หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 505

ลู่จิ่งไหวสีหน้าร้ายกาจ เพราะอะไร?

ตั้งแต่มีลู่เจาเจา ทุกอย่างก็แตกสลาย พังทลายทุกด้าน

ลู่เจาเจาสมควรตาย!

สมควรตายจริง ๆ

เผยซื่อดึงชายหัวโล้นออกไปนอกประตู

“ใส่จีวรของท่านให้ดี! หากถูกคนพบเห็น ใครก็ว่าไม่ดี!” เผยซื่อมองซ้ายแลขวา แล้วผูกจีวรของชายหัวโล้นให้เรียบร้อยด้วยตัวเอง

ชายหัวโล้นมองนางอย่างเอ้อระเหย

“พบแล้วจะอย่างไร ลู่หย่วนเจ๋อไม่สนใจหรอก ในจวนล้วนเป็นเจ้าที่รับผิดชอบ”

“ลูกชายลูกสาวของเขาโดนไล่ออกจากตระกูล มีเพียงลูกของเจ้าที่สืบทอดครอบครัว ในจวนแห่งนี้ ใครจะกล้าอกตัญญูต่อเจ้า” ชายหัวโล้นดึงปลายผมเผยซื่อเบา ๆ

เผยซื่อหัวเราะเยาะ

แต่ภาพที่นางต้องการ มันไม่ใช่แบบนี้！

นางต้องการให้สวี่ซื่อพาลูก ๆ ออกไปจากตระกูลด้วยความเศร้าซึม นางอยากเห็นสวี่ซื่อเจ็บปวดจนมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ นางต้องการเหยียบย่ำสวี่ซื่อ

ไม่ใช่ให้สวี่ซื่อเหมือนกับปลาได้น้ำ

ส่วนนาง กลับติดอยู่ในกรง

เผยซื่อได้ยินเสียงร้องไห้เบา ๆ ดังมาที่ข้างหู ก็เอือมระอา “ยายแก่ทำไมยังร้องไห้อยู่อีก อุดปากนางไว้ไม่ได้หรืออย่างไร”

ชายหัวโล้นตามอยู่ทางด้านหลังด้วยความว่าง

เผยซื่อเดินมาถึงหอเต๋อซั่น ยังไม่เข้าไป ก็ได้กลิ่นเหม็นจัด

นางใช้ฝ่ามือพัด สายตาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

สาวใช้ตรงหน้าประตูทำความเคารพด้วยความตื่นตระหนก “นายหญิงใหญ่นอนคว่ำอยู่บนพื้นตลอด ตัวสั่นไปหมด สั่นรุนแรงมาก แล้วยังฉี่ราดทั่วพื้น คิดดูแล้วคงจะหนาว…” เผยซื่อสั่งให้คนดับถ่าน อากาศในเดือนสองนี้ หนาวเข้ากระดูกดำ

ตอนนายหญิงใหญ่เพิ่งจะเป็นอัมพาต ลู่หย่วนเจ๋อเชิญแม่นมสองสามคนมาให้นาง คอยเฝ้านางตลอดวันตลอดคืน กลางคืนนายหญิงใหญ่เดี๋ยวก็อยากกิน เดี๋ยวก็อยากดื่ม เดี๋ยวก็อยากขับถ่าย ทรมานจนเผยซื่อหน้าเหลือง

ทุกวันเช้าเย็นยังต้องนวดขา เจ็บปวดจนมือทั้งสองข้างของนางสั่นเทา

เพื่อทรมานนาง นายหญิงใหญ่จงใจขับถ่ายรดกางเกง แล้วให้นางล้างให้สะอาด ทำร้ายเผยซื่อจนกินข้าวไม่ลงทั้งวัน…

“ป่วยเรื้อรังหน้าเตียงไร้ลูกกตัญญู ลูกชายของท่านไม่มาเยี่ยมท่านนานเท่าไหร่แล้ว” ตอนเพิ่งเป็นอัมพาต ลู่หย่วนเจ๋อยังมาเยี่ยมทุกวัน

แต่ผ่านไปสองสามเดือน ลู่หย่วนเจ๋อก็ไม่ถามไถ่อีกเลย

นายหญิงใหญ่มองนางด้วยความอาฆาตแค้น

“ท่านคิดว่าข้าเป็นสวี่สืออวิ๋นหรือ ท่านเป็นไข้หวัด นางก็มาเฝ้าท่านตรงหัวเตียงตลอดคืน ไอหนึ่งทีก็ยกน้ำมาให้ เหนื่อยก็บีบไหล่ทุบขา และหยอกล้อให้ท่านมีความสุขอย่างระมัดระวัง”

เผยซื่อใช้ฝ่ามือตบหน้านาง

“ข้าไม่มีความอดทนเหมือนนาง เป็นสาวใช้ให้คนอื่นอย่างต่ำต้อย” เผยซื่อกล่าวเหยียดหยาม