หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1254

กระบี่บินในมือของจุยเฟิงถูกยกขึ้น ลากแสงยาวออกมา พร้อมกับเสียงแหวกอากาศดังขึ้นข้างหู

ฉึก…

ฉึก…

หลายคนถูกกระบี่บินแทงทะลุ ร่างกายถูกเสียบทะลุทั้งร่าง

หนึ่งในนั้นวิ่งไปหาซ่านซ่าน แม่นมอุ้มเขาไว้ แล้วเลือดก็กระเซ็นใส่หน้าซ่านซ่าน

เด็กน้อยดิ้นไปมาอย่างตื่นเต้นในอ้อมแขนของแม่นม “แกะ...แกะวิ่งอีกแล้ว!”

ลู่เจาเจามองเขาอย่างไม่พอใจ จะยังสามารถย่างเนื้อแกะอย่างมีความสุขได้อีกไหมในอนาคต?

หลายคนถูกแทงทะลุร่างก่อนที่จะทันกะพริบตา

สัตว์ประหลาดฝั่งตรงข้ามส่งเสียงฮึดฮัด ทันใดนั้นก็มีน้ำตาสีเลือดไหลลงมาจากดวงตาเป็นทาง

พวกนางยืนอยู่บนเนินเขา ดูเหมือนจะรู้ถึงความกลัวของคนอื่น จึงไม่เข้าใกล้

“พวกนาง... กำลังขอร้องเรา ให้เราไปหาหรือเปล่า?” อาหมานพูดเบา ๆ นางมีความรู้สึกที่ไวต่ออารมณ์อย่างมาก

“ไปดูกัน”

ลู่เจาเจานำหน้า สัตว์ประหลาดดูเหมือนจะยังมีสติอยู่บ้าง กระโดดโลดเต้นไปข้างหน้า พลางหันกลับมามองเป็นระยะ ๆ

ข้างหน้ามีถ้ำ มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิต

บนพื้นยังมีประกายไฟกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ ปูด้วยฟาง

ตรงกลางมีหม้อตั้งอยู่ น้ำในหม้อกำลังเดือดปุด ๆ ดูเหมือนจะเดือดแล้ว

มีกลิ่นแปลก ๆ ฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ

“อุ้ก…” อาหมานไม่รู้ทำไม เพิ่งเข้าใกล้ ก็อาเจียนออกมาทันที

นางขมวดคิ้วแน่น “อะไรอยู่ในหม้อน่ะ? ข้าไม่ชอบกลิ่นนี้เลย”

อันที่จริง กลิ่นมันก็ไม่ได้เหม็น

แต่กลิ่นนี้ทำให้นางขนลุกและหัวใจเต้นแรง ราวกับความรู้สึกไม่สบายใจและรังเกียจออกมาจากกระดูก

เมื่อเข้าใกล้ถ้ำ ก็ได้กลิ่นคาวเลือดจาง ๆ ในอากาศ

ภายในถ้ำดูเหมือนจะมีเสียงน้ำหยดลงมาเป็นจังหวะ

“ข้าจะเข้าไปดูข้างในก่อน” จุยเฟิงก้าวเท้าอย่างรวดเร็ว ก้าวเข้าไปในถ้ำด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ไม่นานนัก เขาก็ออกมาด้วยสีหน้าซีดเผือด เมื่อเห็นลู่เจาเจากำลังเดินเข้ามาใกล้ เขาจึงยื่นมือออกมาขวางนางเป็นครั้งแรก “เจาเจา อย่าเข้าไปเลย ข้างใน...” จุยเฟิงมีสีหน้าหม่นหมอง แม้ว่าเขาจะเป็นเผ่าปีศาจ แต่หลายครั้งเขากลับรู้สึกว่ามนุษย์นั้นชั่วร้ายยิ่งกว่าปีศาจ

“เจ้าจะเป็นห่วงนางทำไม? จะเป็นห่วงใครก็ไม่ต้องเป็นห่วงนางหรอก ในใต้หล้านี้ ยังมีอะไรที่นางจะต้องกลัวอีก?” จู๋มั่วเห็นลู่เจาเจาเดินเข้าไปในถ้ำ ก็หันไปพูดกับจุยเฟิงที่อยู่ข้างหลังพร้อมกับขยิบตา

“ข้าว่าเจ้า เจ้าเป็นราชาปีศาจอยู่ดี ๆ ไม่เอา กลับมาเป็นลูกน้องให้นาง ในเผ่าปีศาจ เจ้าสามารถมีอำนาจวาสนา มีอนุภรรยาเป็นฝูง จะไม่ดีกว่าหรือ? นางก็ไม่ได้ใช้คำสาบานผูกมัดเจ้า ไยต้องมาเป็นลูกน้องให้นาง...”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน