า

ในเวลานี้ หญิงสาวข้างเย่สวนอย่างหลิวจิ้งไม่สนใจว่าจะเป็นความผิดพลาดของตระกูลเย่กรุ๊ปหรือไม่ เธอสนใจเพียงตำแหน่งประธานของตระกูลเย่กรุ๊ปเท่านั้น

ตามหลักแล้ว ประธานตระกูลเย่กรุ๊ปคือลูกสาวของเธอเย่สวน ผู้ที่รับหน้าที่ดำเนินการประชุมนี้ต้องเป็นลูกสาวของเธอ แต่ตอนนี้ ผู้ดำเนินการประชุมแต่ต้นจนจบกลับเป็นคุณหญิงท่าน

คุณหญิงท่านยังคงหน้าด้านหน้าทนนั่งแท่นประธานอยู่ตลอด ส่วนคนของตระกูลเย่หลับหูหลับตาข้าง ให้คุณหญิงท่านเป็นประธานใหญ่ต่อไป หุ้นส่วน51เปอร์เซ็นต์ในมือของเย่สวน ถูกทุกคนมองข้าเสมือนอากาศธาตุ

ยิ่งคิด หลิวจิ้งยิ่งโมโห

ส่วนซุนเซียงเซียงเสมือนว่ารู้ความเจ้าเล่ห์ของตระกูลเย่อยู่แล้ว เธอควักกระเป๋าหยิบเอกสารบางอย่างออกมา โยนไปตรงหน้าคุณหญิงท่าน

“คุณหญิง ฉันว่าท่านควรเปิดดูสักหน่อยนะ เอกสารนี้ หากพวกคุณตระกูลเย่ยังคงปัดความรับผิดชอบต่อไป พวกเราคงต้องยกเลิกสัญญาต่อกัน แล้วเจอกันในศาล” ร่างสูงของซุนเซียงเซียงโน้มตัวลงเอ่ยกับคุณหญิงท่าน

เมื่อเห็นปฏิกิริยาแข็งกร้าวของซุนเซียงเซียง คุณหญิงท่านหวั่นเล็กน้อย เธอเอื้อมมืออันเหี่ยวย่นเปิดเอกสารตรงหน้า เธอตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น

บนเอกสารเขียนอย่างละเอียด ส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์ใหม่ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป หนึ่งในนั้นคือต้าหวงเชา แต่สิ่งที่ถูกนำไปเป็นส่วนประกอบกลับเป็นเสี่ยวหวงเชา

แม้ระหว่างต้าหวงเชากับเสี่ยวหวงเชาแตกต่างเพียงแค่ตัวอักษรเดียว แต่สรรพคุณกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ต้าหวงเชามีสรรพคุณเสริมความงาม เสี่ยวหวงเชากลับเป็นสมุนไพรกระตุ้นผิวหนัง ทำให้เกิดอาการแพ้ ที่ไว้ใช้ในการผลิตจำพวกยาฆ่าแมลงต่างๆ

หยูเม่ยหยินกรุ๊ปร่วมมือกับตระกูลเย่กรุ๊ป ให้ตระกูลเย่กรุ๊ปดูแลเรื่องส่วนประกอบสมุนไพร หนึ่งในนั้นต้าหวงเชามีที่มาจากตระกูลเย่กรุ๊ป

บัดนี้ตัวอักษรบนกระดาษเขียนอย่างชัดเจน เป็นความผิดพลาดของตระกูลเย่ หากถูกหยูเม่ยหยินกรุ๊ปฟ้องร้องขึ้นมา ตระกูลเย่ต้องถูกฟ้องล้มละลายเป็นแน่

“ไง? คุณหญิงเย่? คุณยังคิดหรือไม่ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเย่กรุ๊ป?” ซุนเซียงเซียงเอ่ยเสียงเย็น ตอนนี้เธอไม่สบอารมณ์อย่างแรง

“นี่…..” คุณหญิงท่านมีสีหน้าหน้ากังวล ไม่คิดเลยว่าจะเป็นความผิดพลาดของตระกูลเย่กรุ๊ปจริงๆ

เย่หยุนเทากำหมัดแน่น เขาเผยความวิตกในดวงตา ฝ่ามือฝ่าเท้าผุดเหงื่ออย่างไม่รู้ตัว

ใช้เสี่ยวหวงเชาแทนต้าหวงเชา แผนการเจ้าเล่ห์หลอกลวงต้องเป็นฝีมือเขาอย่างแน่นอน

ต้าหวงเชาเป็นสมุนไพรที่ทรงคุณค่า แม้เพียงหนึ่งกำก็สามารถขายได้หลายแสน ส่วนเสี่ยวหวงเชานั้นไร้ราคา สามารถหาได้ตามท้องตลาดทั่วไป ทั้งสองชนิดนอกจากสรรพคุณที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง รูปลักษณ์รูปร่างนั้น99เปอร์เซ็นต์ที่มีความคล้ายคลึงกัน หากไม่ทำการตรวจสอบด้วยนวัตกรรมระดับสูง ไม่มีทางแยกออกด้วยตาเปล่าอย่างแน่นอน

