หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 80

บทที่ 80 หน้าละอ่อน

เฉินห้านหลินสำหรับลู่เสี้ยงหยางเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือ เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว

แต่ชิวรั่วหานกลับเป็นกังวลลู่เสี้ยงหยาง “พี่เขย เฉินห้านหลินเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น บ้านเขาค่อนข้างมีฐานะ หากเขาแกล้งพี่ในงานปาร์ตี้ พี่คงเจอปัญหาเข้าแล้วล่ะ พี่จะกลับไปตอนนี้เลยก็ได้ วันหลังหากมีเวลาฉันจะคุยกับพี่เป็นการส่วนตัว”

“ไม่ต้อง” ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้า

“เฮ้อ พี่เขย พี่จะลำบากไปทำไมกัน” ชิวรั่วหานถอนหายใจ หลังจากที่ได้รู้ว่าชายในฝันของเธอคือลู่เสี้ยงหยาง ความเชื่อมั่นของเธอลดฮวบลงอย่างมาก คนอย่างลู่เสี้ยงหยางคงงั้นๆแหละ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงไม่เป็นลูกเขยย้ายเข้าหลอก

ความรักเป็นเรื่องมหัศจรรย์แต่ไหนแต่ไร หากเป็นเมื่อก่อน เธอไม่มีทางชอบคนแบบนี้แน่นอน แต่ตอนนี้ยากนักที่จะอธิบายเป็นคำพูด

นี่สินะเป็นเหตุผล ทำไมผู้คนถึงได้แต่งงานโดยไม่คิด

“ไม่ต้องกังวลไป พี่เขยเธอเจอมาเยอะ แค่หนอนน้อยตัวนึงทำอะไรพี่ไม่ได้หลอก” ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจก่อนเดินเข้าไปด้านใน

ชิวรั่วหานหัวเราะออกมา นายคนนี้ความสามารถธรรมดา แต่คำพูดนั้นใหญ่โต

บรรดาเพื่อนของชิวรั่วหานมาถึงกันใกล้ครบหมดแล้ว ปาร์ตี้วันเกิดเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

เฉินห้านหลินเข็นเค้กที่ซ้อนกันหลายชั้นออกมา ดาวเด่นประจำงานเริ่มตัดเค้ก ก่อนที่ทุกคนรับเค้กรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย

ลู่เสี้ยงหยางไร้ตัวตนที่สุดในบรรดาฝูงชน ไม่มีใครส่งชิ้นเค้กให้กับเขา ท้ายที่สุดเป็นเย่สวนที่ส่งเค้กให้กับเขา

แน่นอนชิวรั่วหานนั้นยินดีอย่างมากที่จะยื่นเค้กให้กับเขา แต่เธอไม่กล้า

ขณะที่ทานเค้ก หลายคนจับกลุ่มกัน แลกเปลี่ยนประสบการณ์

ชิวรั่วหานและเฉินห้านหลินได้รับความสนใจที่สุดในค่ำคืนนี้ รอบข้างของเขาโอบล้อมไปด้วยผู้คนมากมาย

เวลานี้เอง ชายหนุ่มสวมแว่นคนหนึ่งเอ่ยถามเฉินห้านหลิน “ประธานเฉิน ได้ข่าวว่าคุณเตรียมร่วมมือกับเฟยหยางกรุ๊ป ไม่ทราบว่า ไปถึงไหนแล้ว”

เฉินห้านหลินเผยรอยยิ้ม ก่อนเอ่ย “หากไม่มีข้อผิดพลาด พรุ่งนี้จะเซ็นสัญญากันแล้ว ไม่แน่ผมอาจได้รับโปรเจคการโปรโมทซูเยียนรันก็ได้ เธอกำลังโด่งดังอย่างมากในตอนนี้”

ว้าว!

ได้ยินประโยค หลายคนถึงกับสูดลมหายใจ ได้ร่วมมือกับเฟยหยางกรุ๊ป อนาคตไกลแน่ๆ

ซูเยียนรันเป็นนักร้องที่โด่งดังที่สุดในตอนนี้ หากได้รับโปรเจคการโปรโมทเธอ ต้องได้ค่าตอบแทนสูงลิ่วแน่ๆ

คิดมาถึงตรงนี้ บรรดาชายหนุ่มต่างจับจ้องเฉินห้านหลินด้วยความอิจฉา ส่วนบรรดาหญิงสาวจับจ้องไปที่ชิวรั่วหาน ด้วยความริษยา พวกรู้ต่างรู้ดีว่าเฉินห้านหลินกำลังตามจีบชิวรั่วหาน เพียงแค่ชิวรั่วหานพยักหน้ารับ พวกเขาทั้งสองก็จะได้ครองคู่กัน

