หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 313

“อธิษฐานกับข้า...”

“เร็วเข้าๆๆ อธิษฐานกับข้า ให้ของขวัญข้า...” ลู่เจาเจากำชายเสื้อไว้แน่น

ลู่เยี่ยนซูตะลึงไป “วันนี้พี่ชายใหญ่มีสอบ ไม่ได้เตรียมของขวัญให้เจาเจา รอพี่ชายสอบเสร็จค่อยให้เจ้าดีไหม” ลู่เยี่ยนซูตั้งใจถาม

เจาเจารีบส่ายหัว

นางร้อนรนจนเหงื่อเต็มใบหน้า

【ให้ของขวัญข้าให้ของขวัญข้า อธิษฐานกับข้าอธิษฐานกับข้า เร็วเข้าๆๆ...】

【อธิษฐานจะต้องใช้ของถวาย...】

นางมองซ้ายมองขวา จากนั้นชี้ไปที่ดอกไม้ที่ตกอยู่ที่เท้า “เด็ดดอกไม้มาให้ข้าได้ไหม”

ลู่เยี่ยนซูเองก็ไม่ลังเล เด็ดลงมาให้นางทันที

“ให้เจาเจานะ”

ลู่เจาเจารับด้วยสองมือ ดวงตาของนางนั้นกลมโต มองเขาอย่างคาดหวัง

“ขอให้เจาเจามอบความโชคดีให้ข้า...สักเล็กน้อยเถอะ” เขานั้นมีความสามารถมากพอ เขาต้องการเพียงความโชคดีก็พอแล้ว

ลู่เจาเจายิ้มตาหวาน “พระเจ้าจะคุ้มครองท่านพี่เจ้าค่ะ”

【ไชโยๆๆ พี่ชายอธิษฐานกับข้าแล้ว”

วันนี้ เขาจะมีความโชคดีเต็มเปี่ยม

ลู่เยี่ยนซูขึ้นรถม้าไปกับครอบครัว จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางสภาสอบคัดเลือกปัญญาชนที่จะให้เข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณฮ้องเต้

ความจริงในวันนี้มีคนมากมายเข้าสภาสอบคัดเลือกปัญญาชนที่จะให้เข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณฮ่องเต้ แต่ทางที่พวกเขามานั้นกลับโล่งอย่างมากไม่ติดขัดอะไรเลย

แต่หลังจากที่พวกเขาผ่านไป ก็ติดขัดอย่างมากไม่สามารถสัญจรได้เลย

พวกเขามาถึงหน้าประตูสภาสอบคัดเลือกปัญญาชนที่จะให้เข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณฮ่องเต้อย่างราบรื่น

ขณะนี้ฟ้ายังไม่สว่าง

แต่ที่หน้าประตูสภาสอบคัดเลือกปัญญาชนที่จะให้เข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณพระคุณฮ่องเต้กลับต่อแถวกันยาวแล้ว

ลู่เยี่ยนซูเพิ่งลงมาจากรถม้าก็มีทหารทีมหนึ่งเดินมา “เริ่มตั้งแต่ตรงนี้ แบ่งครึ่งมาต่อแถวทางนี้”

จากนั้นก็ชี้ไปที่ลู่เยี่ยนซู

ลู่เยี่ยนซูอยู่คนแรกพอดีเลย

การสอบระดับมณฑลต้องสอบสามรอบ แต่ละรอบนั้นสามวันสองคืน รวมเป็นเก้าวันหกคืน

เตรียมเสบียงอาหารเอง ใช้ชีวิตอยู่ในห้องสอบ นี่เป็นบททดสอบที่หนักหน่วงจริงๆ

“ให้หมอจวนเตรียมยารักษาไว้ หลังจากสามวันมารับพี่ใหญ่” ลู่เจิ้งเย่ว์นั้นสั่งเตรียมการไว้อย่างดี

“พระแม่กวนอิมคุ้มครองๆ ขอให้พี่ใหญ่อย่าแบ่งได้ตำแหน่งพระบังคนหนักเลย” ลู่หยวนเซียวพนมมือ

“ตำแหน่งพระบังคนหนักคืออะไรหรือ” ลู่เจาเจาไม่เข้าใจ

ลู่เจิ้งเย่ว์ยิ้มแล้วพูดว่า “ห้องสอบที่อยู่ข้างๆ ห้องส้วมเรียกว่าตำแหน่งพระบังคนหนัก”

“ฤดูร้อนกลิ่นก็ไม่ดีอยู่แล้ว แต่ยังต้องสอบอยู่ด้านใน ต้องใช้ชีวิตกินอยู่ด้านใน แค่กลิ่นก็เอาเรื่องมากพอแล้ว”

ลู่เจาเจายิ้มออกมาอย่างมั่นใจทันที “พี่ชายข้าไม่มีทางได้ตำแหน่งพระบังคนหนักแน่นอน!”

บนถนนนั้นคึกคักอย่างมาก

“ข้าพนันให้ลู่จิ่งไหว เร็วเข้าๆๆ เดิมพันให้ข้าเร็วเข้า”

“แม้ว่าลู่เยี่ยนซูจะมีชื่อเสียงไว ได้ซิ่วไฉตอนอายุแปดปี แต่พิการมาสิบปี จะไปสู้ลู่จิ่งไหวได้ยังไง”

“เฮ้อ พูดแล้วก็น่าสงสาร พ่อแท้ๆ ของลู่เยี่ยนซูกลับกลายเป็นของลู่จิ่งไหวไปได้”