หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1105

สวี่สืออวิ๋นปล่อยลูกสาวไม่ลง

“เจาเจา... แม่ แม่เกรงว่าจะกลับไม่ได้แล้ว” นางพูดด้วยเสียงสั่นเครือ แต่เจาเจากลับร้องไห้น้ำตาไหลพราก นางพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว

“ท่านแม่ห้ามพูดเหลวไหล มาด้วยกัน ก็ต้องกลับด้วยกัน” ลู่เจาเจาจับมือนางอย่างแน่วแน่

นางเอามือหนึ่งข้างทาบท้องที่นูนขึ้นของแม่

ในท้องเงียบสนิท ดูเหมือนเขากำลังรวบรวมพลัง

ลู่เจาเจาสูดหายใจเข้า แล้วส่งพลังเข้าไป

ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงแรงดูดที่รุนแรง กำลังดูดพลังของนางอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าของลู่เจาเจาซีดลงในทันที รู้สึกวิงเวียนไปหมด

เม็ดยาวิเศษหมุนอย่างบ้าคลั่งภายในร่างกาย พลังพิษที่ถูกควบคุมไว้อย่างดีก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

ไม่ดีแล้ว!

พลังพิษพยายามที่จะทะลวงพันธนาการของนาง ลู่เจาเจาใช้มือข้างหนึ่งยันเตียงไว้ แล้วพยายามทรงตัวให้มั่นคง

เมื่อเผลอไป พลังพิษก็ไหลทะลักออกมา

สีหน้าของลู่เจาเจาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ยกมือขึ้นเพื่อกักพลังพิษไว้ในร่างกาย แต่ยังไม่ทันได้ควบคุม พลังพิษก็ถูกดูดกลืนโดยพลังอีกอย่างหนึ่งอย่างรวดเร็ว…

??? ช้าก่อน…

การดูดกลืนยังไม่หยุด พลังพิษถูกกวาดล้างไปในพริบตา

ลู่เจาเจา!!

เดี๋ยวนะ ถึงน้องชายคนนี้จะไม่เชื่อฟัง ก็ไม่สามารถเอาพลังพิษไปป้อนให้เขาได้นะ!!!!

สิ่งที่ทำให้นางตกใจที่สุดคือ หลังจากดูดซับพลังพิษเสร็จแล้ว เขาก็ไม่ดูดซับพลังศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป แถมยังทำท่าเหมือนดูถูกมันอีกด้วย!!

นางถึงกับ สัมผัสได้ถึงความรู้สึกรังเกียจ

ลู่เจาเจาอยากจะเอามือออก แต่เขากลับดูดมือนางไว้แน่น จนกระทั่งพลังพิษที่ลู่เจาเจากดไว้...หายไปจนหมดสิ้น

ลู่เจาเจาเอามือกลับคืนมาอย่างมึนงง

ข้าเตรียมพร้อมที่จะใช้พลังวิญญาณทั้งหมดเพื่อช่วยให้เขาเกิดออกมา แต่สุดท้าย...เขากลับกินขยะ!

ใบหน้าซีดเซียวของสวี่สืออวิ๋นก็แดงก่ำขึ้นมาทันที นางที่เดิมทีอ่อนแอ ยกมือขึ้นแล้วตะโกนว่า “ท้องบีบตัวเป็นระยะๆ ลูกจะคลอดแล้ว!”

หมอตำแยและท่านหมอที่รออยู่ข้างนอกม่าน เมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบเข้ามา

ทันทีที่เปิดม่านออก

สวี่สืออวิ๋นรู้สึกถึงความอบอุ่นใต้ร่าง แล้วก็ได้ยินเสียงร้องดังลั่น “อุแว้ อุแว้ อุแว้…”

เสียงเด็กร้องดังจนแสบแก้วหู

พร้อมกับเสียงเด็กร้อง ฟ้าผ่าที่ทะลุทะลวงฟ้าดินก็ผ่าลงมา ฟ้าผ่าสว่างไปทั่วท้องฟ้า เสียงฟ้าร้องดังสนั่นจนทุกคนตกใจ

เปรี้ยง…

ฟ้าแลบผ่าลงมาตรงๆ ยังหมู่บ้านเล็กๆ

แต่เมื่อใกล้จะถึงวัดประจำหมู่บ้าน ฟ้าแลบกลับเบนไปตกใส่ต้นไม้คดงอต้นหนึ่งบนภูเขาแทน