เพราะเรื่องส่วนตัว เขาเลี้ยงหญิงสาวมากมายเอาไว้ เขายักยอกเงินของบริษัทไปไม่น้อย ทำให้เกิดหลุมพรางขนาดใหญ่ สถานการณ์ตรงหน้าเขาเกือบถูกคุณหญิงท่านจับได้เสียแล้ว จึงใช้แผนเจ้าเล่ห์สลับยักยอกผลประโยชน์ของบริษัท เพื่ออำพรางหลุมขนาดใหญ่ที่ตนก่อขึ้น

เขาคิดว่า การกระทำของเขาจะไม่ถูกเปิดเผยในเวลาอันสั้น ไม่คาดคิดเพียงไม่กี่วันเขาก็ถูกเปิดโปงเสียแล้ว

หากแต่เขากล้าทำเช่นนี้ เขาก็ต้องมีแผนการรับมือกับมัน ยังไงซะบริษัทที่ร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปอย่างชิงสุยกรุ๊ปที่อยู่ภายใต้ความดูแลของเย่สวน หากเกิดความผิดพลาดอะไร ก็ปัดความรับผิดชอบให้กับชิงสุยกรุ๊ปซะ

คิดได้ดังนั้น ความกังวลของเย่หยุนเทาหายไปสิ้น ก่อนจับจ้องไปทางคุณหญิงท่านพร้อมเอ่ย : “คุณย่า หากเป็นความผิดพลาดของเราจริงๆ คงต้องสอบสวนผู้ที่รับผิดชอบงานนี้อย่างเย่สวน”

ประโยคของเขาเรียกสติคุณหญิงท่านได้ดี

“ฮ่าฮ่า จะสืบหาอะไรอีก? เย่สวน นี่เป็นผลกระทบจากความผิดพลาดของตัวเธอคนเดียว เธอคงไม่ใช้เวลาในการยืดระยะเวลาออกไปหลอกนะ?”

เย่หยุนเทาหัวเราะอย่างเย็นชา

“นั่นสิ คุณย่า เย่สวนแค่ยื้อเวลา หากปล่อยเย่สวนไปง่ายๆ จะส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์ความเชื่อมั่นของตระกูลเย่กรุ๊ป” เย่ซวงขัดขึ้น

ได้ยินประโยคทั้งคู่ คุณหญิงท่านเห็นด้วย จึงพยักหน้าพร้อมเอ่ย “เย่สวน นี่เป็นความผิดของเธอ เลิกยื้อเวลาเสียเถอะ นอกจากนั้น หัวหน้าซุน ความเสียหายที่หยูเม่ยหยินกรุ๊ปได้รับในครั้งนี้ เราจะรับผิดชอบทั้งหมด เพื่อเป็นการลงโทษผู้กระทำผิดของตระกูลเย่อย่างเด็ดขาด ให้ผู้กระทำผิดอย่างเย่สวนรับผิดชอบทั้งหมด”

อะไรนะ?

ประโยคที่พ่นออกมา เย่สวนสีหน้าเขียวปั้ด

หลิวจิ้งสั่นเทาไปทั่วร่าง ไม่คิดว่าคุณหญิงท่านและตระกูลเย่จะไร้ยางอายได้เช่นนี้ กล้าโยนความผิดทั้งหมดให้กับเย่สวนที่เป็นประธานสูงสุด

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจ มาถึงขั้นนี้แล้ว เขาอดลุกขึ้นเพื่อช่วยเย่สวนไม่ได้

“คุณย่า หากผมจำไม่ผิด ตอนนี้ท่านไม่ใช่ประธานตระกูลเย่กรุ๊ปแล้ว ตอนนี้เย่สวนต่างหากที่เป็นประธานตระกูลเย่กรุ๊ป ผมไม่เข้าใจจริงๆ ท่านเอาความกล้าในการนั่งบนเก้าอี้ประธานมาจากไหนกัน? ท่านแก่มากแล้ว ตัวเองมีสภาพอย่างไร ไม่รู้บ้างหรือไง?”

จบประโยค ห้องประชุมตกอยู่ในความนิ่ง

ลู่เสี้ยงหยางที่ไร้ประโยชน์กล้าดีเหยียดคุณหญิงท่านต่อหน้าทุกคน