หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 754

ลู่เจาเจาขยับตาปริบๆ ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่

“ท่านแม่ สามารถช่วยแบ่งเบาความทุกข์ได้ครึ่งหนึ่ง”

“ถ้างั้น ข้าจะหาสักสองคนได้ไหม ข้าจะได้ไม่มีความทุกข์!” เจ้าตัวน้อยมีสีหน้าจริงจัง ความครุ่นคิดส่ออยู่ในก้นบึ้งของแววตา

สวี่สืออวิ๋น???

“เอ่อ...”

ดูเหมือนสมองของนางกำลังลัดวงจรนะ

แคว้นใต้อยู่ห่างไกลจากเป่ยเจามาก

การเดินทางครั้งนี้มีทั้งเด็กและสตรีมีครรภ์ ยามค่ำคืนจึงไม่อาจเดินทางได้ ทำให้ล่าช้าไปมาก

เดินทางติดต่อกันถึงเจ็ดวันแล้ว แต่ก็ไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น

“ฟ้ามืดแล้ว พวกเราพักแรมที่วัดร้างข้างหน้ากันเถอะ” เซี่ยจิ้งซีส่งคนไปสำรวจ จึงทราบว่าไม่มีที่พักที่เหมาะสมข้างหน้า จึงตัดสินใจแวะพักที่นี่

“ตอนที่รู้ว่าฮูหยินตั้งครรภ์ บ่าวรู้สึกกังวลมาก แคว้นใต้ไกลสุดลูกหูลูกตา ท่านเดินทางทั้งๆ ที่กำลังตั้งครรภ์ คงลำบากน่าดู แต่คิดไม่ถึงจริงๆ เลยว่าครรภ์นี้ของท่านจะสบายแบบนี้” เติ้งจือยิ้มแย้ม ตลอดการเดินทางเจ็ดวันนี้ นางกังวลใจอยู่ทุกวัน

แต่เมื่อเห็นสีหน้าของฮูหยินมีน้ำมีนวลขึ้น กระทั่งน้ำหนักยังเพิ่มมาถึงสองชั่ง นางจึงยิ้มออก

“คนที่ทนทุกข์อยู่นั่นไง” นางมุ่ยปากไปทางหรงเช่อ

สวี่สืออวิ๋นได้รับการบำรุงจากน้ำพุวิญญาณของลู่เจาเจา จนอ้วนขึ้นถึงสองชั่ง

ส่วนหรงเช่อกลับอาเจียนจนรู้สึกสิ้นหวังในชีวิต ใบหน้าของเขาซีดเซียว กระทั่งหนานมู่ไป๋ยังเกรงว่าเขาจะตายระหว่างทาง พยายามปลอบโยนเขาอยู่หลายครั้งหลายครา...

ลู่เจาเจาเหลือบมองที่ถุงน้ำ น้ำพุวิญญาณชั้นเลิศที่หล่อเลี้ยงโดยแก่นวิญญาณ ดื่มแล้วย่อมดีแน่นอน

แต่ไม่รู้ว่าทารกในครรภ์จะดูดซึมได้มากแค่ไหน

นางเองก็ไม่เคยคลอดบุตร เรื่องนี้เกินขอบเขตความรู้ของนาง

ที่นี่เป็นศาลเจ้าร้าง ไม่รู้ว่าเทพเจ้าองค์ไหนสถิตอยู่ แต่บนหลังคามีรูรั่วขนาดใหญ่ หยากไย่ใยแมงมุมเต็มไปหมด แม้แต่รูปปั้นเทพเจ้าก็ยังชำรุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน