หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 618

“จิตใจคดโกง จะพาอวิ๋นเหนียงเสียคน”

คนรับใช้จับนางโยนลงจากรถม้า

ความอัปยศในวันนั้น นางยังจำได้จนทุกวันนี้

จนเมื่อรู้ว่าคนที่ลูกพี่ลูกน้องจะแต่งงานด้วยคือสวี่สื่ออวิ๋น นางก็ยิ่งอยากจะทำลาย

ทำไม ทำไมนางถึงได้มีชีวิตเช่นนั้น…

เกิดในตระกูลสูงส่ง เป็นลูกสาวที่ชอบด้วยกฎหมาย พ่อแม่รักใคร่ พี่ชายเอ็นดู

โชคดีทุกอย่างตกเป็นของนาง

นางอยากจะแย่งทุกอย่างของสวี่สืออวิ๋น อยากแทนที่นาง และเหยียบนางไว้ข้างใต้

แม้ว่านางจะร่ำรวยมาก แต่กลับไม่เต็มใจที่จะให้เงิน ทำไมถึงไม่ช่วยตน?

จังหวะนั้น น้ำค่อยๆ ทะลักเข้าไปในจมูกของเผยเจียวเจียว

“ไม่เอา ข้าสำ…”

“ข้าจะไม่…บุ๋ง บุ๋ง…กล้า…” น้ำเย็นทะลักเข้าทางปากและจมูก นางกลัวจนอยากจะร้องตะโกน แต่กลับร้องไม่ออก

ทุกความโกรธแค้นเสียใจ ทุกอย่างจมลงไปในน้ำ

ลู่หย่วนเจ๋อกดหัวนาง สายตาเย็นชาบ้าคลั่ง

“สารเลว กล้านอกใจข้า สมควรตาย สมควรตาย!” ลู่หย่วนเจ๋อตะโกนเสียงดัง นัยตาแดงก่ำ

ลู่หย่วนซีไม่กล้าขยับ

“ท่านผู้นำ พวกเรากลับกันเถอะ”

หากลู่หย่วนซีไม่ใช่ทายาทของท่านโหว ไม่มีชื่ออยู่ในลำดับวงศ์ตระกูล ก็คงมีจุดจบเช่นนี้

แต่เขาเป็นพี่น้องกับลู่หย่วนเจ๋อ นี่คือเรื่องในครอบครัว

“ท่านพี่ไม่มีทายาท จิ่งไหวเป็นลูกชายของเขาครึ่งหนึ่ง และอยู่ภายใต้ชื่อของพี่ใหญ่ ดังนั้นให้เขารับเป็นบุตรบุญธรรมได้” ลู่หย่วนซียิ้ม

ประตูจวนตระกูลลู่ก็เปิดออก

ลู่หย่วนเจ๋อมองตามด้วยสายตาดีใจ

แต่เขาเห็นหรงเช่อออกไปด้วยใบหน้าที่เร่าร้อน ตามมาด้วยผู้เฒ่าสองคนจากจวนเจิ้นกั๋วกง

คนรับใช้ยืนโปรยลูกอมมงคลอยู่หน้าประตู

“ท่านแม่ทัพของพวกเราตัดสินใจแต่งแล้ว ทุกท่านร่วมยินดี”

ทุกคนรีบเข้าไปแย่งลูกอมมงคล รอยยิ้มเต็มใบหน้า

เช่นเดียวกับพ่อแม่ที่อยู่ด้านหลัง

“เด็กดี ดูสิอวิ๋นเหนียงฉลาดแค่ไหน ถึงได้โชคดีขนาดนี้”

“ได้ยินว่าหยวนเซียวได้รับราชการ…” เสียงของเจิ้นกั๋วกงดังขึ้น ตบไหล่หรงเช่อ

“เจ้าต้องเป็นคนดี อย่าไปเลียนแบบลู่หย่วนเจ๋อ ทำตัวเหลวแหลก หากเจ้ากล้าทำเรื่องเช่นนั้นข้าจะไล่เจ้าออกจากตระกูล เจ้าต้องดูแลอวิ๋นเหนียงให้ดี” นายหญิงใหญ่เอ่ยอย่างจริงจัง