หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 554

การสืบทอดบัลลังก์ในแคว้นใต้ไม่ได้จำกัดเพียงแค่บุรุษเท่านั้น

เนื่องจากการอัญเชิญเทพเจ้าโน้มเอียงไปทางสตรีมากกว่า สิ่งนี้จึงนำไปสู่การถือกำเนิดของฮ่องเต้หญิงจำนวนมากในแคว้นใต้

แต่ใครจะรู้...

ฮ่องเต้องค์ก่อนถูกลอบสังหารและหลบหนีเร่ร่อนอยู่ข้างนอก ได้รับการช่วยเหลือจากสตรีชาวบ้าน

ขณะสูญเสียความทรงจำ เขาได้แต่งงานกับสตรีคนหนึ่งและให้กำเนิดบุตรสาวที่นั่น

หลังจากฮ่องเต้องค์ก่อนกลับคืนสู่บัลลังก์ เขาตามหาอยู่นานหลายปีแต่กลับไม่พบที่อยู่ของนาง

ทำให้ราชบัลลังก์ไม่มีผู้สืบทอดต่อไป

“ยามที่เทพเจ้าปรากฏตัวจนพลังวิญญาณก่อให้เกิดปลาหลีฮื้อกลายเป็นมังกรนั้น ไม่ใช่เพียงเทพองค์เล็กๆ อย่างแน่นอน” มหาปุโรหิตส่ายศีรษะเบา ๆ

เปลือกตาของหนานเฟิ่งอวี่พลันหรี่ลงเล็กน้อย

ฮ่องเต้เฒ่าโบกมือในทันใด “การอัญเชิญเทพเจ้าปรากฏในเป่ยเจาสองคราติดต่อกัน จงส่งคนไปสืบดู”

ก่อนจะแสดงสายตาเหม่อลอยอีกครั้ง

“พอดิบพอดี ตามหาเด็กคนนั้นเถิด…35 ปีแล้ว เกรงว่านางคงจะแต่งงานมีบุตรไปแล้วสินะเพลานี้”

มุมปากของหนานเฟิ่งอวี่กระตุกเบาๆ เผยให้เห็นร่องรอยของความเย้ยหยัน ทว่ามันกลับหายไปในพริบตา

“เสด็จพ่อ นางเป็นเพียงเด็กสาวชาวบ้าน สายเลือดต้อยต่ำ ข้าเกรงว่าการตามหานางพบอาจไม่มีประโยชน์และยังจะทำให้แคว้นใต้ของพวกเราเสียชื่อเสียงเปล่าๆ นะเพคะ!” ดวงตาของหนานเฟิ่งอวี่เป็นประกายด้วยความดุร้าย เจ้าโง่ที่นางสั่งให้ไปสังหารก็ยังไม่กลับมาเสียที

ฮ่องเต้เฒ่ากระแอมออกมา ใบหน้าหย่อนคล้อยของเขาเต็มไปด้วยความเมตตา

“แค่เลี้ยงดูเอาไว้ก็พอ”

หนานเฟิ่งอวี่กัดฟันแน่น “ความหมายของเสด็จพ่อคือน้องสาวของข้าร่อนเร่อยู่ข้างนอกมานานหลายปี นางควรจะคืนเข้าสู่อ้อมกอดของบรรพบุรุษสินะเพคะ”

“ต่อให้มีสายเลือดต้อยต่ำ แต่ไม่ใช่ว่าพวกเราจะเลี้ยงดูไม่ไหว”

หลังจากออกจากท้องพระโรง ใบหน้าของหนานเฟิ่งอวี่กลับน่าเกลียดมากยิ่งขึ้น

“เจ้ามีพรสวรรค์อันโดดเด่น แม้แต่เสด็จพ่อยังยอมรับ เจ้าพูดถูก นังนั่นเกิดเกิดมาด้วยสถานะต่ำต้อย นางจะเปรียบเทียบกับข้าได้อย่างไรกัน” หนานเฟิ่งอวี่พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“ทว่าเสด็จพ่อไม่เต็มใจยกบัลลังก์มานานแล้ว ข้าเกรงว่าเขาจะมีความคิดบางอย่าง” หนานเฟิ่งอวี่กัดฟันแน่น

“เช่นนั้นลูกจะไปที่นั่นเอง ลูกลงมือทำด้วยตนเอง ท่านแม่คงจะไม่กังวลพระทัยแล้ว” หนานมู่ไป๋ปลอบใจแม่ของเขา

หนานเฟิ่งอวี่พยักหน้า “ลำบากเจ้าแล้วนะ”

หนานมู่ไป๋ยิ้มรับ “แคว้นใต้ไม่ได้อัญเชิญเทพเจ้ามาหลายปีแล้ว คนชั้นต่ำเช่นนั้นจะสร้างคลื่นได้อย่างไร”

“ต่อให้เป็นลูกๆ ของนางยิ่งแล้วใหญ่ ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว เสด็จแม่ไม่ต้องกังวล ลูกจะไม่ยอมให้นางกลับมายังแคว้นใต้อย่างแน่นอน”

สองแม่ลูกมองหน้ากันพร้อมกับยิ้มออกมา

โดยไม่รู้เลยว่าเพลานี้

สายเลือดต่ำต้อยที่พวกเขาดูถูกนั้นให้กำเนิดเทพที่แท้จริงออกมาแล้ว