หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 830

คนเฒ่าคนแก่หากลาโลกไปพร้อมปมในใจ นั่นควรจะเป็นความเสียใจระดับใดกัน

“นี่เป็นสิ่งที่ข้าควรจะตอบแทนให้กับนายหญิงใหญ่” ลู่เจาเจายิ้มระรื่นไม่อธิบายสิ่งใด ปุโรหิตเยาว์วัยมองนางหนึ่งสายตา

ลู่เจาเจามองไปที่มุมของศาลบรรพชน

ที่นั่น มีป้ายวิญญาณไร้ชื่ออยู่หนึ่งแผ่น

ซางเฮ่อหลี่มองตามสายตาของนาง เอ่ยด้วยแววตาอ่อนโยน “นายหญิงใหญ่ใจบุญสุนทาน เคยเก็บกระดูกที่แตกหักมาได้ท่อนหนึ่งโดยมิได้ตั้งใจ ขนาดประมาณนิ้วโป้ง คล้ายกับเคยถูกฟ้าผ่ามาก่อน หลายส่วนจึงมีสีดำ

“นายหญิงใหญ่ได้ยินว่า ผู้ที่ร่างสลายกระดูกแตกไม่อาจกลับมาเกิดใหม่ จึงนำกระดูกที่หักนั้นมาไว้ในตระกูล ให้มันได้รับควันธูปทุกวัน ซักวันหนึ่งอาจได้กลับมาเกิดใหม่”

ลู่เจาเจาส่งเสียงอืม “ข้ารู้”

ไม่มีใครเข้าใจดีไปมากกว่าข้าอีกแล้ว

ปุโรหิตเยาว์วัยประหลาดใจจึงมองนางอีกครั้ง เรื่องนี้มิเคยแพร่งพรายออกไป นางรู้ได้อย่างไร?

ลู่เจาเจา...

เพราะว่า นั่นคือกระดูกที่แหลกสลายในตอนที่สังเวยตนของข้าเอง

ตระกูลซางบูชาเทพเจ้าแห่งโชคลาภเซิ่งเหอ

พลังของเซิ่งเหอมาจากดวงดาราในท้องฟ้า ดังนั้นตระกูลซางเรียกเทพเจ้ามักจะเป็นช่วงกลางคืนเสมอ

“พวกเจ้ามีสัตว์เทพหรือไม่?” ลู่เจาเจาถามเสียงเบา

ปุโรหิตเยาว์วัยในชุดสีครามส่ายหน้าเบาๆ “เดิมสัตว์ผู้พิทักษ์ของตระกูลเราคือฉีหลิน แต่ดวงวิญญาณเทพไม่ตอบรับตระกูลซาง จึงดูแลฉีหลินไม่ได้”

“จนถึงวันนี้ ตระกูลซางไม่มีสัตว์พิทักษ์ตระกูล”

ซางเฮ่อหลี่น้ำเสียงเจือความหดหู่เสียใจ

“ในตอนที่ตระกูลซางมีเทพเจ้าแห่งโชคลาภคุ้มครองนั้น ความสามารถที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลซางคือการประทานพร”

“พรจากตระกูลซางช่วยนำเคราะห์ดีมาให้คุ้มกันภัยร้าย ให้ชาวเมืองได้รับโชคลาภ เสียดายก็แต่ที่...”

“พวกข้าไม่อาจได้รับบารมีของเทพเซิ่งเหอแล้ว”

ซางเฮ่อหลี่พูดจบก็นำคนในตระกูลไปยังด้านหน้าเครื่องสักการะ

ดวงดาราเต็มท้องฟ้า แต่พวกเขาไม่อาจเรียกพลังเทพมาได้แม้แต่น้อยดังเช่นเดิม

ลู่เจาเจาถอนหายใจเบาๆ

“เขาจะให้พลังกับพวกเจ้าได้อย่างไร? ในตอนนี้เขาเป็นผีโชคร้ายตนหนึ่ง... แท้จริงแล้วข้าช่วยเจ้าเรียกได้เล็กน้อย...” ลู่เจาเจาเกาศีรษะ แม้รอยย่นเล็กๆ บนหน้าผากของนางก็หายไป

“แต่ว่า หากตระกูลซางยังไม่มีพลังเทพ น่ากลัวว่าไม่สามารถรักษาร่างไว้ที่หนานตูได้ ทั้งยังทำลายพลังแห่งควันธูปของเซิ่งเหอ...”

ในฐานะที่ตระกูลซางเป็นผู้ศรัทธาเซิ่งเหอ ทุกปีเดินทางไปทั่วแคว้น เพื่อประกาศชื่อของเซิ่งเหอ เพื่อให้ควันธูปของเขารุ่งเรืองยิ่งขึ้น