หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 840

“ได้ยินมาว่าบรรพชนของท่านเป็นเต่าชราพันปี เต่าแก่เป็นของบำรุงชั้นดี อาจจะมีคนกินไปแล้วหรือเปล่า?” ลู่เจาเจาอดไม่ได้ที่จะบอกใบ้ให้พวกเขาเล็กน้อย

“พูดจาเหลวไหล!”

“เจ้าคิดว่าบรรพชนเป็นเต่าธรรมดาที่ไม่มีทางสู้งั้นหรือ? เว้นแต่จะมีเทพลงมาเท่านั้น ไม่มีใครสามารถทำร้ายท่านได้แม้แต่น้อย!” ท่านผู้เฒ่าตอบโต้ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

ลู่เจาเจายักไหล่ เจ้าไม่เชื่อ ก็ถือซะว่าข้าไม่ได้พูด

“เอาล่ะ ไว้พรุ่งนี้ข้าจะเข้าวังไปยืมกระจกสะท้อนทุกสรรพสิ่ง ข้าเองก็อยากจะดูให้รู้ว่าใครเป็นคนสังหารบรรพชนตระกูลซูของข้า!”

ท่านผู้เฒ่าโบกมือให้ทุกคนถอยออกไป

เขามองไปยังลู่เจาเจา แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ตระกูลซูของเรามีธรรมเนียมปฏิบัติ ทุกคนที่เข้าสู่ประตูตระกูลซู จะต้องไปกราบไหว้ที่ศาลบรรพชน”

“เจ้าไปกราบไหว้เสียก่อนเถอะ”

นายน้อยซูอวี้อันมองพวกเขาครู่หนึ่ง จากนั้นก็ประคองท่านผู้เฒ่าเข้าประตูไป

ลู่เจาเจาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเหนือตระกูลซู โลหิตเข้มข้นหนาแน่นจนแทบจะกระจายไม่ได้ กลั่นตัวเป็นหมอกโลหิตที่จับต้องได้

“ข้าไม่ชอบตระกูลซู รู้สึกไม่ชอบมาพากลอยู่ตลอดเลย...” เซี่ยอวี้โจวโอบไหล่ ขนลุกซู่ไปทั้งตัว

ลู่เจาเจาหันไปมองประตูหลักที่อยู่ด้านหลัง

ประตูหลักธรรมดาที่ดูเรียบง่ายนั้น เป็นประตูที่กั้นวิญญาณอาฆาตนับไม่ถ้วนไว้ไม่ให้เข้ามา

“องค์หญิงน้อย โปรดเสด็จตามศิษย์ไปที่ศาลบรรพชนด้วยเถิด”

“แม้จะเป็นเชื้อพระวงศ์หรือขุนนางชั้นสูง เมื่อมาเยือนตระกูลซูก็ต้องจุดธูปกราบไหว้ทั้งนั้น” ใบหน้าของเหล่าสมาชิกตระกูล ปรากฏรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจอย่างไม่อาจปกปิดได้ นี่คือเกียรติยศอันสูงส่งของตระกูลซู

ทันทีที่ออกมาจากประตูเรือนหลัก เสียงร้องไห้ระงมมากมายก็ดังก้องอยู่ในหูของลู่เจาเจา

“เจ็บเหลือเกิน...ช่วยข้าด้วย...”

“ปีศาจตระกูลซู คืนชีวิตของข้ามา!! คืนชีวิตของข้ามา ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน...”

“สาวน้อย รีบหนีไป รีบหนีไปเร็วเข้า ตระกูลซูเอาเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงมาฝึกพิธีบูชา เจ้ารีบหนีไปเร็วเข้า!”

“เจ็บปวดเหลือเกิน เจ็บปวดไปหมดทั้งตัว...ช่วยดับไฟหน่อย ช่วยดับไฟเร็วเข้า...” “สวรรค์ไม่มีตา สวรรค์ไม่มีตา! ชีวิตของคน 326 คนในหมู่บ้านเถาหยวน ทำไมสวรรค์ไม่ลงโทษตระกูลซู?”

เมื่อได้ยินเรื่องของตระกูลซู เปลือกตาของลู่เจาเจาก็สั่นไหวและหายใจถี่รัวขึ้น

นางเผลอลืมตาขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจ

จากนั้นก็เห็นวิญญาณอาฆาตมากมาย กำลังเร่ร่อนอยู่ที่ลานด้านนอกของตระกูลซู

วิญญาณอาฆาตดวงตาสีแดงฉาน ร่างกายไหม้เกรียมจนเละเทะ กำลังส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าอนาถ พวกเขาลอยคว้างไปมาทั่วทุกมุม สภาพไม่ต่างจากนรกภูมิ