นางล้วงผ้าพันคอออกมาพันรอบคอตัวเอง
“ถ้าให้ข้าพูด ชิงชิวก็มีประโยชน์กว่าแดนมารของพวกเจ้าจริงๆ” ลู่เจาเจาอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างยุติธรรม
“ราชินีคนก่อนของพวกเจ้า นางมีบุญคุณต่อข้ามาก! นางเคยมอบความอบอุ่นให้ข้ามากมาย!”
ทุกคนในชิงชิวพยักหน้ายิ้มน้อยๆ “นั่นสิ ราชินีคนก่อนของพวกเราใจดีมีเมตตามาตลอด ไม่ทราบว่านางทำให้ท่านอบอุ่นยังไง? เล่าให้ฟังหน่อยก็ได้นะ...”
จุยเฟิงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ข้าไม่มีประโยชน์เลยเหรอ??
“ราชินีชิงชิวมีแปดหาง ทำเป็นผ้าพันคอแปดผืน ขนทำเป็นเสื้อคลุม...”
“นางทำให้ข้าอบอุ่นมาหลายปี”
เผ่าชิงชิวกำลังหัวเราะร่าเริง แต่จู่ๆ ก็เหมือนโดนบีบคอ เสียงหัวเราะหยุดชะงักลงทันที
ปีศาจจิ้งจอกเขียวเงยหน้าขึ้นทันที จ้องมองนางด้วยตัวสั่นเทา
ความอบอุ่นที่นางว่า??
หมายถึงถลกหนังอีกฝ่าย เพื่อมาทำผ้าห่มให้นางอุ่น???
“ดูเหมือน ชิงชิวจะดีกว่าแดนมารของเราจริง ๆ !”
“ยิ่งฝึกหางมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีผ้าพันคอมากขึ้นเท่านั้น…” ราชาปีศาจที่เดิมทีห้อยหัวลงมา ตอนนี้กลับเชิดหน้าขึ้นมาทันที
ฮ่าๆๆๆ ถูกลู่เจาเจาทำให้เจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่การได้เห็นนางฆ่าคนอื่นตาย ก็ยังรู้สึกสะใจอยู่ดี
จุยเฟิงถึงกับกระดิกหางไปมา
เดิมทีจิ้งจอกเขียวยังคงคาดหวังว่าจะได้รับรางวัล แต่เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงในตอนนี้ เห็นราชาปีศาจไม่กล้าโกรธ เก็บอารมณ์ร้ายกาจไว้ข้างกายอย่างว่าง่าย เชื่อฟัง เอนกายอยู่เคียงข้างนาง ปีศาจจิ้งจอกเขียวก็รู้ว่า…
ตัวเองจบสิ้นแล้ว ตายแน่แล้ว
เขาหลบอยู่ในมุมอย่างหวาดกลัว หนีไปซะตั้งแต่ตอนนี้ จะทันไหม?
เขาก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว ทันใดนั้นก็มีคนขวางทางไว้
เมื่อหันกลับไป ก็เห็นงูบินมองเขาด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ “ฝ่าบาทบอกว่าจะให้ความกรุณาแก่ครอบครัวของเจ้าทั้งหมด ต้องขอบคุณครอบครัวของเจ้าทั้งหมด เจ้าจะไปไหนไม่ได้!”
เมื่อครู่นี้ เขาเกลียดปีศาจจิ้งจอกเขียวที่แย่งผลงานไป เกลียดจนกัดฟันแน่น
แต่ตอนนี้ เขาจับมือปีศาจจิ้งจอกเขียวอย่างจริงใจ “ขอบคุณที่ช่วยชีวิต ข้าจะจดจำความกรุณาของเจ้า จะเผากระดาษเงินกระดาษทองให้เจ้าทุกปีในวันครบรอบการตายของเจ้า”
“ข้าจะช่วยขอร้องให้เจ้า ให้โทษไม่ถึงคนในครอบครัว ข้าจะดูแลครอบครัวของเจ้าให้ดี วางใจเถอะ...”
“แม่ของเจ้าก็ยังเป็นแม่ของเจ้า ภรรยาของเจ้า ข้าจะถือว่าเป็นภรรยาของข้า” เขาจับมืออีกฝ่ายแน่น…
ภรรยาของปีศาจจิ้งจอกเขียว มีชื่อเสียงในเรื่องความงามสะดุดตา เขาหวงแหนนางมาก และปกปิดนางไว้เป็นอย่างดี
ปีศาจจิ้งจอกเขียวทั้งโกรธและโมโห ใบหน้าบึ้งตึงน่ากลัว ไม่รู้ว่าเขาถูกล้อมรอบไปด้วยองครักษ์ตั้งแต่เมื่อไหร่
ปีศาจหมาป่าสวรรค์ยิ่งเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ชิงเหยียนเห็นขนสัตว์สีแดงสดใสบนตัวลู่เจาเจา ก็จำได้ทันทีว่า นั่นคือพี่สาวของนาง!!
อดีตราชินีที่มีความหวังมากที่สุดในรอบหมื่นปีของชิงชิว ที่จะทะลวงสู่จิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...