หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 368

“ฝ่าบาท เมื่อครู่สายรายงานว่า ตระกูลเซวียเหมือนอยากยืมชีวิต...เพื่อต่อชีวิตให้เซวียหวง” ถูกต้อง พวกเขาตั้งใจตั้งชื่อว่าเซวียหวง เพื่อให้พ้องเสียงเซวียหวง (ฮ่องเต้เซวีย)

ความคิดของซือหม่าเจาทุกคนรู้ดี

“ยืมชีวิตหรือ?” ฮ่องเต้ชะงักไป

“พ่ะย่ะค่ะ พวกเขาตามหา...ผู้ที่ดวงไม่ธรรมดา เป็นผู้มีบุญญาธิการ เพื่อยืมชีวิต” ขันทีก้มหน้าลงต่ำ เพราะกลัวฝ่าบาทจะทรงกริ้ว

“กระทั่งประกาศว่าหากยืมชีวิตสำเร็จ กระทั่งสามารถฟื้นฟูราชวงศ์ก่อนได้” ขันทีหลับตาลง เพราะถ้วยน้ำชาของฝ่าบาทอาจลอยมาที่หน้าเขา

“ยืมชีวิตใครหรือ? ถึงขนาดทำให้เป่ยเจาวุ่นวายได้?” ฮ่องเต้หัวเราะเพราะโกรธสุดขีด

“องค์หญิงเจาหยางพ่ะย่ะค่ะ”

รอยยิ้มบนใบหน้าฮ่องเต้ค่อยๆหยุดชะงัก!

“เจ้าว่าผู้ใดนะ! พวกมันอยากยืมชีวิตผู้ใด? ! !” ฮ่องเต้กัดฟันกรอด

ให้ตายสิ คิดจะยืมชีวิตขาใหญ่ของข้าหรือ?

องค์รัชทายาทกลับยิ้มจนตาหยี

“เรื่องดี ช่างเป็นเรื่องดี”

“พอง่วงนอนก็มีหมอนมาส่งทันที!”

“เสด็จพ่อ ขาใหญ่ของท่านช่างดียิ่งนัก” องค์รัชทายาทของฮ่องเต้อย่างอิจฉา

“อาการป่วยทางใจของพระองค์ ใกล้จะถูกรักษาหายแล้ว”

กระทั่งขุดรากถอนโคน!

ชีวิตของลู่เจาเจา หาใช่สิ่งที่คนทั่วไปยืมได้หรือ?

หลังจากการสอบระดับมณฑล ลู่เยี่ยนซูดูยุ่งขึ้นมา

แลกเปลี่ยนความคิดกับเหล่าสหายทุกวัน รวมถึงเตรียมการสอบระดับเมืองหลวงในเดือนสองของปีถัดไป

เมื่อใกล้สิ้นปี อากาศยิ่งหนาวเย็นขึ้น

องค์ชายสี่ได้รับพลังวิญญาณจากลู่เจาเจาไปเล็กน้อย ทำให้ค่อยๆกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ

และได้เข้าเรียนที่กั๋วจื่อเจี้ยนแล้ว

ส่วนตัวประกันเซวียนจี้ชวน ยังคงเฝ้าอยู่ข้างกายลู่เจาเจาอย่างขยันขันแข็ง

ลู่เจาเจาสูดหายใจเข้าลึกๆ หอมมาก

“ย่างขาแพะ เนื้อนุ่มฉ่ำน้ำ เพิ่งออกจาก...”

ลู่เจาเจาน้ำลายไหล แล้วถอนหายใจเสียงค่อย สองมือรับซาลาเปาและขาแพะมา

“ไม่มีครั้งหน้า”

“ข้าไม่ได้ทรยศท่านแม่ แค่เพิ่มตัวเลือกให้ท่านแม่เท่านั้น” ลู่เจาเจาพยักหน้าหนักๆ

“ท่านอาหรงวางใจเถอะ” ลู่เจาเจาโบกมือ

หรงเช่อมองนางจากไปด้วยตาปริบๆ

ลู่เจาเจาถือปิ่นเพิ่งเดินเข้าประตู พลันได้ยินเติงจือเข้ามารายงาน

“ฮูหยิน ทางจวนจงหย่งโหวบอกว่านายหญิงใหญ่ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ฝืนรักษาลมหายใจเฮือกสุดท้ายเอาไว้ อยากจะเห็นหน้าหลานๆ...” เผยซื่อเป็นคนมาแจ้งข่าวเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

สวี่ซื่อขมวดคิ้ว

“จริงหรือ? ได้เชิญหมอหลวงหรือยัง?” สวี่ซื่อถามอย่างสงสัย