หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 613

“พี่ชาย ข้า…แซ่ลู่ ชื่อลู่จิ่งเหยา ข้ามีพี่ชายอีกหนึ่งคน ชื่อลู่จิ่งไหว” ลู่จิ่งเหยาเอ่ยเสียงต่ำ

“ท่านพ่ออยากฆ่าพวกเรา เขาไม่ต้องการเหยาเหยา เหยาเหยาไม่มีครอบครัวแล้ว” นางพูดพลางสะอื้น

โชคดีที่นางเห็นความแตกต่างของเหรียญทองแดง

โชคดีที่นางรอคอยการมาถึงของแคว้นใต้

นางเข้าไปใกล้ท่านแม่

สายตาของเผยเจียวเจียวอ่อนแรง มองหนานมู่ไป๋ที่ถือถุงเงิน

ราวกับนางมีภาพซ้อน เหมือนกับตอนที่แม่เคยบอกนาง

ตอนนั้นนางยังไม่เกิด ท่านพ่อก็จากไปก่อน

ตอนนั้นนายหญิงใหญ่เผยเพิ่งจะเข้ามาเป็นจงหย่งโหวฮูหยิน

ท่านแม่อุ้มท้องเดินทางเข้าเมืองเพื่อไปขอค่าเลี้ยงดู หากไม่ให้ก็จะเอาเด็กออก หากให้ก็จะเอาเด็กไว้ที่ตระกูลเผย

จวนจงหย่งโหวเพียงตั้งในเมืองไม่นาน ยังไม่มีอำนาจมากพอ แม้ให้เงินแต่ก็ไม่มาก

ระหว่างทางที่ท่านแม่กลับก็ได้พบกับหญิงแก่อุ้มเด็กทารก เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายตัวสั่นจากความหนาวเย็น และคงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน จึงปล้นถุงเงินของอีกฝ่าย และไม่กล้ามองหน้าเด็กทารก

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก็พบว่าด้ายที่ปักคือด้ายทอง

นางกลัวว่าจะมีคนมาตามหา จึงไม่กล้าขายถุงเงินนี้ จึงดึงด้ายทองออกมาแล้วเอาไปแลกเป็นเงิน

เมื่อให้กำเนิดนาง จึงแต่งงานกับผู้อื่น

เผยเจียวเจียวรู้สึกดีใจ เด็กคนนั้นหนาวตายไปแล้วใช่หรือไม่?

ก่อนที่รอยยิ้มบนหน้าของเผยเจียวเจียวจะแข็งค้าง หนานมู่ไป๋ก็ดีดนิ้วมาที่นาง

งูเก้าหัวที่ชูคอโน้มตัวลงมา

ทำไม คนผู้นี้ถึงมองออกตั้งแต่ครั้งแรก

“ปีศาจ นางคือปีศาจ มิน่าตระกูลลู่ถึงได้ไม่สงบสุข มีแต่เรื่อง ที่แท้ก็เป็นเพราะเจ้า!”

“นางเป็นปีศาจ รีบฆ่านาง นางเป็นปีศาจ” ลู่หย่วนเจ๋อตะโกนเสียงดัง

เขามองลู่จิ่งเหยาด้วยสายตาหวาดกลัว ไม่เหลือความทะนุถนอมเหมือนเมื่อก่อน

แม้แต่เผยเจียวเจียวก็ตัวสั่นรุนแรง

ลู่จิ่งเหยาจับแขนนางก็สัมผัสได้ถึงเส้นขนที่ชูชัน

เผยเจียวเจียวรู้ว่าลู่จิ่งเหยาเกิดมาแตกต่างจากคนอื่น แต่ทุกอย่างอยู่ภายใต้สมมติฐานของไต้ซือที่มองว่านางเป็นบุคคลที่มีเกียรติ เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หากในร่างกายอ่อนเยาว์ของนางมีจิตวิญญาณของผู้ใหญ่ แค่คิดเผยเจียวเจียวก็แทบสำรอก

“ท่านแม่” ลู่จิ่งเหยามองเผยเจียวเจียวที่พยายามหลบอย่างตกใจ