หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 808

ลู่เจาเจากอดอก ในขณะที่จุยเฟิงนั่งอยู่ข้างๆ สูงกว่าตัวนางเสียอีก

และคายเปลือกเมล็ดแตงโมออกมาเป็นครั้งคราว

“ทักษะวิชากระบี่ไม่ได้แข่งขันแย่งความแข็งแกร่ง! โหลวจิ่นถัง ยกกระบี่ของท่านขึ้น!” ลู่เจาเจาเปล่งเสียงผสมพลังวิญญาณออกไป ทำให้โหลวจิ่นถังที่ตกอยู่ในอาการมึนงงได้สติขึ้นมาทันที

“หากท่านสามารถเอาชนะด้วยความแข็งแกร่งได้ แล้วจะเรียนทักษะวิชากระบี่ไปทำไม ไม่สู้กลับบ้านไปทำไร่ไถนาเสียดีกว่า!” ลู่เจาเจากล่าว

ดวงตาของโหลวจิ่นถังดุร้ายขึ้น จากนั้นจึงยกกระบี่ปะทะด้วยความยากลำบาก

ดูเหมือนว่านางจะอยู่ในสถานการณ์ได้เปรียบ กระบี่ในมือดูเหมือนจะว่องไวและเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณของนาง

เสียงรอบข้างไม่ทำลายสมาธิของนางได้อีกต่อไป

กระบี่ของนางไม่เคยสัมผัสถูกตัวของโหลวเสี่ยวฝาน

แต่กลับปรากฏแผลบนแก้มของเขาอย่างน่าประหลาด

“อ๊า!” โหลวเสี่ยวฝานกรีดร้องในทันที

พลังกระบี่พัดผ่านไปที่กลางใบหน้าของเขา และตัดชิ้นเนื้อออกมาอย่างไร้ความปรานี

ทันใดนั้นดวงตาของผู้อาวุโสที่เฝ้าอยู่บนแท่นสูงก็ตกตะลึง “นี่มัน... พลังกระบี่!” เขาพูดด้วยความตกใจและหวาดกลัว

โหลวจิ่นถังอายุแค่7 ขวบมิใช่หรือ

นางได้รับพลังกระบี่มาจากไหนกัน

“ใครใช้ให้ท่านปากร้าย ใครใช้ให้ท่านทำตัวเลวร้ายเช่นนี้!” ดวงตาของโหลวจิ่นถังเป็นสีแดงก่ำ แสงแวววับปรากฏขึ้นบนกระบี่นั้น

ทุกครั้งที่ยกกระบี่ขึ้นจะสร้างบาดแผลลึกให้กับโหลวเสี่ยวฝาน

พี่ใหญ่ของข้าสิ้นใจในสนามรบ แต่พี่สะใภ้ถูกคนในครอบครัวทำร้าย!

เจ้าเจตนาฆ่าผู้อื่น!

“ข้ายอม…” โหลวเสี่ยวฝานอยากจะพูดบางอย่าง แต่จิ่นถังกลับไม่ให้โอกาสนั้นแล้ว นางฟาดฟันกระบี่ลงไปอีกครั้ง

เขาครางออกมาด้วยความเจ็บปวด และมีคราบเลือดกระจายอยู่เต็มพื้น

เมื่อเห็นว่ากระบี่ในมือของโหลวจิ่นถังกำลังฟันไปที่คอของเขา ผู้อาวุโสจึงรีบตะโกนขึ้น

นางเพียงปัดกระบี่ในมือเพื่อตัดช่องว่างในการลอบโจมตีเท่านั้น