ชายที่แสนเพอร์เฟคอย่างเฉินห้านหลิน ชิวรั่วหานแต่งกับเขา ชีวิตเธอต้องเป็นดั่งเจ้าหญิงในนิทราอย่างแน่นอน

ชีวิตเช่นนี้เป็นความฝันของหญิงสาวทุกคน แต่พวกเธอกลับไม่โชคดีเช่นนั้น

ในตอนนี้เอง ท่ามกลางเสียงเล่าลือ มารดาของชิวรั่วหาน เดินลงมาจากชั้นสอง

ชิวเจียงหั้วสง่างามราวเทพธิดา เพชรนิลจินดาประดับทั้งตัว กับราศีที่เปล่งประกาย ดึงดูดสายตาผู้คนในงานได้เป็นอย่างดี

หลิวจิ้งที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนครั่นเนื้อครั่นตัว เธอกับชิวเจียงหั้วไม่ลงรอยกันมานาน ทั้งคู่ทำสงครามน้ำลายทุกครั้งที่เจอกัน ไม่ว่าทางไหนก็ตาม เธอไม่ต้องการให้ชิวเจียงหั้วมีชีวิตที่ดีกว่าตน

แต่นี่เป็นเพียงความฝันของเธอเท่านั้น ตอนนี้ชิวเจียงหั้วก่อตั้งอาณาจักรของตัวเอง เธอร่ำรวยมหาศาล ขณะที่เธอจินตนาการไปไกล การปรากฏตัวของชิวเจียงหั้ว ทำให้ผู้คนในงานนิ่งสงบ ก่อนที่ทุกคนจะส่งเสีย

เฉินห้านหลินอุทานอย่างได้ใจ เวลานี้เองชิวรั่วหานขัดขึ้น “เขาเป็นพี่เขยฉัน เขามากับครอบครัว พี่สาวฉันได้ให้ฉันแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องให้อีก”

“มีเหตุผล” เฉินห้านหลินหัวเราะเยาะ ก่อนกล่าวคำแทงใจดำ : “ก็แค่ไอ้หน้าละอ่อน เกาะเมียกินไปวันๆก็พอแล้วนี่นา”

ได้ยินประโยค เย่สวนหน้าถอดสี

หลิวจิ้งโมโหอย่างหนัก ลูกเขยตนไร้ประโยชน์เช่นนี้ เธอแพ้ให้กับชิวเจียงหั้วอีกแล้ว

ในเวลานี้เอง ชิวเจียงหั้วเดินไปหยุดที่ข้างลู่เสี้ยงหยาง พร้อมส่งยิ้มให้กับเขา : “เสี้ยงหยางใช่ไหม? มาบ้านเราเป็นครั้งแรกสินะ เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ต้องไปมาหาสู่กันบ่อยๆ”

ขณะที่เธอเอ่ยประโยค ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความยินดี เธอไม่ได้ดูถูกเขาเพียงเพราะการแต่งกาย หรือฐานะที่เป็นเขยย้ายเข้าแต่อย่างใด

“ครับ น้าสะใภ้” ลู่เสี้ยงหยางลุกขึ้นจากเก้าอี้ เอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม เขาเป็นคนมีมารยาทเสมอ คนอื่นดีกับเขา เขาจะดีตอบเป็นพันเท่า

“อืม” ชิวเจียงหั้วพยักหน้ารับ ก่อนเธอนึกอะไรขึ้นมาได้ “เสี้ยงหยาง บริษัทน้าขาดผู้จัดการ สนใจมาทำงานกับน้าไหม?”

เธอไม่ได้เอ่ยชวนเพราะต้องการตอกย้ำเขาแต่อย่างใด เธอเพียงต้องการช่วยเหลือลู่เสี้ยงหยางจากใจจริง

เธอรู้ดีหลิวจิ้งเป็นคนอย่างไร ลู่เสี้ยงหยางเป็นเขยย้ายเข้า ต้องเจออุปสรรคไม่ใช่น้อย เธอจึงต้องการช่วยเหลือลู่เสี้ยงหยาง บางทีอาจมีที่ยืนในบ้านขึ้นมาบ้าง

แต่ความหวังดีของชิวเจียงหั้ว กลับกลายเป็นการดูถูกในสายตาหลิวจิ้ง จึงให้ลู่เสี้ยงหยางไปเป็นผู้จัดการในบริษัทเธอ ต่อหน้าเธอ

“เหอะ ชิวเจียงหั้ว เธอเอาความมั่นใจมาจากไหน ก็แค่ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ? โอ้อวดอยู่ได้”

หลิวจิ้งทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา