หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 833

ฮองเฮาและนางสนมทั้งหลายรีบคุกเขาลงกับพื้น “พระโพธิสัตว์คุ้มครอง เทพเจ้าจงไป๋คุ้มครอง พวกเราขอสละอายุขัยเพื่อแลกกับความปลอดภัยของฝ่าบาท!”

ตำหนักไท่จี๋ทรุดตัวรุนแรง ครั้นได้ยินเสียงน้ำแว่วมาทุกคนก็อกสั่นขวัญหาย ไม่มีผู้ใดกล้าจากไป

ขณะฮ่องเต้ถูกหามขึ้นมา ดวงตาปิดแน่น ทั้งร่างกายเปียกปอน ไม่มีการตอบสนองใดใดสักนิด

“รีบเปลี่ยนอาภรณ์ให้ฝ่าบาทเร็วเข้า”

“ข้างใต้น้ำไหลเร็ว ฝ่าบาทตกลงในน้ำแล้วถูกกระแสน้ำพัดไป ยังโชคดีด้านล่างมีก้อนหินค่อนข้างมาก บังเอิญฝ่าบาทถูกซัดไปบนก้อนหิน”

“แต่เพราะตกจากที่สูง ทั้งยังจมน้ำ เกรงว่าจะบาดเจ็บรุนแรง”

องครักษ์กล่าวรายงานสถานการณ์อย่างรวดเร็ว

คนในตำหนักผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ให้ฮ่องเต้ ลู่เจาเจาเห็นเขาท้องร้อง กลัวว่าจะกลืนน้ำเข้าไปไม่น้อย ร่างกายมีรอยช้ำสีม่วงเขียว ทั้งกระดูกยังบาดเจ็บรุนแรง

ไอ้หยา ทำผิดมหันต์แล้ว

หลี่จื้อซีหนอ หลี่จื้อซี ภัยครั้งนี้ของเจ้า ทำให้ฮ่องเต้ต้องจับตามองเจ้าแล้ว

ทุกคนหามส่งฮ่องเต้หามเข้าตำหนักฉังอัน

หลังจากหมอเทวดาจากแคว้นใต้จับชีพจร ก็เร่งฝังเข็มหลายเล่ม ฮ่องเต้ไอค็อกไอแค็กอาเจียนเอาน้ำโคลนออกมา

ตาขาวพลิกไปมา ยังคงไม่ได้สติ

“หนนี้ฝ่าบาทบาดเจ็บจนถึงทรวงอก เกรงว่าอาจมีอันตรายถึงชีวิต” หมอเทวดาจากแคว้นใต้เคารพศรัทธาเซียนหมอ ในแคว้นใต้มีตำแหน่งสูงส่ง เขาเป็นตัวแทนผู้เชี่ยวชาญวิชาแพทย์ของแคว้นใต้

“กระหม่อมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ....”

“ผู้คนในวังหลวงเสียใจจนน้ำตาเอ่อล้น หากฮ่องเต้แคว้นใต้ยังไม่ตื่น ก็ไม่มีใครกล้าออกห่าง

“ท่านพ่อ อาการแพ้ครรภ์อาเจียนดีขึ้นแล้วหรือไม่?”

ลู่เจาเจาเพิ่งเปิดปาก ก็พบหรงเช่อล้วงผลซิ่งเปรี้ยวอมเข้าปาก

ลู่เจาเจาเห็นแล้วน้ำลายไหล มองก็ยังรู้สึกเปรี้ยว

“ยังมีอาการแพ้ครรภ์อาเจียนอยู่วันยังค่ำ ถึงอย่างไรก็ดีกว่าเมื่อก่อนนัก ไม่เกิดแล้ว ไม่เกิดอีกแล้ว..โฮก...” จะเอาชีวิตกันเลยจริงเชียว

“เจ้ากินหรือไม่” หรงเช่อยื่นให้นางหนึ่งลูก

ลู่เจาเจาน้ำลายยืดย้อย ศีรษะน้อยๆ เอียงส่ายหัว “ข้าไม่แพ้ครรภ์อาเจียน ขอบคุณ”

เอวและแขนขาของสวี่สืออวิ๋นบอบบาง ถึงตอนนี้เห็นไม่ชัดเจนว่าตั้งครรภ์ ท่าทางเดินมีบุคลิกสง่างาม ทั้งยังดูผ่อนคลาย

สองคนนี้ แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

มามาที่คลุมผ้าปิดหน้าแตะมือของหรงเช่อเบาๆ ดวงตามีรอยยิ้มล้นทะลัก