หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 786

“ตระกูลหมิงจะถูกขับออกจากตระกูลผู้รับใช้เทพเจ้า”

“ท่านเทพเสียนถิง โปรดให้ทางสว่างแก่ข้าด้วย จะให้ข้าทำอย่างไรท่านถึงจะยอมปรากฏตัว” หมิงเสียนแทบจะคลั่งแล้ว

ตระกูลหมิงไม่สามารถล่มสลายลงภายใต้การนำของเขาได้

“ไปดูด้านนอกก่อนเถอะ”

ลู่เจาเจาเล่นไข่มุกราตรีอยู่ในมือ นางพูดโพล่งออกไปว่า “ท่านเรียกเขาสิ แล้วเขาก็จะมา”

หมิงเสียนส่ายศีรษะอย่างสิ้นหวัง “องค์หญิง ท่านไม่ได้เติบโตในแคว้นใต้แห่งนี้ ไม่รู้หรอกว่าการอัญเชิญเทพเจ้าน่ะยากแค่ไหน”

“ถ้ามันง่ายขนาดนั้น ก็คงดี” หมิงเสียนบ่นพึมพำ ใบหน้าซีดเผือด

ด้านนอกจวนสว่างไสวและเต็มไปด้วยผู้คน

ผู้อาวุโสรองยืนอยู่เบื้องหลังเด็กหนุ่มที่กำลังกอดกระบี่อยู่ เมื่อหมิงหลางเห็นเขา ดวงตาก็แดงก่ำ

“หมิงถิง! เจ้าไม่ละอายใจต่อบรรพชนตระกูลหมิงเลยหรือ”

“เจ้าร่วมมือกับผู้อาวุโสรองคิดจะทำลายตระกูลหมิง! คำสาบานต่อบรรพชนที่พวกเราเคยสาบานร่วมกันอยู่ที่ไหน” ดวงตาของหมิงหลางเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“ข้าเคยคิดว่าเจ้าคือคู่แข่ง แต่ตอนนี้ ข้าดูแคลนเจ้า!” หมิงหลางจับจ้องอีกฝ่ายไม่วางตา

เด็กหนุ่มที่กำลังกอดกระบี่อยู่ไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด

ผู้อาวุโสรองหัวเราะเบาๆ "ตระกูลหมิงของพวกเจ้าอัญเชิญเทพไม่ได้แล้ว!”

“ในเมื่ออัญเชิญไม่ได้ ก็ควรสละตำแหน่งให้ผู้ที่มีความสามารถมากกว่าสิ!”

“หมิงถิง เขาเลือกเส้นทางทะยานสู่ท้องฟ้า!” ผู้อาวุโสรองพูดด้วยความภาคภูมิใจ

หมิงเสียนยิ้มเยาะ “เส้นทางสู่ท้องฟ้าที่ยอดเยี่ยม! เทพเสียนถิงเมตตาต่อมนุษย์ แสงสว่างของเขาขจัดความมืดมิดทั้งหมดได้ แล้วเทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายที่พวกเจ้านับถือล่ะ”

“ของที่ไม่ถูกไม่ต้อง!”

ผู้อาวุโสรองไม่โกรธเลย เขาเป็นสมาชิกตระกูลหมิง รู้ดีถึงความยากลำบากของตระกูลหมิง

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการดิ้นรนก่อนตายของหมิงเสียน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน