หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 722

“ลู่เยี่ยนซูแปดขวบสอบติดซิ่วไฉ ทั่วเมืองต่างกำลังคุยถึงพรสวรรค์ของเขา ท่านแม่ทุกข์ทรมานมั่วกับลู่หย่วนซีถูกข้าเจอเข้า”

เขารู้ชาติกำเนิดของตัวเองนานมากแล้ว

“เจ้ารู้นานแล้วจริงๆด้วย! ทั้งๆ ที่เจ้ารู้ชาติกำเนิดของตัวเอง ยังทำร้ายเยี่ยนซูของข้า! ชั่วร้ายเหมือนแม่เจ้าจริงๆ!”

แม้แต่ในความฝัน ตัวเองก็ถูกปิดหูปิดตา

ตอนนี้เขาก็ยังถูกปิดหูปิดตา!

“หากข้าไม่ลงมือ ข้าจะเป็นแค่ลูกนอกสมรสที่ต้องเก็บตัวไปตลอดกาล! ถึงขนาดพอเกิดเรื่อง ข้าต้องกลายเป็นบุตรชายของลูกอนุคนนั้น!”

“เรื่องแรกหลังจากรู้ชาติกำเนิด แน่นอนว่าเป็นการกำจัดลู่เยี่ยนซู!”

“ข้าต้องการแทนที่ทั้งหมดของเขา!”

“ในตอนนี้ท่านทำได้แต่พึ่งพาอาศัยข้า ท่านไม่มีบุตรชายบุตรสาว อนาคตตายไปเข้าสุสาน ยังต้องให้ข้าเขวี้ยงกะละมังส่งท่านไปปรโลก!” ลู่จิ่งไหวหัวเราะออกมาเสียงต่ำ

น่าขันจริงๆ……

ขำพรืดออกมา

เขาก้มหน้าลงช้าๆ มีดสั้นเล่มหนึ่งแทงเข้าหน้าอกแรงๆ เลือดสดไหลหยดลงมาตามฝ่ามือของลู่หย่วนเจ๋อ......

ลู่จิ่งไหวอ้าปากค้าง จ้องมองเขานิ่งๆ

ลู่หย่วนเจ๋อมองเขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ตอนนี้......เจ้าก็ยังหลอกข้า!”

ขำพรืดออกมาอีกครั้ง

เขาดึงมีดสั้นออกมา เลือดสดตรงหน้าอกลู่จิ่งไหวไหลออกมา ล้มบนพื้นอย่างหมดแรง เขารู้สึกชีวิตของตัวเองใกล้หมดลงแล้ว มองลู่หย่วนเจ๋อตาปริบๆ ถือมีดเดินเข้าห้องนอน

ในห้องนอน เจียงอวิ๋นเหมี่ยนถูกผูกติดข้างเตียงเหมือนกับสุนัข

ลู่หย่วนเจ๋อดวงตาซื่อๆ ภายใต้เสียงกรีดร้องของเจียงอวิ๋นเหมี่ยน แทงมีดไปที่นางอย่างบ้าคลั่ง

“นังชั่ว! นังชั่วที่โลภไม่รู้จักพอ! ทำไมต้องทำผิดต่อเยี่ยนซู? ทำไมต้องทารุณกรรมเยี่ยนซู? เจ้ากล้าให้เขาอยู่ระหว่างขาของเจ้า ให้เขาดื่มปัสสาวะหรือ? นังชั่วสมควรตาย! ทุกคนสมควรตาย!” เขาแทงมีดบนตัวเจียงอวิ๋นเหมี่ยนแรงๆ

เสียงกรีดร้องของเจียงอวิ๋นเหมี่ยนดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่คอถูกเชือกมัดเอาไว้ นางดิ้นหนีไม่ได้สักนิด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน